به گزارش بلاغ، حمیدرضا علی‌زاده در دفتر بلاغ با بیان اینکه واحدهای تولید فرآورده‌های شیمیایی محل تولید مواد ارزشمندی هستند، اظهار کرد: داروهای نایاب، مواد پلاستیکی و پلیمری، کود و سموم کشاورزی، آنتی بیوتیک‌ها، رنگ‌ها و حتی مواد اولیه پوشاک همگی از محصولات ارزشمند و مورد نیاز بشر هستند که در واحدهای صنعت شیمی تولید می‌شوند.

وی مهم‌ترین مشکل پیش‌روی صنعتگران شیمی مازندران را دید نامناسب مسئولان دانست و افزود: برخی از مسئولان و مردم می‌پندارند که صنایع شیمیایی به محیط زیست آسیب می‌رساند، البته محل آسیب‌رسانی فرآوری محصولات شیمیایی در حلال‌ها و واکنش‌گرهایی است که در فرایند تولید استفاده می‌شوند.

پژوهشگر دانشگاهی صنعت شیمی مازندران تصریح کرد: اگر حلال‌ها و واکنش‌گرهای شیمیایی مشکل آسیب محیط زیستی نداشته باشند، مانند دیگر صنایع کشاورزی آسیبی به محیط زیست نخواهند زد.

مدیر فنی صنایع شیمیایی مازندران با بیان اینکه حلال‌ها و واکنش‌گرهای مخرب را می‌توان با فرایند شیمی سبز از حالت تخریبی خارج کرد، خاطرنشان کرد: این کاتالیزورها و حلال‌های شیمیایی که در راستای پروژه شیمی سبز تولید می‌شود، به هیچ وجه به محیط زیست آسیب نمی‌زند، متاسفانه این طور جا افتاده که همه مواد شیمیایی به محیط زیست آسیب می‌رساند، در حالی که این طور نیست.

صنایع شیمیایی می‌تواند حافظ محیط زیست باشند

علی‌زاده افزود: اگر به صنعت شیمی درست توجه شود این بخش حافظ منابع طبیعی نیز هست، برای مثال می‌توان مواد اولیه مورد نیاز صنایع چوب و کاغذ را وارد کرد تا چند برابر بیشتر از قیمت خریداری شده ارزش افزوده تولید شود این سیاست موجب حفظ منابع طبیعی و محیط زیست خواهد شد که برای تامین مواد اولیه دیگر نیازی به استفاده از درختان داخلی نیست.

وی به خواص ارزشمند حلال‌ها و کاتالیزورهای شیمیایی اشاره کرد و گفت: برخی کاتالیزورهای شیمیایی در آزمایشگاه سنتز و طراحی می‌شوند که در ترکیب‌های دارویی ضد سرطان مورد استفادع قرار می‌گیرند که قابلیت 8 تا 10 بار مصرف و بازیافت را دارند.

پژوهشگر و فعال دانشگاهی در حوزه صنعت شیمی به دیگر مشکلات صنعتگران شیمی استان اشاره و بیان کرد: متاسفانه هماهنگی بین سازمان صنعت و معدن و محیط زیست وجود ندارد و اگر سرمایه‌گذاری بخواهد شرکت صنعتی در حوزه شیمی تاسیس کند با یک بروکراسی طولانی اداری مواجه می‌شود.

این محقق صنعتی، نبود حمایت‌های دولتی و مسیر طولانی اخذ مجوز را دلیل تضعیف تولیدکنندگان صنعت شیمی استان برشمرد و تصریح کرد: تمرکز شهرک‌های صنعتی در سه شهر ساری، بابل و آمل موجب شده تا فعالیت صنایع شیمیایی در استان با محدودیت‌های جدی مواجه شود.

صنعت و دانشگاه مورد نیاز هم نیستند

علی‌زاده در مورد پژوهش‌های صورت گرفته در صنایع شیمی استان اظهار کرد: نکته مهمی که در کشور ما وجود دارد نبود پژوهش در حلقه توسعه است، صنعت و دانشگاه امروز به جایی رسیدند که باور دارند مورد نیاز هم نیستند.

وی با بیان اینکه استادان رشته‌های شیمی صنعت‌گر نیستند، بیان کرد: اگر استاد دانشگاهی صنعتگر باشد یقینا دانشجویان را به کارآفرینی در بخش صنایع شیمیایی ترغیب می‌کند، متاسفانه اکثر پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد و دکتری شیمی، تئوری هستند و دانشجویان به صورت تئوری آموزش می‌بینند که امکان استفاد از آن‌ها در صنایع شیمی وجود ندارد.

استاد دانشگاه و محقق صنعتی تاکید کرد: نیازمندی صنایع شیمی به علوم دانشگاهی نیز بررسی نشده و صنعتگر نمی‌داند چگونه از دانشگاه برای توسعه فعالیت خود بهره ببرد.

علی‌زاده تصریح کرد: نبود ارتباط صنعت و دانشگاه و گذراندن دوره‌های تئوری موجب شده تا رشته‌های مربوط به شیمی بازار کار خاصی نداشته باشند.

استادان دانشگاه جرات ورود به صنعت را ندارند

استاد دانشگاه و محقق صنعتی در پاسخ به اینکه چرا استادان مطرح در حوزه شیمی استان به سمت صنعتی کردن علم خود نمی‌روند، اظهار کرد: برخی از استادان دانشگاه که با صنعت نیز آشنا هستند جرات ورود به تولید صنعتی را ندارند چون بروکراسی‌های اداری و مجوزهای سخت درد سرهایی را ایجاد می‌کند که پژوهشگران آگاه را نیز از فعالیت در حوزه صنایع شیمی منصرف می‌کند.

علی‌زاده تاکید کرد: اکثر طرح‌های پژوهشی در حوزه صنعتی شدن علوم شیمی در بسیاری از کشورها خریدار دارد اما در ایران هیچ توجهی به آن‌ها نمی‌شود که این ضعف نیازمند ورود جدی مجلس و دولت است.

بسیج توجه ویژه‌ای به پژوهش‌های صنعت شیمی دارد

وی به حمایت‌های بسیج در توسعه علمی صنایع شیمی اشاره کرد و گفت: بسیج علمی، پژوهشی و فناوری در چند سال اخیر حمایت‌های خوبی از پژوهش‌های صنعتی به خصوص علوم شیمیایی داشته است به طوری که حمایت‌های مادی و معنوی آن تحسین برانگیز است.

پژوهشگر و فعال دانشگاهی در حوزه صنعت شیمی تاکید کرد: متاسفانه شرکت‌های دانش بنیان از حمایت‌های خوبی برخوردار نیستند، هرچند پارک علم و فناوری و مراکز رشد حمایت‌های قابل توجهی داشته‌اند.

مسئولان فنی وظیفه سلامت کارگران را دارند

علی‌زاده در پاسخ به این پرسش که آیا کارگران و کارکنان صنایع شیمیایی دچار آسیب‌های جسمی بیشتری نسبت به کارگران دیگر صنایع هستند، اظهار کرد: هر واحد صنعتی فرآوری محصولات شیمیایی یک مسئول فنی دارد که بخشی از وظیفه او تضمین سلامت کارگران در حین کار است، در تمام حوزه‌های تولیدی اگر ایمنی رعایت نشود یقینا دچار مشکل خواهیم شد و مختص صنایع شیمایی نیست.

وی در پایان گفت: واحدهای صنایع شیمیایی از پیشرفته‌ترین دستگاه‌ها استفاده می‌کنند تا کمترین آسیب را برای کارگران داشته باشد، جالب اینکه در هر دوره کلیه فرایندهای تولیدی مورد آزمایش‌های بهداشتی و سلامت کارکنان قرار می‌گیرد تا از آسیب کارکنان و کارگران پیشگیری شود.