متأسفانه هیچ یک از طلبکاران حقوقی اقدام به آزادسازی زمین های مذکور نمی کنند تا پس از فروش آنها همه ی طلبکاران به حقوق خود برسند.

به گزارش خبرنگار بلاغ، «کارگران کارخانه چیت سازی بهشهر اعتصاب کرده اند» این تیتری بود که روزنامه ها و خبرگزاری های مختلف کشور در تاریخ 23 اردیبهشت 82 به تیتر اول خود اختصاص دادند که برای مثال بخشی از گزارش نشریه اعتماد از شرایط اعتصاب کارگران در زیر آمده است که خواندن آن خالی از لطف نیست:
«تنی چند از كارگران گردم حلقه زده اند. كمی آنطرف تر كارگری با فریاد می گوید: اگر خواسته هامان عملی شد كه شد، اگر نشد سوت كارخانه را ممتد به صدا درخواهیم آورد. دیگران هم گفته های كارگر مذكور را تایید می كنند.»
این اعتصاب ها به خیابان و چهارراه امام خمینی(ره) رسید که با ورود نیروهای امنیتی و دستگیری تعدادی از کارگران این تجمع در هم شکسته شد و از آن روز تا به حال جلسات بسیاری برای برطرف کردن مشکلات این کارخانه برگزار شد.
در این گزارش فرصت پرداختن به دلایل بعضاً سودجویانه تعطیلی کارخانه چیت سازی بهشهر نیست که اگر عمری باشد در زمانی مناسب به دلایل ورشکستگی این کارخانه مهم در منطقه خواهیم پرداخت.
چیت سازی بهشهر نامی بود که به گفته بسیاری از قدیمی ها، کارگران آن از شخصیت بالایی در شهر برخوردار بودند و مردم و بازاریان شهر برای آنها احترام خاصی قائل بودند که علیرضا یونسی رستمی، معاون سیاسی امنیتی استاندار مازندران نیز در جلسه بررسی مشکلات این کارخانه در تاریخ 12 مهر 92 در فرمانداری بهشهر برگزار شد، به این نکته اشاره کرده بود.
کارخانه چیت سازی با حدود 1800 کارگر به عنوان یک قطب اقتصادی در منطقه شناخته می شد و به نوعی نبض بازار بهشهر را در دست داشت.
بگذریم از تبعات سنگین تعطیلی چیت سازی که نه تنها اقتصاد شهر و منطقه را تحت الشعاع خود قرار داد بلکه باعث از هم پاشیدگی بسیاری از خانواده های کارگران و بیماری روحی و روانی اعضای آنها شد.
اما با گذشت حدود 11 سال از ورشکستگی این کارخانه و برگزاری بیش از 200 جلسه برای برطرف کردن مشکلات مالی آن متأسفانه هنوز به نتیجه مطلوبی نرسیدند و بی اعتمادی به مسئولین نیز به مشکلات عدیده  آن اضافه شد.
احمد علی مقیمی نماینده مردم بهشهر در مجلس شورای اسلامی در تاریخ 16 مرداد 92 در جلسه ای که با حضور مدیرکل تامین اجتماعی مازندران برگزار شد، گفت: «مطالبات بازنشستگان چیت سازی بهشهر تا ۳ ماه آینده پرداخت خواهد شد.»
همچنین حدود یک ماه بعد، یعنی 17 شهریور  92 هم در یکی دیگر از سلسله جلسات بررسی مشکلات کارخانه چیت سازی برگزار شد، مقیمی عنوان کرد: «380نفر از کارگران هنوز از کارخانه طلبکار هستند که مصوب شد با فروش زمین های متعلق به کارخانه بدهی این 380 نفر پرداخت شود.»
چه کسانی از کارخانه چیت سازی بهشهر طلب دارند؟
مجموع طلبکاران کارخانه چیت سازی بهشهر را می توان به سه بخش تقسیم کرد که اولین بخش طلبكاران حقوقی مانند بانكی ملی، تامین اجتماعی و دارایی و دومین بخش طلبکاران بخش خصوصی که سرمایه گذاران هستند و اما سومین بخش از طلبکاران که مهم ترین طلبکاران کارخانه هستند، همان 380 کارگری است که در بالا عنوان شد و تا امروز با برگزاری بیش از 200 جلسه هنوز نتوانستند حقوق خود را دریافت کند.
در حال حاضر زمین هایی که کارخانه چیت سازی در اختیار دارد که باید با فروش آن بدهی طلبکاران پرداخت شود، در توقیف طلبکاران است که متاسفانه هیچ یک از طلبکاران حقوقی بر خلاف نظر شورای تامین استان اقدام به آزادسازی زمین های مذکور نمی کنند تا پس از فروش آنها همه ی طلبکاران به حقوق خود برسند.
چند سوال اساسی و کلیدی در مطلب به ذهن انسان می رسد که پاسخ دادن به آن بسیار اساسی و ضروری است:
1. چرا طلبکاران از آزاد سازی این زمین ها امتناع می کنند و نظر شورای تامین استان را قبول نمی کنند؟
2. در این میان با گذشت زمان چه کسی یا چه کسانی از عدم پرداخت بدهی ها سود می برند؟
3. در این میان ضرر اصلی متوجه کدام بهش از طلبکاران خواهد شد؟
اما به نظر طلبکاران حقوقی در این عدم پرداخت نه تنها ضرر نخواهند کرد بلکه با سپری شدن زمان میزان سود تاخیر آنها از معوقات خود افزایش خواهد یافت و این میان فقط کارگرانی که حقوق خانواده خود را دریافت نکرده اند، متضرر می شوند چرا که همان مبلغی که چند سال قبل باید به آنها پرداخت می شد و قابل توجه بود، امروز هم همان مبلغ را باید دریافت کنند و با توجه به بالا رفتن تورم و کم شدن ارزش پولی کشور در اصل میزان دریافتی آنان به حدود یک سوم کاهش می یابد.
امیدواریم مسئولین ذی‌ربط با مدیریت جهادی در جهت برطرف شدن این مشکل بزرگ که شوک بزرگ و غیرقابل جبرانی به اقتصاد بهشهر وارد کرد، قدمی بردارند و با کسانی که به نظر قدرت‌شان از شورای تامین استان مازندران هم بیشتر است تا جایی که امروز با گذشت حدود 8 ماه از گفته معاون برنامه ریزی وقت استانداری مازندران مبنی بر فروش زمین ها طبق نظر شورای تامین هنوز زیر بار نمی روند، برخورد کنند تا کارگران مظلوم این کارخانه به حقوق خود برسند.
عکس های ذیل مربوط به تخریب بخشی از خانه های سازمانی چیت سازی است که هنوز برخی از کارگران طلبکار این کارخانه به دلیل شرایط بد زندگی در این ساختمان ها زندگی می کنند.