یکی از این خانواده‌های چشم انتظار خانواده شهید حاج حیدر فرمانده تیپ زینبون بودند که پس از دو سال دلتنگی و رفتن بر سر مزار بدون پیکر، حالا عزیزشان دارد به خانه بر می‌گردد.

به گزارش بلاغ، از دوران دفاع مقدس رسم شد. همین که اگر پیکر پسری یا پدری از جنگ بر نگشت اهل بیت‌شان سنگ مزاری نمادین داشته باشند تا پنجشنبه ها سر به این سنگ بسایند و دلی سبک کنند. مزاری که می‌دانستند عزیزشان در آن نیست اما چنان تعلق عاطفی برایشان به وجود می آورد که می‌توانست التیامی باشد بر درد انتظار و بی خبری. 

حالا که سوریه مورد هجوم تکفیری ها قرار گرفت و رزمندگان اسلام از نقاط مختلف دنیا چند سالی‌ است مهاجران غریب این سرزمین شده‌اند باز هم زنانی هستند که پیکر مردانشان باز نگشته و آنها بر مزار‌های خالی اشک می‌ریزند و امید دارند شاید روزی بند انگشتی، تکه استخوانی چیزی از عزیزشان بیاورند و قلب آنها را آرام کنند. 

یکی از این خانواده‌های چشم انتظار خانواده شهید حاج حیدر فرمانده تیپ زینبون بودند که پس از دو سال دلتنگی و رفتن بر سر مزار بدون پیکر، حالا عزیزشان دارد به خانه بر می‌گردد و در مزاری که دو سال است به صورت نمادین در قطعه ۲۶ بهشت زهرای تهران قرار دارد برای ابد آرام می‌گیرد و روزی خور درگاه حضرت حق می‌شود.