منافق نهى مي‌كند و نهى نمى‌‏پذيرد و امر مي‌كند به آنچه خود انجام نمي‌دهد و وقتى به نماز مى‏‌ايستد "اعتراض" می‌کند و التفات و توجهش به غير خداست.

بلاغ- ابوحمزه ثمالی از امام چهارم زين‌العابدين عليه‌السّلام روايت کرده كه فرمود: بدرستى كه منافق نهى مي‌كند و نهى نمى‌‏پذيرد و امر مي‌كند به آنچه خود انجام نمي‌دهد و وقتى به نماز مى‏‌ايستد "اعتراض" می‌کند. (التفات و توجهش به غير خداست.)
پرسیدم ای فرزند رسول خدا(ص) "اعتراض" چیست؟ فرمود:
هنگامى كه به ركوع مي‌رود چون چهارپايان فرود مي‌شود يعنى از ركوع چيزى درك نمي‌كند.
روز را به شب می‌برد و همّش خوراك است با اين كه روزه نبوده است.
در هر بامدادی فکری جز خوابیدن ندارد و همّش خواب است با اين كه شب بيدار نبوده است.
اگر با تو سخن گويد، به تو دروغ مي‌گويد.
اگر به او امانت بسپارى، خيانت كند.
و اگر از او پنهان و غايب شوى، غيبت تو را مينمايد و اگر به تو وعده دهد، وفا نمي‌كند.

متن حدیث:

انّ المنافق ينهى ولا ينتهى و يأمر بما لا يأتى و اذا قام الى الصلاة اعترض قلت یا ابن رسول الله و ما الاعتراض قال: الالتفات و اذا ركع ربض،
يمسى و همّه العشاء و هو مفطر و يصبح و همّه النوم ولم يسهر ان حدثك كذبك و ان ائتمنه خانك و ان غبت اغتابك و ان وعدك اخلفك؛


«اصول کافی، جلد۴، صفحه۱۱۲»/آ