به گزارش
بلاغ، ازهمهی قیام بزرگ کربلا، تنها این جمله: هل من ناصر... امام حسین(ع) را به یاد داریم و فدای لب تشنهات یا حسین(ع) زمزمه لبان ماست. گویا حسین(ع) از تشنگی به تنگ آمده و درخواست کمک کرده بود و ما سالهاست به کسانی که آب را برحسین و خاندانش بستند لعنت می فرستیم، گویا یادمان رفته که بانگ هل من ناصر...... امام برای چه بود؟
اهالی کوفه آنروزها خود را به کری و کوری زده و نخواستند بدانند و بفهمند.
حتی فریادهای زینب(س) نیز چشمان آنان را بینا و گوششان را شنوا نکرد، اما صدای پشیمانی کوفیان را از دل تاریخ میشنویم و از اینروست که پس از هزار و چهارصد و اندی سال هنوز پای ثابت مساجد، تکایا و حسینیهها هستیم.
اما برای تبدیل این شورحسینی به شعور حسینی چه کردهایم؟ پیام کربلا را حضرت زینب(س) به بهترین شکل ممکن در شام برای همیشه تاریخ تفسیر کرد. ما برای ادامه این نهضت چه کردیم؟ آیا حفظ دین، اقامه نماز، امر به معروفونهی از منکر دغدغه این روزها و شبهای ماست؟
یا هنوز به زینبهایی نیاز داریم تا پیام امام را به ما برسانند.
امروز فراوانند جوانانی که میخواهند محسن حججی شوند، جوانی که در میان کارزار با کفر، باصلابت و استواری به دنیا آزادگی و ستوت میآموزاند.
باید بیدارشویم و قدرخون خدا را بدانیم، امروز دور و برمان پر است از جوانانی همچون محسن حججی، این جوانان نیاز به حرکتی زینبوار دارند تا گوهر وجودشان درخشان شود و نورشان جهان را روشن سازد.
یادمان نرود حرکت توحیدی امام حسین(ع) ناب و خالص بود که تا امروز و تا قیام قیامت ماندگار خواهد ماند.
این اصلیترین اصلی است که محتاج آنیم؛ خلوص عمل و حرکت برای خدا جز با درس گرفتن از نهضت حسینی امکان ندارد، و معلم ما در این کلاس انسانساز حضرت زینب(س) است، امروز نیازمند امر به معروف ونهی از منکر هستیم، فقدان این فریضه سبب میشود تا دچار فراموشی تاریخی شویم.
حضرت زینب(س) سکوت نکرد و مسئولیت دینی و اجتماعی خود را به بهترین وجه در تاریخ ثبت کرد نتیجه آنرا نه تنها مسلمانان که همه انسانهای آزاده جهان دیدند.
امروز هم زینبها نبایدسکوت کنند، چراکه باید پاسخگوی خون حسین(ع) باشند، امامی که برای زنده نگهداشتن ارزشهای دین جدش به پاخاست.