سوره آل عمران، آيه 41: («قالَ رَبِّ اجْعَلْ لِي آيَةً قالَ آيَتُكَ أَلاَّ تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلاثَةَ أَيَّامٍ إِلاَّ رَمْزاً وَ اذْكُرْ رَبَّكَ كَثِيراً وَ سَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكار»).

به گزارش بلاغ،پس از اينكه حضرت زكريا (عليه السلام) - علي رغم اينكه به همراه همسرش شرائط طبيعي تولد فرزند را نداشتند- از خداوند تقاضاي فرزند كرد و فرشتگان، تولد حضرت يحيي (ع) را به ايشان بشارت دادند، درخواست نشانه اي براي اين بشارت نمود. خداوند حكيم نيز در خواست حضرت زكريا را پذيرفت و سه شبانه روز زبان او بدون هيچ عامل طبيعى از سخن گفتن با مردم باز ماند، هم چنان كه در داستان حضرت مريم (س) نيز نظير آن، رمزگذاري شده بود و به مريم دستور دادند كه اگر از مردم كسى را ديدى بگو من براى خداوند، روزه سكوت گرفته ‏ام‏[1] و اين بخاطر شباهتى است كه بين اين دو مولود - يعنى يحيى و عيسى (ع)- بوده است.