به گزارش بلاغ،دکتر حسین باهر، جامعه‌شناس، دور بودن از محیط خانواده و رفتن به شهر دیگر برای تحصیل و استقلال پیدا کردن از خانواده کافی است تا جوان را به سمت و سوی اعتیاد سوق بدهد. چرا که محیط‌های تازه دارای جذابیت‌هایی است که می‌تواند خطر معتاد شدن این افراد را افزایش دهد.
وی با اشاره به این نکته که خوابگاه‌ها و خانه‌های مجردی از محیط‌هایی هستند که باعث اعتیاد دانشجویان می‌شوند،می‌گوید:‌ نظارت بر محیط‌هایی چون خوابگاه‌های دانشجویی نمی‌تواند عاملی برای جلوگیری از اعتیاد تلقی شود چرا که فردی که به عنوان ناظر انتخاب می‌شود هم ممکن است خودش به مرور زمان دچار اعتیاد شود.
به‌گفته وی به جای گذاشتن ناظر در خوابگاه‌های دانشجویی باید عواملی از قبیل: بی‌پولی،‌ تنهایی، افسردگی و دوری از خانواده را که باعث بروز اعتیاد می‌شوند از بین برد، چرا که تا زمانی که این عوامل وجود داشته باشند اعتیاد هم وجود دارد.
به عقیده این جامعه‌شناس، بومی‌کردن تحصیلات از عوامل مهمی است که می‌تواند میزان اعتیاد در دانشجویان را به شدت کاهش دهد چرا که دوری از خانواده و رها شدن در جامعه‌ای بی‌در و پیکر همچون کلانشهرها می‌تواند خطرات جبران ناپذیری را برای افراد به‌دنبال داشته باشد که اعتیاد یکی از آنهاست.
سال 89 وزارت علوم به منظور مقابله و پیشگیری از مصرف موادمخدر دانشگاه‌ها 700 میلیون تومان بودجه هزینه کرد و 600 کارگاه آموزشی مقابله با سوءمصرف موادمخدر در دانشگاه را برگزار کرد و سال تحصیلی 92 - 91 این بودجه به یک میلیارد رسیده و قرار است 2 هزار و 200 کارگاه برای دانشجویان برگزار شود، دانشجویانی که هیچ آمار دقیق و رسمی از میزان اعتیاد آنها وجود ندارد و مشخص نیست با وجود فقدان آمار در این زمینه قرار است چه اقداماتی و برای چه تعداد دانشجویی برگزار شود. اما نکته مهم این است که گفته می‌شود دانشجویان شرکت‌کننده بیشتر به‌منظور رفع تکلیف در این کارگاه‌ها شرکت می‌کنند و بازدهی چندانی ندارد.