تازه‌های 4 خبر ویژه امروز چهارشنبه 20 فروردین

مرض لاعلاج عضو حزب منحله مشارکت «امیدوارم وضع بدتر شود»!
متهم پرونده نظرسازی برای آمریکا ابراز امیدواری کرد اوضاع بدتر شود و به انفجار مردم ختم گردد!!
در حالی که این مدعی بدخواهی برای یک ملت صرفا از دشمنان آن برمی‌آید و در مواضع برخی مقامات احمق آمریکا و مزدوران آنها (سازمان منافقین و سلطنت‌طلب‌ها) دیده می‌شود، عباس عبدی به خبرگزاری ایلنا گفت: « (درباره سال 99) نمی‌توانیم پیش‌بینی قطعی یا خیلی دقیقی داشته باشیم اما به یک مساله می‌توان امیدوار بود، آن هم اینکه اوضاع بدتر می‌شود و این بدتر شدن می‌تواند فرصتی باشد برای اینکه جامعه به این نتیجه برسد که اقدامی برای خروج از این وضعیت صورت دهد. این اقدام همان بازنگری در شیوه حکمرانی به معنای عام است.»
اگرچه آنچه عبدی گفته و خواسته است، کاملاً قابل فهم است اما از باب آشکارسازی بیشتر موضوع بایستی اشاره کرد که او به همراه سایر دوستانش در ستاد اصلاحات بر خط «القای انزجار عمومی» حرکت می‌کنند و از این طریق در مسیر براندازی راه می‌پیمایند.
مشرق درباره این سخنان نوشت: عبدی و دوستانش اولاً تقلایی وافر به خرج می‌دهند تا حقایق و مثبتات کشور را انکار کنند تا مثلا کسی متوجه نشود که ایران اسلامی بر خلاف بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان در قبال ویروس کرونا مشکل گرسنگی و کمبود کالایی ندارد و ثانیاً آنها به مردم نمی‌گویند که مشکل در تمام کشورهای جهان هست و راه رفع مشکل هم «رأی خوب» است نه حرکت خیابانی و اغتشاش!
قبل از عبدی، سعید حجاریان نیز در اظهارات مختلفی تأکید کرده است که جامعه ایرانی عام‌البلوی است و مثلا باید منتظر اغتشاش به‌واسطه کرونا بود.
در همین حال برخی تئوریسین‌های دیگر اصلاحات از قبیل هادی خانیکی، احمد پورنجاتی، رضا صالحی امیری و محمدرضا تاجیک نیز جامعه ایرانی را خیزشی، در آستانه انقلاب، فاقد دستاوردهای کلان و مثبت و همچون کشتی تایتانیک که در حال غرق است معرفی کرده‌اند.
ارزیابی‌هایی که برخی محافل تحلیلی معتقدند بیشتر جنبه القایی و راهبری دارد و می‌خواهد راه اغتشاش را هموار کند.
یادآور می‌شود عبدی (عضو حزب منحله مشارکت) در دوره اصلاحات سفری مشکوک به پاریس داشت و با یکی از اعضای جاسوسخانه سابق آمریکا در تهران، ملاقات کرد.

بی‌بی‌سی: ناکارآمدی نظام سرمایه‌داری در بحران کرونا آشکار شد
در پی بالا گرفتن بحران کرونا در آمریکا و اروپا، شبکه دولتی انگلیس اذعان کرد بحران کرونا، حاکی از ناکارآمدی نظام سرمایه‌داری است.
وب‌سایت بی‌بی‌سی با‌اشاره به بحران مواد غذایی و ماسک و ژل ضد عفونی‌کننده در کشورهای غربی پس از شیوع کرونا نوشت: نظام توزیع کالا در سیستم اقتصادی در جهان خصوصا در کشورهای اروپایی و غربی، بر مبنای بازار تنظیم شده است. فراتر از نیاز، سعی در ایجاد نیاز کاذب می‌کند تا مصرف افزایش یابد. مطابق با توان مصرفی این جوامع و قدرت خرید، سبک و مدلی از تولید شکل گرفته و نظام تولید مطابق با میزان مصرف، خود را تجهیز کرده است. مردم نیز خود را با همین نظام هماهنگ کرده‌اند.
اما در هنگامه مواجهه با بحران کرونا، ضعف این سیستم مجددا آشکار شد. هجوم هیجانی مردم برای خرید، قفسه‌‌ها را خالی از کالا کرد. هر چقدر مسئولان در رسانه‌ها از مردم می‌خواستند تا بیش از نیاز خود دست به خرید نزنند، با مقاومت مردم مواجه می‌شدند.
مدیریت این معضل راهی جز دخالت حداکثری دولت نداشت. دیگر نه نظام افزایش مالیات و نه توصیه‌های اخلاقی و رسانه‌ای نمی‌توانست مصرف‌کننده غربی را وادار به کنترل خود کند. این دولت بود که باید مداخله می‌کرد و نظام توزیع و مصرف کالا را مطابق با بحران جدید سازماندهی کند. وقتی فروشگاه‌ها ملزم به رعایت سهمیه‌بندی فروش شدند، با عصبانیت مصرف‌کننده مواجه می‌شدند.
زیرا تا پیش از این حق با خریدار بود. اصل بر مصرف بود و سود شخصی فرد ارزشمند تلقی می‌شد. فردی که با این روش تربیت شده، چطور می‌تواند بپذیرد وقتی پول دارد و پول می‌دهد، حق ندارد بیشتر بخرد. مگرنه اینکه تا پیش از این رقابتی وسیع برای تامین نظر مصرف‌کنندگان بین شرکت‌های تولیدی شکل گرفته بود. آیا بنا بر شرایط پیشین، هر کس که پول دارد حق دریافت کالا و خدمات ندارد؟
جامعه مصرف‌گرای غربی در مواجهه با بحران کرونا، به سرعت دچار رویکرد حفظ بقا شد. هرکس خودش بر دیگری ارجح است مگر آنکه نیروی برتر با نام دولت به زور و برای تامین منافع کل جامعه، تولید، مصرف و سود را مدیریت کند.بنابراین راهی جز دخالت حداکثری دولت باقی نماند.
موضوع دیگری که طی این مدت بسیار مورد توجه قرار گرفته، حفظ منابع اولیه و محیط‌زیست است. افزایش جمعیت به منظور ایجاد مصرف‌کننده بیشتر و البته نیروی کار ارزانتر، یکی از الزامات نظام سرمایه‌داری برای حفظ روند رشد است. در شرایط بحران فعلی، به‌وضوح مشخص شد که تامین منابع اولیه کالاهای مورد نیاز این میزان از جمعیت با مشکل جدی مواجه است.
ممکن است سؤال شود پس تا به حال چطور مدیریت می‌شد. پاسخ مشخص است. همیشه بخشی از جامعه با فقر خود هزینه زندگی مابقی جامعه را تامین می‌کردند. اما از زمانی که بدن فقرا نیز کارکرد مسری برای ویروس کرونا پیدا کرد، مشخص شد که همه انسان‌ها برای همه انسان‌ها مهم هستند. پس باید از آنها نیز مراقبت کنیم. این یکی دیگر از دلایلی است که دولت‌ها مجبور به پرداخت هزینه‌های کلانی شدند که این بخش حذف شده از جامعه را که در تولید و مصرف نقش مورد نظر سرمایه‌دار را بازی نمی‌کردند مراقبت کنند.
تک‌تک این اقدامات همان کاری است که هواداران سرمایه‌داری بارها به عنوان نقد علیه نظام مدیریت اجتماعی سوسیالیستی بیان کرده‌اند. آنچه قطعی به نظر می‌رسد، نیاز به بازنگری بر نظام توزیع کالا و مصرف بر اساس تئوری‌های مصرف‌گرایانه کاپیتالیستی است. سیستمی که دقیقا در هنگامه بحران‌ها کارآمدی خود را از دست می‌دهد.

آمریکا در چاهی افتاد که می‌خواست دیگران در آن بیفتند
بسیار پیش آمده است که دشمنان ملت ایران  و ابزارهای رسانه‌ای آنها مواردی را علیه نظام جمهوری اسلامی مطرح کرده و بعد از مدتی خودشان گرفتار همان موضوع شده و مانده‌اند که حالا چگونه آن را تحلیل کنند. اگر با همان منطق قبلی به سراغ موضوع بروند که قطعا خودشان هم محکوم‌اند. البته گاهی هم فراموشی کار دست آنها داده است.
به گزارش الف؛ در ماجرای شیوع ویروس کرونا همین اتفاق افتاد و رسانه‌های خارجی به‌ویژه شبکه‌های فارسی‌زبان، ایران را متهم به پنهان‌کاری، عدم رسیدگی به بیماران، پرهیز عمدی از اقدامات پیشگیرانه و بی‌مبالاتی در سطح مسئولان کردند. تا آنجا‌ که گفتند چرا فلان نماینده مجلس، معاون وزیر بهداشت و یا کادر درمانی مبتلا به کرونا شده‌اند؟!  و این نشان‌دهنده سهل‌گیری و عدم آگاهی و... است. و حتی ترامپ در نمایشی ساختگی تلاش می‌کرد با دست دادن با حاضرین به دنیا بگوید ببینید اینجا همه چیز در امن و امان است و ما نگرانی نداریم!
چرخ روزگار چرخید و بوریس جانسون نخست‌وزیر انگلیس مبتلا به کرونا شد. خاندان سلطنتی بریتانیا  مبتلا شدند. اعضای کنگره و نظامیان آمریکا به‌علاوه کادر درمانی نیز مستثنی نبودند. ترامپ تا به خودش آمد دید، با بیش از ۲۵۰ هزار نفر مبتلا و بیش از ۶ هزار جانباخته در صدر جدول جهانی گرفتاران به این ویروس قرار گرفته است.
آمریکا برای آنکه ژست بگیرد و با چند جعبه کمک ارسالی‌اش عکس یادگاری بگیرد، اعلام کرد اگر ایران «درخواست» کند، حاضر است کمک کند.
این دروغ بزرگ درحالی مطرح می‌شد که نیویورک تایمز در مقاله‌ای اعلام کرده: « ایالات متحده تحریم‌هایش را در هفته‌های اخیر افزایش داده و این تحریم‌ها خرید و فروش هرگونه کالا از جمله تجهیزات پزشکی را غیرممکن کرده است.»
نیویورک تایمز اعتراف می‌کند، ترامپ فرصت‌طلبانه به‌دنبال سوء‌استفاده از ویروس کرونا برای اعمال فشار بیشتر و مجبور کردن ایران به پذیرش شروط خود است.
محافل غربی و غربگراها، کلی سروصدا و جنجال راه انداختند که چرا باید دست رد به سینه خیرخواهان زده شود و کلی در ستایش ترامپ و تقبیح ایران نوشتند و گفتند.
این اتفاق بار دیگر وقتی ایران اعلام کرد نیازی به تیم 9 نفره پزشکان بدون مرز ندارد افتاد و فضایی علیه نظام تصمیم‌گیری در کشور راه افتاد.
حرفشان این بود که مسئولان ایرانی دچار توهم توطئه‌اند و هر دست خیری را به‌عنوان اینکه توطئه‌ای پشت آن پنهان است تلقی می‌کنند. غافل از اینکه بار دیگر در چاه تحلیل‌های دوگانه خواهند افتاد.
فارن پالیسی به عنوان یک نشریه معتبر آمریکایی که توسط ساموئل هانتینگتون بنیان‌گذاری شد، در شماره 30 مارس 2020 در مقاله‌ای به قلم «الیزابت برا» با انتخاب ترکیب‌بندی جالب با عنوان «خیرخواهان بد» اعلام کرد: «نگران خیرخواهان بد باشید!! چین و روسیه در حال ارسال کمک‌های امداد ‌پزشکی به ایتالیا و سایر کشورهای کرونا زده هستند اما انگیزه‌های آنها چندان خیر‌خواهانه نیست.»
آنها به خودشان حق می‌دهند  کمک‌های چین و روسیه را پوششی برای اقدامات توطئه‌آمیز قلمداد کنند اما به ما حق نمی‌دهند دست رد به سینه گرگی خشن و دولتی تروریست چون آمریکا بزنیم.
آیا اینها همان کسانی نیستند که ایران را به خاطر نپذیرفتن کمک‌های آمریکا و پزشکان بدون مرز (که حتی یک پزشک متخصص هم در میان آنها نبود) متهم به توهم توطئه می‌کردند و می‌گفتند رفتار ایران غیرقابل فهم است و حالا خود نیکوکاران را به نیکوکاران بد و خوب تقسیم می‌کنند؟!
برخی مخالفان ورود پزشکان بدون مرز به ایران اعلام کردند: اعتمادی به این پزشکان نداریم و ممکن است آنها در پی جمع‌آوری اطلاعاتی برای کشور‌های خاص باشند ضمن آنکه تیم اعزامی فاقد توانایی‌های مورد انتظار بوده و درحالی که در مدت کوتاهی ده‌ها هزار تخت بیمارستانی توسط ارتش برپا شده است، این تیم با 48 تخت! وارد ایران شده‌اند و رسانه‌های غربی و فارسی زبان وابسته این اظهارات را به تمسخر گرفتند و آن را به وجود سندرم توهم توطئه در مقامات ایرانی تفسیر کردند.
اما همان‌ها در تفسیری دوگانه ارسال تجهیزات پزشکی از سوی چین به ایتالیا را کمک قطره‌ای در دریا دانسته و آن را فاقد ارزش اعلام کردند و نوشتند: «اگر چینی‌ها دوستان واقعی ایتالیا بودند، ده‌ها هزار دستگاه تنفس مصنوعی می‌فرستادند نه 70 دستگاه.» و نتیجه‌گیری می‌کنند که: «پکن از این مسأله برای تبلیغات در عرصه عمومی استفاده می‌کند.»
در خصوص ترکیب تیم‌های پزشکی اعزامی از روسیه به ایتالیا، فارن‌پالیسی می‌نویسد: «بسیاری از تجهیزات ارسالی روسیه غیرقابل استفاده بوده و کارشناسان اعزامی (پزشکان) افسران امور بیولوژیک، شیمیایی و هسته‌ای بودند و به ندرت کادر پزشکی در میان آنها دیده می‌شد.»

ظرفیت‌های کشور به قدری است که می‌تواند از تهدید کرونا فرصت بسازد
یک کارشناس اقتصادی می‌گوید فرصت‌های کرونا برای اقتصاد ما بیش از تهدیدهای آن است.
وحید شقاقی‌شهری به روزنامه آرمان گفت: ما به اين بيماري عمدتا با رويکرد بهداشت و سلامت نگاه مي‌کنيم. در حالي که اين پديده‌اي چندوجهي ا‌ست. يعني حتما نيازمند يک مديريت چندوجهي اقتصادي، سياسي، رسانه‌اي، امنيتي و بهداشتي‌ است. اتفاقا ما را براي تقويت مديريت‌هاي چندوجهي بحراني تمرين مي‌دهد و به تدريج آمادگي را ايجاد خواهد کرد. الان فرماندهي ستاد به دست وزارت بهداشت است اما فکر مي‌کنم به تدريج ما به اين آگاهي خواهيم رسيد که اين پديده نيازمند يک مديريت همه‌جانبه است و آن نگاه جزيره‌اي ما را به هدف نمي‌رساند. ديگر اينکه ما چون هم درگير تحريم‌ها هستيم و هم اين بيماري گريبان‌گير کشور شده، به نظر من بايد به سمت سياست جايگزيني واردات در کالاها و خدمات راهبردي برويم. در شرايطي که دنيا با اين بيماري دست و پنجه نرم مي‌کند و ممکن است دوباره هم شاهد اين‌گونه بيماري‌ها باشيم و برآوردها و پيش‌بيني‌ها هم نشان مي‌دهد که در اين قرن بيشتر درگير اين بيماري‌ها خواهيم شد بايد به اين امر توجه کنيم؛ ما همچنين عامل دوم يعني تحريم‌هاي شديد را هم داريم در اين صورت سياست جايگزيني واردات کالاها و خدمات راهبردي را بايد دنبال کنيم. يعني مشخص کنيم چه کالاها و خدمات راهبردي را نياز داريم و به سمت اين برويم که در داخل کشور تمرين کنيم اينها را توليد کنيم.

محور مهم ديگر فرصت توریسم‌درمانی است؛ ظرفيت بالقوه پزشکي ما خيلي خوب است. ما در حوزه آموزش دانش پزشکي جزو کشورهاي موفق بوده‌ايم و فارغ‌التحصيلان زيادي در حوزه‌هاي مختلف پزشکي، دندان‌پزشکي، پرستاري و موارد ديگر داريم. به نظر من در اين شرايط که ارزآوري براي کشور ما بسيار مشکل است ما دست‌کم مي‌توانيم مناطق آزاد را تجهيز و به کشورهاي همسايه و مجاور خدمات پزشکي و سلامتي صادر کنيم. اين بيماري طبعا کشورهاي همسايه ما را هم درگير خواهد کرد. ما هم دانش آن را داريم هم ظرفيت بالقوه پزشکي در داخل کشور هست. اگر يک مديريت هوشمند صورت بگيرد، مي‌توانيم صادرات خدمات پزشکي، سلامتي و دارويي مناطق داشته باشيم.

وی در پاسخ این سوال که کسب‌وکارهاي خرد چگونه مي‌توانند اين تهديد را به فرصت بدل کنند؟، گفت: محور مهم ديگري که وزير اقتصاد هم دائما بر آن تاکيد مي‌کند، اقتصاد هوشمند است. اقتصاد ما همواره سنتي بوده و نتوانسته‌ايم به اندازه کافي به سمت اقتصاد ديجيتال و هوشمند برويم. اما الان مي‌بينيم که با اين اتفاقاتي که در کشور ما و جهان مي‌افتد، بسياري از مشاغل سنتي آسيب بيشتري مي‌بينند.

اگر ما اقتصاد را هوشمند کرده و کسب‌وکارهاي هوشمند راه‌اندازي کنيم ديگر لازم نيست مردم به شکل سنتي به محل کار خود بروند و بسياري از خدمات و نيازهاي جامعه هم در قالب الکترونيک، ديجيتال و هوشمند عرضه مي‌شود. اتفاقا الان زمان آن است که بيشتر به اقتصاد هوشمند توجه کنيم. بسياري از مشاغل و کسب‌وکارهاي هوشمند را مي‌توانيم در همين شرايطي که هست تقويت و ايجاد کنيم. بسترهاي آن هم فراهم است. ما از لحاظ توسعه ارتباطات و فناوري اطلاعات وضعيت نسبتاً مناسبي داريم.