وی افزود: از سوی دیگر انفجار خط لوله انتقال گاز در ۱۲ فروردین ماه امسال و عدم تمایل از سمت ترکیه برای تعمیر و راه‌اندازی مجدد این خط لوله نیز نشان دهنده همین موضوع است.

به گفته این کارشناس حوزه گاز، اگرچه مسئله قطع چندین ماهه صادرات به ترکیه و از دست رفتن چند صد میلیون دلار درآمد حاصل از فروش در شرایط تحریم کنونی برای کشور حائز اهمیت است اما اتفاقات رخ داده نشان می‌دهد تعلل چند ساله وزارت نفت دولت تدبیر و امید در تجارت گاز موجب شده ایران نه تنها بازار جدیدی به بازارهای صادراتی خود اضافه نکند، بلکه اصلی‌ترین و مهم‌ترین بازار خود یعنی ترکیه را نیز از دست بدهد.

نصر اظهار داشت: این در حالی است که ترکیه در سال ۹۲ پیشنهاد افزایش گاز از ایران به میزان دو برابر را مطرح کردند ولی شخص وزیر نفت با آن مخالفت کرد تا اردوغان، روسیه و آذربایجان را برای این مهم در نظر بگیرد. در صورتی که ترک‌ها رسماً اعلام کرده بودند برای بخش صنعتی خود می‌خواهند حساب ویژه‌ای روی گاز ایران باز کنند که این موضوع نشان می‌داد عزم آنها برای دو برابر کردن واردات جدی بود.

وی با بیان اینکه کاهش وابستگی به گاز ایران این امکان را به ترکیه می‌دهد که در تمدید قرارداد خود در آینده یا قرارداد افزایش واردات، گاز را با قیمت نازل‌تری وارد کند، ادامه داد: این یعنی قدرت چانه زنی ترکیه در معاملات گازی بالا خواهد رفت و عملاً گاز ایران نقش قابل توجهی در سیاست‌های ترکیه نخواهد داشت و به راحتی قابل حذف و تحریم خواهد بود.

بر اساس این گزارش، ترکیه مهم‌ترین کشور وارد‌کننده گاز از ایران است. قرارداد ۲۵ ساله بین ایران و ترکیه در سال ۱۹۹۶ میلادی امضا شد و بر اساس آن ایران باید روزانه ۲۷ میلیون مترمکعب گاز به این کشور صادر کند. اما در حال حاضر با نزدیک شدن به پایان این قرارداد شاهد جایگزین شدن گاز ایران از سوی این کشور هستیم.

از طرفی کشورهای منطقه مانند پاکستان که در حال حاضر دچار کمبود منابع گازی هستند پس از ناکامی از خط لوله صلح برای انتقال گاز ایران به این کشور که از سال ۹۲ با روی کار آمدن دولت جدید رقم خورد، به دنبال تأمین انرژی خود از سایر کشورها هستند.