يقين‏
يقين بر چهار شعبه است: شوق و ترس و زهد و انتظار.

هر كس مشتاق بهشت باشد شهوات را از ياد مى‏ برد، و هر كس از آتش بترسد از محرّمات پرهيز مى‏ كند، و هر كس نسبت به دنيا زهد و بى‏ اعتنايى كند مصيبتها بر او آسان مى‏ شود، و هر كس به انتظار مرگ باشد در خيرات مى‏ شتابد.

صبر
صبر بر چهار شعبه است: بصيرت در فهم و درك ، تأويل و تبيين حكمت، شناخت عبرتها، سنن پيشينيان.

هر كس در فهم و درك بصيرت داشته باشد در حكمت جستجو و تبيين مى‏ كند، و هر كس در حكمت تبيين كند عبرتها را مى‏ شناسد، و هر كس عبرت را بشناسد حكمت را تأويل و تفسير مى‏ كند، و هر كس حكمت را تفسير كند عبرت را مى‏ بيند، و هر كس عبرت را ببيند گويا همراه پيشينيان بوده است.

عدل‏
عدل بر چهار شعبه است: پيچيده ‏هاى فهم، و پوشش علم و شكوفه حكمتها و باغ حلم.

هر كس بفهمد جمله‏ هاى علم را تفسير مى ‏كند، و هر كس علم داشته باشد شرايع حكمت بر او عرضه مى ‏شود، و هر كس بردبارى كند در كارش افراط نمى‏ كند و بوسيله آن در بين مردم ستوده زندگى مى‏ كند.

جهاد
جهاد بر چهار شعبه است: امر به معروف و نهى از منكر، و راستگوئى در جاهاى مختلف، و غضب بخاطر خداوند، و بغض و عداوت با فاسقين.

هر كس امر به معروف كند كمر مؤمن را محكم مى‏ كند، و هر كس نهى از منكر كند بينى فاسق را به خاك مى‏ مالد، و هر كس در جاهاى مختلف راست بگويد وظيفه‏ اى كه بر عهده‏ اش بوده انجام داده است، و هر كس با فاسقين عداوت داشته باشد و بخاطر خداوند غضب كند خداوند بخاطر او غضب مى‏ نمايد و اين است ايمان و پايه‏ ها و شعبه‏ هاى آن.

منبع: أسرار آل محمد عليهم السلام / ترجمه كتاب سليم، ص259و260./آ