بلاغ نیوز | پایگاه جامع اطلاع رسانی 1 مهر 1394 ساعت 10:56 https://www.bloghnews.com/report/137018/بهانه-ای-پوچ-هدفی-بزرگ -------------------------------------------------- دفاع مقدس در قاب یک نگاه-2 عنوان : بهانه‌ای پوچ برای هدفی بزرگ -------------------------------------------------- ملتی که سال‌های سال، علی‌رغم روحیه عمیق ضداستکباری و ضداستبدادی خود، رنج و محنت وابستگی به بیگانگان را به تلخی تجربه کرده بود، در ماه‌های آغازین آزادی و استقلال خود، درگیر تجاوزی همه جانبه از سوی نظام سلطه به سرکردگی امریکا شده بود، چه راهی جز مقاومت و ایستادگی و بهره‌جویی از روحیه ایثار و شهادت‌طلبی در دفع تجاوز داشت؟. متن : به گزارش خبرنگار بلاغ، با لغو یکجانبه یک قرارداد بین‌المللی از سوی صدام و اعلام رسمی آن در تاریخ 59/6/26 و متعاقب آن حمله سراسری ارتش عراق در تاریخ 59/6/31 به مرزهای جمهوری اسلامی، تنها بهانه غیرقانونی به لحاظ قوانین بین‌المللی از سوی عراق در تاریخ به ثبت رسید، هرچند که این بهانه بهیچوجه قابل قبول و پذیرش نبود و تنها می‌توان گفت یک بهانه‌ای پوچ بود برای دستیابی امریکا به یک هدف بزرگ که آنهم نابودی انقلاب اسلامی ایران به دست یک رئیس جمهور به ظاهر مسلمان از یک کشور اسلامی، اما چون این بهانه پوچ و واهی دستور و حمایت مطلق امریکا را به همراه داشت، هیچگاه از سوی حتی سازمان ملل نیز مورد سئوال و استنطاق و محکومیت قرار نگرفت. قرارداد 1975 الجزایر با میانجی‌گری هواری بومدین، رهبر فقید الجزایر، ملاقاتی بین محمدرضاشاه و صدام حسین روسای وقت دو کشور صورت گرفت که نتیجه آن اعلامیه الجزیره بود. به موجب این اعلامیه دو کشور توافق کردند که مرزهای آبی خود را براساس خط تالوگ (خط فرضی است که از عمیق‌ترین قسمت قابل کشتیرانی بستر رودخانه عبور می‌کند. چنین خطی برای تعیین مرز در رودخانه‌های مرزی بین کشورها بسیار مناسب است)، تعیین کنند و در مرزها نیز یک کنترل دقیق و موثری به منظور رفع هرگونه نفوذی که جنبه خرابکارانه داشته باشد، اعمال کنند. به منظور اجرای اعلامیه الجزیره، وزرای امور خارجه ایرانع عراق و الجزایر از تاریخ 15 مارس تا 13 ژوئن 1975 به ترتیب در تهران، بغداد، الجزیره و بغداد گرد آمدند. نتیجه این چهار نشست امضای عهدنامه مربوط به مرز مشترک و حسن همجواری بین ایران و عراق در 13 ژوئن 1975 بود. عهدنامه ایران و عراق چه بود؟ این عهدنامه دارای 3 پروتکل (به معنای صورت جلسه مذاکرات سیاسی- متمم قراردادها و عهدنامه‌های رسمی) ضمیمه و یک الحاقیه بودو به تصویب قوه مقننه ایران و عراق رسیده است. 1-پروتکل راجع به علامتگذاری مجدد سرزمینی بین ایران و عراق. 2-پروتکل راجع به تعیین مرز در رودخانه‌های بین ایران و عراق. 3-پروتکل مربوط به امنیت در مرز ایران و عراق. 4-الحاقیه مربوط به بند 5 ماده 6 عهدنامه. طی اجلاس سران کشورهای عضو اوپک که در الجزیره برگزار شد، با رعایت اصول احترام به تمامیت ارضی و تجاوزناپذیری مرزها و عدم دخالت در امور داخلی، طرفین تصمیم گرفتند: 1-مرزهای زمینی خود را براساس پروتکل قسطنطنیه مورخ 1913 و صورتجلسه‌های کمیسیون تعیین مرز مورخ 1914 تعیین کنند. 2-مرزهای آبی خود را براساس خط تالوگ تعیین کنند. 3-با این کار دو کشور امنیت و اعتماد متقابل را در امتداد مرزهای مشترک خویش یرقرار خواهند ساخت. 4-دو طرف توافق کرده‌اند که مقررات فوق، عواملی تجربه‌ناپذیر جهت یک راه حل کلی بوده و نتیجتاً بدیهی است که نقض هر یک از مفاد موارد فوق، مغایر روحیه توافق  الجزیره می‌باشد. در جریان انعقاد قرارداد 1975، و مراحل مختلف آن، وزیر خارجه الجزیره به عنوان نماینده دولت مورد قبول طرفین شرکت داشت و اسناد را امضاء کرد. موضع جمهوری اسلامی ایران در قبال قرارداد 1975 روابط ایران و عراق که از سال 1975، بر مفاد قرارداد الجزایر متکی بود با ظهور دولت جمهوری اسلامی ایران براساس احترام به "اصل وفای به عهد" ادامه یافت و دولت انقلابی ایران مفاد آن را دقیقاً رعایت کرد. پایبندی دولت جمهوری اسلامی به عهدنامه 1975، تا این حد بود که حتی پس از بمباران روستاهای مرزی ایران در تاریخ 1358/3/14 توسط جنگنده‌های عراق، دولت ایران بدون اقدام متقابل و به منظور کاهش تشنج، استاندار آذربایجان غربی را جهت مذاکره با استاندار سلیمانیه، به عراق اعزام کرد. اگرچه خط تالوگ تعیین شده و صدام حسین رئیس جمهور عراق هم قبلاً اعلام کرده بود که عراق حاکمیت مشترک ایران و عراق را بر اروندرود، محرز و پذیرفته شده می‌داند، ولی ظهور انقلاب اسلامی در ایران و ارزیابی غلط حزب بعث عراق وحامیانش از اوضاع داخلی ایران موجب شد که آنها مجدداً درصدد دستیابی به کل این آبراه و ایران اسلامی برآیند. هدف بزرگ چه بود؟ پوچی بهانه که برکسی پوشیده نبود، اما واقعاً هدف از تهاجم همه جانبه به ایران اسلامی که مرتکب هیچ خطا و اشتباهی نشده بود و تنها درصدد بود تا بر وفق خواست و اراده ملتش عمل کند، چه بود؟ امریکا همان‌طور که در شماره قبل گفته شد، توسط انقلاب اسلامی ملت ایران به صورت بی‌سابقه‌ای تحقیر شد و برای از بین بردن انقلابی که جرات ایستادگی در مقابل ابرقدرت مستکبری همچون امریکا را در جهانیان بوجود آورده بود، از هیچ تلاش و سرمایه‌گذاری فروگذار نبود. بدین جهت هدف بزرگ امریکا، نابودی انقلاب اسلامی ملت ایران بود که با تحمیل جنگ این هدف بزرگ را تعقیب می‌کرد.