به گزارش بلاغ، از زمان ولادت امیر فضیلت و عدالت مولا حضرت علی علیهالسلام، هر کسی مراتب ارادت و عشق خود به این مجمع همه کمالات و فضائل را متناسب با ذوق و علاقه خود بیان داشته، که در رأس آنان شعراء و نویسندگان قرار دارند. متن ذیل از سوی آقای علی اکبر عباسی تقدیم حضورتان شد که با هم میخوانیم.
بسم الله الحکیم
*در سیزده رجب جهان پر از شور و مستی شد،
*این دست افشانی و پایکوبی خبراز واقعه ای گرانسنگ می داد،
*نقطه ، نقطه زمین در نزاع برای پذیرش دُر دانه هستی
و خداوندگار عبودیت حضرت دوست،
*جهان در تلاطم وعقربه های زمان سرگشته از لحظه حادثه،
*ملائک فوج ، فوج ،سجده کنان از عرش بسوی قبله فرش ،
*رب الخلق گهی در مسند ناز و گاهی در مسند نیاز،
*گهی عاشقیت در جلوه مهمان زمان و
*گاهی معشوقیت در جلوه مهمان زَمن ،
*آسمان حفره ، حفره دهان گشود ، تا ،
*کلامی از ناکامی در به آغوش کشیدن کوکب خاک گوید ،
*شب از فرط ناتوانی کوتاه آمد، تا،
*روز خورشید رخشانش را ،
*از ید بیضاء خداوند هستی بیرون کشد،
*عالم معنا(معنی) مبهوت از عبودیت او،
*جهان ماده انگشت حیرت به دهان از عدالت او،آری ،
*تنها کعبه مکان شایسته تولد علی، و،
* علی تنها شایسته تولد در خانه خدا ست،
*از ماده تا معنا(معنی) همه مدهوش این سروش آسمانی؛
*علی آمد.
علی اکبر عباسی