«عاشقانه‌های خیابان» روایتی از زندگی زنان دستفروش است

گیل آبادی در این باره به خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس گفت: این نمایش همچون دیگر کارهایم یک کار اجتماعی است و به مسائل و پیچیدگی‌های اجتماع می‌پردازد که مردم با آن دست به گریبان هستند.

وی با اشاره به تیم تحقیقاتی که برای اجرای این نمایش پژوهش‌هایی را انجام دادند، گفت: سوژه از خود فضای اجتماع گرفته شده است. زنان دستفروش در مترو و دیگر مکان‌های جامعه موضوع اصلی این کار است.

گیل آبادی، محور اصلی نمایش را موضوع عشق به شمار آورد و گفت: موضوعات و روایت‌های شخصی از عشق با پیچیدگی‌های خاص آدم‌ها و جایگاهی که زنان مختلف اجتماع به ویژه دستفروشان دارند در این کار مدنظر قرار گرفته است. شاید ما روزانه در برابر این زنان بی تفاوت رد بشویم و اصلا فکر نکنیم که چه داستان‌هایی در زندگی‌شان دارند.

وی در پاسخ به این سؤال که آیا روایت خاصی را در این نمایش شاهد هستیم یا اینکه افراد گوناگونی به روایت در کار می‌پردازند، گفت: بله روایت خاصی اما در مقاطع مختلف را در این کار دنبال می‌کنیم.

گیل آبادی همچنین اظهار داشت: برای آماده‌سازی متن نمایشنامه مصاحبه‌های مختلفی با این بانوان کردیم، تلاش داریم در نشست رسانه‌ای کار بعضی از بانوان در کار ما حضور داشته باشند، بنابراین یک نشست رسانه‌ای متفاوت پیش رو خواهیم داشت.

وی درباره بازیگران نمایش توضیح داد: این کار ۴ بازیگر دارد که تنها خانم سیما تیرانداز مشترک در این کار و نمایش قبلی من حضور داشتند. بقیه بازیگران خانم ژاله صامتی، الهام پاوه نژاد و بازیگر مرد روزبه بمانی که ترانه‌سرای ما هم هستند.

گیل‌آبادی درباره گیشه نمایش و ابراز امیدواری‌اش از کسب اقبال عمومی گفت: سعی‌مان این است که کار قابل قبولی ارائه دهیم، مردم هم همیشه به ما لطف داشتند و ما را حمایت کردند ولی چون موضوع اجتماعی است به نظرم مردم از آن بدشان نیاید.

وی همچنین افزود: اجرای این نمایش ۲۷ خرداد ماه در سالن ایرانشهر آغاز خواهد شد.

گیل آبادی در پاسخ به این سؤال که به عنوان یک کارگردان اجرای کار تئاتر را این روزها در چه شرایطی ارزیابی می‌کند، گفت: کار تئاتر این روزها واقعا سخت است، تولید با توجه به وضعیت اجتماعی و اقتصادی بسیار دشوار شده و موضوع حمایت از تئاتر هم روز به روز نحیف‌تر می‌شود تا اینکه به صفر برسد.

وی همچنین افزود: دولت اگر تئاتر را حمایت نکند، بدون شک مسیر آن تغییر می‌کند و از مردم فاصله می‌گیرد، چرا که تئاتر هم باید بتواند دخل و خرج خود را تنظیم کند و این یعنی لطمه فرهنگی زدن به جامعه و به خود تئاتر است. به اعتقاد من نباید از تأثیر فرهنگی که مسئولان می‌توانند به تئاتر بگذارند غافل شویم.