بلاغ نیوز | پایگاه جامع اطلاع رسانی 15 اسفند 1398 ساعت 0:43 https://www.bloghnews.com/note/415420/وحشی-گری-هندوهای-افراطی-علیه-مسلمانان -------------------------------------------------- عنوان : وحشی‌گری هندوهای افراطی علیه مسلمانان -------------------------------------------------- بارها شنیده‌اید که هند کشور هفتاد و دو ملت است و مذاهب و ادیان گوناگون در کنار هم زندگی می‌کنند. اما این زندگی همیشه هم مسالمت‌آمیز نیست و گاهی کار چنان بالا می‌گیرد که چیزی شبیه جنگ داخلی رخ می‌دهد. متن : به گزارش بلاغ، پس از استقلال هند از استعمار انگلستان، این کشور در دوره‌ای جنگ‌هایی بین سیک‌ها و هندوها و حتی سیک‌ها و مسلمانان را تجربه کرد یا درگیری این اقلیت چند میلیونی با دولت مرکزی را از سر گذراند، اما یکی از فاجعه‌بارترین درگیری‌ها، جنگ هندوهای تندرو و مسلمانان در سال 1984 میلادی بود که از دو طرف به ویژه مسلمانان کشته‌های فراوانی دادند. همواره اقلیت 200 و اندی میلیونی مسلمان در هند کم-و-بیش تحت فشار بوده است، اما آن‌چه این روزها اتفاق می‌افتد یادآور آن جنگ مذهبی است. این مقاله می‌کوشد تا با یادآوری اجمالی آنچه بر مسلمانان در یک سال اخیر گذشته است، جنگ خشونت‌باری را بررسی کند که با ورود «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا، به هند علیه مسلمانان به راه افتاد. جنگی که محور آن شهر «دهلی  نو» بود و در آن چند روز، مسلمانان و اماکن مذهبی‌شان از هیچ گزندی در امان نبودند و گفته می‌شود این خشونت‌ها بدترین و وحشیانه‌ترین خشونت‌ها علیه مسلمانان پس از سال 1984 است. آنچه در ویدیوهای مختلفی که از دهلی به ما می‌رسد، بدون کوچک‌ترین اغراقی روایت‌گر یک فاجعه است، فاجعه‌ای که قربانی آن مسلمانان‌ بی‌پناه‌اند و مکان‌های مقدس آنان. مسلمانانی که در سال اخیر کم‌تر آب خوشی از گلویشان پایین رفته است. همان زمان که حزب «بی.جی.پی» در هند به قدرت رسید، بسیاری غروبِ آسایش و حقوق مسلمینِ هند را کم‌-و-بیش پیش‌بینی می‌کردند. در میان سال‌های حکمرانی این حزب سال 2019 و همین حدود 2 ماه از سال 2020 سال خاص و البته بسیار سختی برای بیش از 200 میلیون مسلمان این کشور بود. حبس کشمیر به دنبال لغو خودمختاری ایالت عمدتاً مسلمان‌نشین «جامو و کشمیر» در 5 آگوست سال 2019 (14 مرداد) و محاصره نظامی این ایالت توسط دولت هند و همچنین دستگیری گروه بسیاری از رهبران سیاسی و مذهبی این منطقه و نیز سرکوبی هر اعتراض و تجمعی، سیاست‌های ضدمسلمانان حزب «بی.جی.پی» (حزب حاکم به رهبری و نخست‌وزیری «نارندرا مودی») بیش از پیش به چشم آمد، حزبی که ایدئولوژی «هندوتوایی» با ریشه‌های نژادپرستانه را پیگیری می‌کند که البته پرداختن به آن مجال خود را می‌طلبد. این خودمختاری را «جواهر نعل نهرو»، اولین نخست‌وزیر هند پس از استقلال، در قانون به کشمیری‌ها داده بود، و از طریق آن مسلمانان این منطقه را راضی به ماندن در هند کرد. سیاستمداران حزب حاکم با استناد به گروه‌های مسلح منطقه، اقدامات خشونت‌آمیز خود در این منطقه را توجیه می‌کردند، البته بدون توضیح این‌که مسلمانان و شهروندان عادی کشمیری چرا باید قربانی این سخت‌گیری‌های دولت مرکزی هند شوند؟ مصائب شهروندی چندی پس از آن، حزب حاکم قانون شهروندی را تصویب کرد که به موجب آن مسلمانان مهاجر شهروند هند محسوب نمی‌شدند و مجبور به ترک هند می‌شدند، البته باز سیاستمداران حزب «بی.جی.پی» با گفتن اینکه قانون مذکور در جهت مبارزه با مهاجرت غیر قانونی است و منظور تنها مسلمانان نیستند اقدام خود را توجیه می‌کردند تا این‌که مدتی بعد با انتشار خبری، کاذب بودن ادعاهای ایشان روشن‌تر از پیش شد. خبر این بود که نمایندگان پارلمان هند با ۱۲۵ رأی موافق در مقابل ۱۰۵ رأی مخالف، لایحه جنجالی اعطای شهروندی به مهاجران غیرمسلمان که به صورت غیرقانونی از پاکستان، بنگلادش و افغانستان به هند آمده بودند را تصویب کردند. قانونی که علیرغم مخالفت‌های داخلی و خارجی توسط حکمرانان همچنان پیگیری می‌شود. سازمان‌های حقوق بشری می‌گویند که قانونگذاران حامی حزب حاکم این قانون را تصویب کرده‌اند تا تبعید هزاران مسلمانی که در ایالت شمال شرقی «آسام» زندگی می‌کنند را توجیه کنند، از سوی دیگر گروه‌های مدنی و مردم هند هم از این قوانین به خشم‌ آمده‌اند. مشکلات دیگر مسلمانان از سوی دیگر، آن طور که «بلومبرگ» و دیگر پایگاه‌ها گزارش کرده‌اند، متمم‌های قانون تبادلات خارجی به هندوهای مهاجر و نیز سیک‌ها، بودایی‌ها، چینی‌ها و مسیحیان که همه اقلیت‌های پاکستان، بنگلادش و افغانستان هستند، اجازه می‌دهد که در هند دارایی داشته باشند و حساب بانکی باز کنند. البته، مسلمانان این کشورها همچون خداناباوران از این متمم‌ها مستثنی هستند! که خود این زخم حیثیتی دیگری بر مسلمانان در معرض تبعیض این کشور بود. همچنین از دیگر تبعیض‌ها می‌توان به حکم دادگاه عالی هند‌اشاره کرد که در این بحبوحه حکم کرده تا مسجدِ تاریخی بابری (بنای قرن شانزدهمی) تخریب شود و به جای آن هندوها معبدی بنا کنند. اسم‌هایی که جُرم‌اند! دولت هند در مدت حکمرانی‌اش به این‌ها که گفته شد بسنده نکرده است و حتی با اسم‌های اسلامی مناطق و شهرها نیز گویی سر جنگ دارد. سال 2018، پیش از وقایعی که پیش‌تر گفته شد، این دولت با تغییر اسامی اسلامی مناطق روند تبعیض‌آمیز علیه مسلمانان را به نوعی شروع کرد. ماجرا هم از آن‌جا آغاز شد که دولت هند نام ایستگاه قطار بسیار قدیمیِ مغول‌سرا (که یادآور دوره حکمرانی مسلمانان تیموری بر هند بود) را تغییر دادند. این تغییرنام در ایالت اوتارپرادشِ تحت کنترلِ حزبِ «بی.‌جی.‌پی» است روی داد و حزب نام این ایستگاه را به دیندایال اوپادهیایا، که نام نظریه‌پرداز این حزب است، تغییر داد. پس از آن، نام شهرالله آباد را به پرایاگ یا پرایاگراج تغییر دادند که دلیلش هم به نظر احیای هویت کهن شهر به عنوان یک مرکز زیارتی هندوها بود. البته اگر همه این‌ها کافی نبود، نام منطقه فیض‌آباد را نیز به آیودیا تغییر دادند. البته این کلاف سر دراز دارد و اگر بخواهیم اقدامات حزب حاکم را که هر کدام سویه‌های ضداسلامی و ضدمسلمانان دارد را فهرست کنیم، فهرست بلندی خواهد بود. این فهرست زمانی تعجب‌برانگیز است که بدانیم دولت هند طبق قوانین این کشور سکولار است و دولت کنونی نیز ادعای سکولار بودن دارد، اما خروجی این سکولاریسم چند سالی است که تبعیض علیه مسلمانان است. از این رو از ادامه بحث انصراف می‌دهیم و به فجایع اخیر علیه مسلمانان می‌پردازیم که بهانه نگاشتن این مقاله است.   ترامپ افراطی‌ها را هار کرد! سفر «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا، به هند از آغاز با حاشیه‎‌هایی همراه بود. پیش از سفر خبرگزاری «رویترز» گزارش کرد، دولت هند می‌خواهد با ساختن یک دیوار مانع آن شود که چشم «ترامپ» به زاغه‌نشین‌ها و مردم فقیر این کشور بیفتد. یک مقام دولتی هند می‌گوید دیوار مذکور به دلایل امنیتی ساخته شده است نه برای پنهان کردن این منطقه فقیرنشین. اما پیمانکاری که این دیوار را ساخته است به «رویترز» گفته، دولت هند نمی‌خواهد زمانی که از فرودگاه احمدآباد تردد می‌کند، فقرا دیده شوند. این پیمانکار ساختمانی که نخواست نامش فاش شود، گفته است: «به من دستور دادند تا خیلی سریع دیواری بسازم. بیش از ۱۵۰ کارگر شبانه‌روز کار می‌کنند تا این پروژه به اتمام برسد.» اگر خبر فوق را به این ضمیمه کنیم که عقیده هندوهای متعصب این است که جامعه از چند طبقه تشکیل شده است که پست‌ترین آنها فقیران و بیچارگانی هستند که دالیت یا نجس خوانده می‌شوند و هندوها معتقدند که این نظام طبقاتی باید حفظ شود و نجس‌ها حق اختلاط با طبقات بالاتر را ندارند؛ به ذهن متبادر شود که مسئولان هندی با ساخت این دیوار می‌خواهند مانع «اختلاط» طبقه نجس‌ها با رئیس‌جمهور پاک‌ و پاک‌دست آمریکا شوند! سفر «ترامپ» به هند آتش زیر خاکستر اختلافات مذهبی در هند را دوباره شعله‌ور کرد. در پی یورش خشونت‌بار هندوهای متعصب به مسلمانان معترض که به سفر رئیس‌جمهور آمریکا و تصویب قانون شهروندیِ تبعیض‌آمیز اعتراض داشتند، تعداد زیادی کشته و زخمی شده‌اند. این هندوهای متعصب که به «هندوتوا» مشهور‌اند و به نوعی حمایت ضمنی دولت را برای خود حس می‌کنند، هرچه خواستند در حدود سه روز بر سر مسلمانان آوردند. به گزارش «هندوستان تایمز»، آمار کشته‌ها به بیش از 50 تن رسید و افزون بر این گزارش‌های میدانی از زخمی شدن حداقل 300 مسلمان دیگر در جریان حمله نظامیان هندی خبر می‌دهد. تصاویری که از این روزهای هند در شبکه‌های مجازی منتشر شده و می‌شوند، تکان‌دهنده‌اند: مسلمان بر زمین افتاده‌ای که با چوب چنان می‌کوبندش که گویی فرش را گردگیری می‌کنند؛ خانواده مسلمانی که از ترس هندو‌های افراطی که خانه‌شان را به آتش کشیده‌اند پنهان شده‌ و دست به دعا برداشته‌اند؛ هندوهای افراطی که از گلدسته‌های مسجد آویزان‌اند و مشغول تخریب آن؛ از همه طاقت‌سوزتر صحنه زنده به گور شدن کودک و مادری مسلمان و... «کنت رات»، مدیر سازمان دیده‌بان حقوق‌بشر، سیاست‌های «نارندرا مودی‏» را عامل جسور شدن هندو‌های افراطی دانسته است. «رات» در توئیتی نوشت از آن‌جا که تعداد زیادی از نیرو‌های پلیس هند برای تأمین امنیت «دونالد ترامپ» در جریان سفر به این کشور اعزام شده بودند، پلیس دهلی‌نو برای مقابله با خشونت‌های فرقه‌ای با کمبود نیرو روبه‌رو شد. البته برخی مدعی‌اند بحث نیروی کم نیست، بلکه سکوت خود خواسته در برابر این خشونت‌هاست. «آرجون ستی»، نویسنده و وکیل حقوق بشر در هند با انتشار فیلمی از جسارت به یک مسجد در توئیتر نوشته است: «این کار را متوقف کنید. این فیلم را ببینید و درباره آن‌چه در هند اتفاق می‌افتد بخوانید. همزمان با راه‌پیمایی ترامپ و مودی در سراسر این کشور گروه‌های تبهکار دارند آشکارا به مسلمان‌ها حمله می‌کنند، کسب و کارهایشان را غارت می‌کنند و به اماکن عبادی آنها توهین می‌کنند.»  خبرنگار شبکه «فرانس 24» در دهلی‌نو در شرح وقایع اخیر دهلی گفته است، در شمال شرقی دهلی‌نو از بازار مسلمانان خاکستر باقی مانده است. این بازار به مدت 2 روز در آتش سوخت و در نهایت آتش‌نشانان توانستند در محل حضور یابند، در حالی که ساکنان محلی فرار کرده بودند. بازسازی این منطقه ماه‌ها به طول خواهد انجامید. یکی از شاهدان محلی به او می‌گوید: «نگاه کنید همه چیز نابود شده است. من نمی‌دانم کسانی که به ما حمله کردند که بودند، اما شعار‌های هندویی سر می‌دادند. من پیش از این، آنها را ندیده بودم. آنها برای این محله نبودند.» این یکی از بدترین درگیری‌های پایتخت هند از چند دهه پیش بود که به مسلمانان خسارت وارد کرد. اقلیت مسلمان هند تحت تاثیر این خشونت‌ها قرار گرفتند و یک مسجد نیز به آتش کشیده شد. این حمله در حالی صورت گرفت که مسلمانان در حال نماز خواندن بودند و امام جماعت مسجد جان خود را بر اثر این حمله خشونت‌آمیز از دست داد. یک مرد مسلمان که شاهد ماجرا بوده می‌گوید: «پلیس در کنار هندوهاست. آنها به سوی ما سنگ پرتاب می‌کردند و پلیس فقط نگاه می‌کرد. زمانی که نمایندگان ما تلاش کردند با پلیس تماس بگیرند تا به کمک ما بیایند هیچ کس پاسخ ما را نداد. نتیجه این شد که مسجد ما در آتش سوخت.» سکوت ترامپ اما موضع «ترامپ» هم خود قابل توجه بود. روزنامه آمریکایی «لس آنجلس تایمز» در پایگاه اینترنتی خود نوشت: «دونالد ترامپ روز سه‌شنبه پس از پایان سفر دو روزه خود به هند، از محکوم کردن قانون شهروندی جدید هند که بسیار بحث‌برانگیز شده و برای مسلمان تبعیض‌آمیز است، خودداری کرد.» رئیس‌جمهور آمریکا در کنفرانس خبری خود در دهلی‌نو کاملاً آشفته و مردد به نظر می‌رسید و تلاش می‌کرد پرسش‌های دردسرساز درباره خشونت‌های مذهبی در هند را منحرف کند. «ترامپ» در بخشی از کنفرانس خبری خود، با بیان اینکه نمی‌خواهد مطلبی بیان کند که سفر فوق‌العاده‌اش [این صفت گویا صفت مورد علاقه «ترامپ» است!] به هند را تحت‌الشعاع قرار دهد، از انتقاد از قانون جدید شهروندی «نارندرا مودی» که مسلمانان را مستثنی می‌سازد و به بروز موج جدیدی از خشونت‌های جمعی دامن زده است، خودداری کرد.البته چند بار از «ترامپ» درباره حمایت «مودی» از این قانون جدید پرسش شد، اما او در واکنش تنها به تحسین نخست‌وزیر هند پرداخت و به نوعی بحث را عوض کرد. «ترامپ» با این کار خود از این نگرانی [البته بی‌موردِ] «مودی» که مبادا کشوری که بیشتر جمعیت آن هندو هستند، تحت سلطه مسلمانان درآید، حمایت کرد. گفتنی است، در سال ۱۹۵۱ (۱۳۲۹) هند حدود ۳۵ میلیون مسلمان داشت که حدود ۹/۸ درصد از جمعیت هند را تشکیل می‌داد. اکنون ۲۰۱ میلیون مسلمان در هند زندگی می‌کنند که برابر با ۱۴/۲ درصد جمعیت این کشور می‌شود. فرجام بحث چنان‌که پیشتر نیز اجمالاً یادآور شدیم، هند درگیری‌های دامنه‌دار مذهبی مختلفی را در طول تاریخ خود تجربه کرده است و این‌بار نیز اگر دولت هند نتواند خشونت‌ها علیه مسلمانان توسط نیروهای خود و هندوهای متعصب که گویی از حمایت ضمنی نیروهای دولتی مطمئن‌اند، متوقف کند، معلوم نیست چه نتایج فاجعه‌باری به بار آورد. اگر نارضایتی مسلمانان در داخل هند که اکنون به عصبانیت و کنش اجتماعی منجر شده است، از کنترل خارج شود (که البته احتمالش هست) دولت هند با هرج و مرج وسیعی روبرو خواهد شد (اگر نگوییم جنگی داخلی). از این رو به نظر می‌رسد دولت هند باید بیشتر مراقب افکار عمومی مسلمانان در داخل هند باشد و این محقق نمی‌شود مگر با رعایت حقوق شهروندی آنان. همچنین باید به این نکته‌اشاره کرد که دولت هند اگر روی هندوهای متعصب به عنوان پایگاه اجتماعی خود حساب باز کرده است، دست به قمار خطرناک سیاسی زده است. این پایگاه اجتماعی در انتخابات اخیر دهلی نتوانست پشتوانه محکمی برای حزب «بی.جی.پی» باشد و این حزب در انتخابات شکستی جدی خورد. هندی که درگیر مشکلاتی در رشد اقتصادی خود است، باید بیش از پیش مراقب پایگاه در خطر خود باشد.