وی با بیان این که انسان‌های وارسته با دستیابی به مقام بندگی و عبودیت، خود را از اسارت‌های نفسانی نجات داده و با خضوع در برابر خداوند متعال به درجات والای انسانیت راه پیدا می‌کنند، تصریح کرد: این بانوی گرانقدر در خانه‌ای تربیت یافت که سر چشمه علم، تقوی و دریای فضائل اخلاقی و معنوی بود؛ از این رو، می‌توان نتیجه گرفت مقام فاطمه ثانی بودن حضرت معصومه(س) به سبب ارتباط نَسَبی ایشان با خاندان امامت نیست، بلکه در معیارهای الهی و ارزش‌های معنوی ریشه دارد که بهترین آن‌ها ولایت پذیری و همراهی و تبعیت از امام زمان است.
استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه حضرت معصومه(س) یکی از نمونه های بارز بندگان شایسته خداست، افزود: ایشان با خود شناسی، حق شناسی، وظیفه شناسی و عمل به وظیفه، همواره مورد تمجید و تأیید حضرت حق و ائمه مصومین(صلوات الله علیهم اجمعین) بوده است؛ و با بررسی روایات رسیده از ائمه معصومین(علیهم السلام) می‌توان به گوشه‌ای از مقام و منزلت ایشان پی برد.
وی با بیان اینکه مسئله شفاعت یکی از اسباب عفو و بخشش گنهکاران در درگاه الهی است، بیان داشت: شفاعت تنها با اذن و اجازه خداوند صورت می‌گیرد و بعد از معصومین(علیهم‌السلام)، بندگان شایسته خدا حقّ شفاعت دارند و یکی از افرادی که قطعاً از این مقام عظیم برخوردار است، حضرت فاطمه معصومه(س) می‌باشد.
حجت الاسلام مرادزاده افزود: در فرازی از زیارت نامه ایشان که از امام رضا(ع) صادر شده اینگونه می‌خوانیم «یا فاطمه اشفعی لی فی الجنّه فإن لک عندالله شأناً من الشّأن؛ ای فاطمه! بهشت را برای من نزد خدا شفاعت کن، چرا که تو را نزد خدا شأن و منزلتی است والا».
وی ادامه داد: علاوه بر زیارت‌نامه فوق، روایاتی درباره شفاعت ایشان از امام صادق(ع) ذکر شده؛ امام صادق(ع) درباره جایگاه و عظمت حضرت فاطمه معصومه(س) می‌فرماید «خداوند حرمى دارد که مکه است. پیامبر حرمى دارد و آن مدینه است. و حضرت على(ع) حرمى دارد و آن کوفه است و قم کوفه کوچک است که از 8 درب بهشت سه درب آن به قم باز مى شود. زنى از فرزندان من در قم از دنیا مى‌رود که اسمش فاطمه دختر موسى(ع) است و به شفاعت او همه شیعیان من وارد بهشت مى شوند».
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه یکی از ویژگی‌های حضرت معصومه(س)، ورود زیارتنامه‌ای از سوی ائمه(س) درباره ایشان است، اظهار داشت: پس از حضرت فاطمه زهرا(س)، یکی از دو امام زاده بزرگواری است که زیارت مأثور دارد.
وی افزود: هیچ کدام از بانوان بزرگ اسلام همچون آمنه بنت وهب، فاطمه بنت اسد، فاطمه ام البنین، و... زیارت مأثور از سوی معصومین(س) ندارند و این نشان دهنده مقام والای حضرت معصومه(س) به عنوان بانوی گرانقدر اسلام است؛ و امیدواریم شیعیان و پیروان اهل بیت عصمت و طهارت(س) به ویژه بانوان و دختران جوان، این مقام بزرگ و عالی را پاس بدارند و همواره الگو و مظهر عفاف و تقوا و حیا باشند؛ تنها در این صورت است که روح باعظمت این بانوی بزرگ از همه ما خشنود خواهد شد.
مدیر مدرسه علمیه علم‌الهدی(ره) تهران در پاسخ به این سئوال که چرا از حضرت فاطمه معصومه(س) به «کریمه اهل بیت» یاد می‌کنند؟ گفت: حضرت معصومه(س) در زبان دانشمندان و فقیهان گران قدر شیعه، به لقب "کریمه اهل بیت" یاد می شود و از میان بانوان اهل بیت(علیهم‌السلام)، این نام زیبا تنها به آن حضرت اختصاص یافته است.
وی ادامه داد: شهرت این لقب برای حضرت معصومه(س) به واسطه رویای صادقه‌ای است که از مرحوم آیت‌الله سید محمود مرعشی نجفی(ره) نقل شده است. داستان به این صورت است که مرحوم سیدمحمود مرعشی نجفی متوفای ۱۳۲۸ هجری قمری بسیار علاقه‌مند بود که به هر طریقی شده، محل قبر شریف حضرت صدیقه طاهره(س) را به دست آورد، برای این مقصود، ختم مجرّبی انتخاب کرده، چهل شب به آن مداومت کرد تا شاید خداوند به طریقی او را از محل قبر شریف حضرت زهرا(س) آگاه فرماید، شب چهلم بعد از انجام ختم و توسل فراوان استراحت کرده و در عالم رؤیا به محضر مقدس حضرت صادق(ع) مشرف می‌شود.
وی ادامه داد: امام(ع) به مرحوم مرعشی فرمود: «علیک بکریمة اهل البیت».ایشان به تصور این که منظور امام(ع) از «کریمه اهل بیت» حضرت زهرا(س) است، عرضه داشت: بلی! قربانت گردم من نیز این ختم را برای همین گرفتم که محل قبر شریف آن حضرت را به صورت دقیق‌تر بدانم و به زیارتش مشرف شوم، امام(ع) فرمودند: «منظور من قبر شریف حضرت معصومه در قم است».
مرحوم آیت‌الله سیدمحمود مرعشی نجفی هنگامی که از خواب برخاست تصمیم گرفت که رخت سفر ببندد و به قصد زیارت حضرت معصومه(س) رهسپار ایران شود. این جریان در کتاب «کریمه اهل بیت» نقل شده است و مؤلف بعد از نقل این جریان در پاورقی کتابش اضافه می کند که این داستان را مرجع عالیقدر مرحوم آیت الله العظمی مرعشی(ره) چندین بار در ملاقات‌های اینجانب با ایشان، از پدر بزرگوارشان نقل کردند و حقیر آن را بدون هیچ گونه تصرفی در اینجا آوردم.
حجت الاسلام مرادزاده در پایان با بیان اینکه حضرت معصومه(س) در خاندانی که سرچشمه علم، تقوا و فضایل اخلاقی بود، پرورش یافته اند، عنوان داشت: پس از آنکه پدر بزرگوار آن بانوی گرامی به شهادت رسید، فرزند ارجمند آن امام، یعنی حضرت امام رضا(ع) عهده دار امر تعلیم و تربیت خواهران و برادران خود شد و مخارج آنان را نیز بر عهده گرفت. و در اثر توجهات زیاد آن حضرت، هر یک از فرزندان امام کاظم(ع) به مقامی والا دست یافتند و زبانزد همگان گشتند.
وی افزود: بدون تردید بعد از حضرت رضا(علیه‌السلام) در میان فرزندان امام کاظم(علیه‌السلام)، حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) از نظر علمی و اخلاقی، والا مقام ترین آنان است؛ این حقیقت از اسامی، لقب‌ها، تعریف‌ها و توصیفاتی که ائمه اطهار(ع) از ایشان نموده اند، آشکار است و این حقیقت روشن می‌سازد که ایشان نیز چون حضرت زینب(سلام‌الله‌علیها) «عالمه غیر معلمه» بوده است.