شهید سید حمید احمدزاده که می‌دانست شهید خواهد شد و جسدش هرگز به وطن بازنمی‌گردد از والدینش خواست تا 500 تومان نذر شهادت او را برای حرم احمد‌بن‌موسی پرداخت کرده و از سر نارضایتی گریه نکنند.

به گزارش بلاغ شهید سید حمید احمد‌زاده در آبان‌ ماه سال 1347 در خانواده‌ای بزرگوار‌، منصوب به دودمان رسول‌الله (ص)‌؛ اما محروم و ستم‌کشیده متولد شد، پدر و مادر پاره تن خود را آن‌چنان‌که شایسته تربیت فرزند است، سید حمید را در دامن خود پرورش داده و در سن 6 سالگی جهت تعلیم و تربیت به مدرسه فرستادند.
سید حمید پس از طی مراحل تحصیل در مقاطع ابتدایی و راهنمایی، وارد دبیرستان شد که در این دوران نوجوانی حسن اخلاق و پاکی قلبش زبانزد بستگان و رفقایش شده بود، تحصیل دوره دبیرستان وی مقارن با جنگ تحمیلی شده بود و او تلاش می‌کرد هر طور شده در جهاد فی سبیل الله شرکت کند.
به خاطر صغر سن نمی‌توانست به طور مستقیم در جبهه حضور یابد و به همین دلیل در اولین حضور خود، برای بازسازی شهرهای مرزی اعزام شد و در دومین اعزام به مدت ‌3 ماه در کردستان بود و با منافقین، محارب و گروه‌های فریب‌خورده، به مبارزه پرداخت.
او پس از مراجعت از جبهه کردستان پس از مدتی، مجدداً و این بار مصمم‌تر از دفعات قبل خود را برای رفتن به جبهه مهیا می‌کرد و این رفتن که او را به سعادت ابدی رساند، هرگز بازگشتی نداشت.
سید حمید که می‌دانست وداعش با خانواده، وداع آخر است به پدر گفت: من شهید می‌شوم و ممکن است جسدم نیز مفقود شود، ولی از شما می‌خواهم که اگر در سوگ من گریه کردید، خدایی ناکرده از سر نارضایتی نباشد.
او در وصیت به خانواده‌اش گفته بود: می‌دانم قابلیت این سعادت را ندارم ولی از در‌گاه خداوند نا‌امید نیستم، اگر شهید شدم شما به عنوان نذر‌500 تومان به صندوق نذورات حرم احمد‌بن‌موسی ‌(‌شاه‌چراغ‌)‌ واریز کنید.
آری... خداوند آرزوی تمامی مردان بزرگ و مخلص را که در راه او قدم می‌گذارند برآورده می‌کند و سید حمید احمدزاده نیز در اولین روز از بهار سال 64 به آرزوی بزرگش دست یافت و پیکر مطهرش نیز در منطقه عملیاتی بدر مفقود شد و برای همیشه به یادگار ماند.





بلاغ: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.