تابلو نقاشی «ون‌گوگ» و اثری از «گوستاو کلیمت» نمونه‌هایی هستند که در طول تاریخ ربوده و سپس بازگردانده شدند.

به گزارش بلاغ، به نقل از آرت نیوزپیپر، اعتراف سارقان یکی از تابلوهای مسروقه «گوستاو کلیمت» به بازگرداندن آن، یکی از جدیدترین نمونه‌های کمک سارقان به بازگرداندن اثر هنری مسروقه است.
این تابلو نقاشی که «پرتره بانو» نام دارد در سال ۱۹۱۶ توسط «گوستاو کلیمت» هنرمند مشهور اتریشی خلق شد و در فوریه سال ۱۹۹۷ در گالری «ریچی اودی» واقع در شهر «پیاچنزا»‌ ناپدید شد.
سال گذشته تعدادی کارگر پس از تمیز کردن دیوار بیرونی این گالری، این تابلو نقاشی را در یک محفظه مخفی کشف کردند. مدتی پس از تایید اصالت این تابلو نقاشی توسط کارشناسان، سارقان اعتراف کردند که خود این اثر هنری را چهار سال پیش به محل سرقت بازگردانده‌اند و از این اقدام به عنوان هدیه‌ای به شهر یاد کردند!
به عنوان نمونه قابل توجه دیگری از رها شدن یک اثر هنری، به کشف تابلو نقاشی در انبوهی از زباله‌های نیویورک در سال ۲۰۰۳ می‌توان اشاره کرد. این تابلو نقاشی «Tres Personajes» اثر «روفینو تامایو» هنرمند مشهور مکزیکی که ارزش آن حدود یک میلیون دلار برآورد شده است، ۲۰ سال پیش ربوده شده بود.
از مهم‌ترین دلایل این پدیده که از آن به عنوان «تاثیر بومرنگ» یاد می‌شود، ترس از نحوه به فروش رساندن اثر پس از ربودن آن است که این موضوع اغلب شامل سارقانی ‌می‌شود که برنامه مشخصی ندارند.
معمولا آگاهی یافتن از میزان اهمیت و ارزش بالای یک اثر یا موفق نبودن در به فروش رساندن اثر مسروقه، سارقان را به رها کردن اثر سوق می‌دهد.
از چنین نمونه‌ سرقت‌ها به سرقت سال گذشته‌ی قسمتی از نماد یادبود بومیان آمریکا اثر «چارلز جوزف» می‌توان اشاره کرد. سارقان ضمن عذرخواهی بابت دزدیدن این اثر، قسمت ربوده شده را بازگرداندند و به وسیله یادداشتی اعلام کردند در زمان سرقت این اثر در رابطه با ارزش و مفهوم آن اطلاعی نداشتند.
گاهی اوقات نیز احساس گناه، سارقان را وادار به بازگرداندن اثر ربوده شده می‌کند.
یک متخصص بازیابی آثار هنری معتقد است، مطمئنا سارقان در ابتدا تلاش می‌کنند تا اثر ربوده شده را به فروش برسانند، در صورت موفق نشدن معمولا آن را به صاحب اثر باز می‌گردانند یا منتظر پیشنهاد جایزه از سوی یک شرکت بیمه می‌شوند. زمانی که قادر به انجام هیچ یک از این گزینه‌ها نباشند دچار اضطراب می‌شوند و اثر ربوده شده برایشان به یک خطر تبدیل می‌شود.
از دیگر سرقت‌های ناموفق دنیای هنر به سرقت ناموفق ۲۰ تابلو نقاشی از موزه «ون‌گوگ» در سال ۱۹۹۱ می‌توان اشاره کرد که به نظر می‌رسد مقصر این رویداد پنچر شدن وسیله حمل و نقل این آثار بوده است. این تابلوهای نقاشی که در مجموع حدود ۵۰۰ میلیون دلار ارزش داشتند حدود یک ساعت و نیم پس از سرقت در حالی که در اتوموبیلی نزدیک موزه رها شده بودند، کشف شدند. بعدها، چهار نفر در ارتباط با این سرقت دستگیر شدند.
برنامه سرقت دیگری از همین موزه در سال ۲۰۰۲ که به نسبت موفق‌تر بود، دو تابلو نقاشی این هنرمند چیره دست هلندی را هدف قرار داده بود. این آثار نیز در نهایت در سال ۲۰۱۶ کشف شدند.
در سال ۲۰۰۳ نیز سه تابلو نقاشی از آثار «پیکاسو»، «ون‌گوگ» و «گوگن» از «گالری هنر ویتورث» واقع در بریتانیا ربوده شد و چند روز بعد همگی آن‌ها در حالی که در یک سرویس بهداشتی عمومی نزدیک گالری رها شده بودند، کشف شدند. در کنار این آثار یادداشتی قرار داشته بود که طبق آن سارقان مدعی بودند هدف از انجام این اقدام سرقت این آثار نبوده و آن‌ها قصد داشتند نسبت به سیستم امنیتی ضعیف این گالری هشدار دهند.
نوامبر سال گذشته نیز شاهد اقدامی برای دزدیدن دو اثر «رامبراند» بودیم که برای نمایشگاه موقتی به گالری «Dulwich Picture» امانت داده شده بودند. سارقان با استفاده از غفلت نگهبانان موفق شدند این دو تابلو نقاشی را از گالری خارج کنند، اما کمی بعد این دو اثر در حالی که در پرچین نزدیک گالری رها شده بودند، کشف شدند. این دو تابلو نقاشی در حال حاضر در موزه «لوور» و «گالری ملی هنر واشنگتن» نگهداری می‌شوند.