به گزارش بلاغ، حضرت علی(ع) در خطبه اول نهج البلاغه در توصیفی زیبا، فرشتگان را معرفی می کند و می فرماید: خداوند آسمان های بالا را از هم گشود و از فرشتگان گوناگون پر کرد. گروهی از فرشتگان همواره در سجده هستند و رکوع ندارند و گروهی در رکوع هستند و یارای ایستادن ندارند گروهی در صف هایی ایستاده اند که پراکنده نمی شوند و گروهی همواره تسبیح گویند و خسته نمی شوند و هیچ گاه خواب به چشمانشان راه نمی یابد.

 

امیرالمومنین علی(ع) در ادامه این خطبه نورانی می فرماید:عقل های فرشتگان دچار اشتباه نمی شود. بدن های آنها دچار سستی نشده و آنان دچار بی خبری برخاسته از فراموشی نمی شود. برخی از فرشتگان امینان وحی الهی و زبان گویای وحی برای پیامبر می باشند که پیوسته برای رساندن حکم و فرمان خدا در رفت و آمد هستند. جمعی از فرشتگان حافظان بندگان و جمعی دیگر دربانان بهشت خداوند هستند بعضی از آن ها پاهایشان در طبقات پایین زمین قرار داشته و گردان هایشان از آسمان فراتر و ارکان وجودشان از اطراف جهان گذشته فرش الهی بر دوش هایشان استوار است.

 

امام علی(ع) گروه دیگری از فرشتگان را این طور معرفی می کند و می فرماید:برخی فرشتگان نیز وجود دارند که در برابر عرش خدا دیده به زیر افکنده و در زیر آن بال ها را به خود پیچیده اند. میان این دسته از فرشتگان با آن ها که در مراتب پایین تر قرار دارند، حجاب عزت و پرده های قدرت فاصله انداخته است هرگز خدا را با وهم و خیال در شکل و صورتی نمی پندارند و صفات پدیده ها را بر او روا نمی دارندهرگز خدا را در جایی محدود نمی سازند و نه با همانند آوردن به او اشاره می کنند.