تاریخ انتشارشنبه ۴ آبان ۱۳۹۸ - ۱۸:۱۰
کد مطلب : ۴۰۵۵۰۹
عکاس در جنگ به واسطه حضور عکاسی که خودش درگیر جنگ نیست، باعث ثبت قاب‌های خاصی می‌شود و از آن سو عکاسان با کوله‌باری از خاطره از میدان جنگ برمی‌گردند.
۰
plusresetminus

به گزارش بلاغ،مهر نوشت: ضبط داستان زندگی اشخاص در یک لحظه همان کاری است که عکاسان در هر نقطه از جهان انجام می‌دهند. چند سالی می‌شود که بسیاری از عکاسان از سراسر جهان به کشورهای منطقه غرب آسیا می‌آیند و عکس می‌گیرند، عکسهایی که هر کدام قدرت خاص خود را دارند و می‌تواند ضمن روایت زندگی بومیان، مطالبه‌ای عمومی را برای پایان این جنگ‌های فرسایشی برانگیزد. عکس‌هایی که هرکدام روایتگر غرور و شهامت مردمان سوریه و عراق در مقابله با نیروهای تروریستی از جمله داعش هستند.
یکی از این عکاسان به یورونیوز گفته است که از سال ۲۰۰۵ به کشورهای جنگ‌زده سوریه و عراق سفر کرده است و زندگی خو د را در معرض خطر قرار داده تا چهره واقعی مردم را در پشت عناوین خبری نشان دهد.
مانند عبدالله ۱۳ ساله، که او دو سال پیش در موصل عکسی از او گرفت و در جهان سروصدی زیادی کرد، این عکس از لحظه ای بود که جان این نوجوان نجات داده شد.

این پسر ایزدی تنها بازمانده ۲۳ نفری بود که توسط داعش ربوده شد که به طرز معجزه‌آسایی  از مرگ گریخت. او می‌گوید که اگر با دوربین‌های خود آنجا نبود، مردم دنیا هرگز نمیدانستند که بر این نوجوان چه گذشته است.
این عکاس خبری که برای روزنامه نروژی Aftenposten کار می‌کند، می گوید که حتی یک بار خودش توسط نیروهای داعشی ربوده شده است و ادامه می‌دهد که او این کار را به عنوان مأموریت زندگی خود برای آگاه ساختن دیگران انجام داده است.
در دهه های اخیر  نمونه‌های زیادی از تصاویری با تأثیرگذاری بالا دیده‌ایم. به طور مثال عکس «دختر افغان» که توسط عکاس آمریکایی استیو مک کوری در سال ۱۹۸۴ گرفته شده است، هنوز هم جزو یکی از عکاسهای مهم دوران جنگ به شمار می‌آید.

یکی دیگر از عکس های تاثیرگذار این سالها عکسی از جسد بی جان کودکی بود که در ساحل ترکیه گرفته شده و روزها تیتر یک رسانه‌های جهان بود.  در این تصویر وضعیت  پناهندگان سوری در جریان مهاجرت به اروپا در سال ۲۰۱۵ مشخص بود.

 
 
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما