بلاغ نیوز | پایگاه جامع اطلاع رسانی 31 شهريور 1398 ساعت 14:40 https://www.bloghnews.com/news/403891/رزمندگانی-یزدی-یک-روز-متولد-ماه-شهید-شدند -------------------------------------------------- عنوان : رزمندگانی یزدی که در یک روز متولد و در یک ماه شهید شدند -------------------------------------------------- محمدرضا اکرمی متولد 30 شهریورماه سال 51 است که در تاریخ 20 فروردین‌ماه سال 66 به شهادت رسیده و نام او به عنوان کوچک‌ترین شهید ابرکوهی در دفتر افتخارات این شهرستان به ثبت می‌رسد. متن : به گزارش بلاغ،شهید محمدرضا اکرمی‌ که به عنوان کوچک‌ترین شهید ابرکوهی شناخته می‌شود در روز 30 شهریور سال 1356 متولد شد. او در دوران نوجوانی دانش‌آموزی کوشا و علاقه‌مند به مراسمات مذهبی، دینی و همچنین بازی فوتبال بود. محمدرضا مشغول تحصیل در پایه سوم راهنمایی بود که برادرش به شهادت رسید؛ اما سن کم به او اجازه حضور در جبهه را نمی‌داد. او برای تحصیل در پایه اول متوسطه در دبیرستان ابوذر ثبت‌نام کرد ولی هنوز 3 ماه از سال تحصیلی نگذشته بود که با دست بردن در شناسنامه، برای حضور در جبهه ثبت‌نام کرد و راهی منطقه شلمچه شد تا در عملیات کربلای 8 شرکت کند. او همیشه در نامه‌ها به خانواده‌اش توصیه می‌کرد که امام را رها نکنید، از دستورات او پیروی کنید، نماز جماعت و جمعه را ترک نکنید و پشتیبان ما باشید و به مردم ابرکوه سفارش می‌کرد دست از دوگانگی بردارند و یکرنگ باشند. محمدرضا در تاریخ 20 فروردین سال 66 زمانی که یک سال از شهادت بردارش محمدحسن می‌گذشت و خانواده همچنان چشم‌انتظار بازگشت بدن مطهر محمدحسین از جبهه ام الرصاص بودند، در سن 14 سالگی به شهادت رسید و پیکرش پس از 7 سال به زادگاهش بازگشت. او در وصیت‌نامه خود نوشته است: «پدر جان؛ اگر شهید شدم نمی‌خواهد برایم ناراحت شوی، باید خوشحال باشی و افتخار کنی، چون خداوند امانتی را که به خانواده‌ای می‌دهد باز پس می‌گیرد چه به وسیله مردن و چه به وسیله شهید شدن ...» شهید محمدباقر یادگار دیگر متولد 30 شهریور است که در سال 1346 در خسروآباد متولد می‌شود. او برای کسب علم و دانش به مدرسه‌ ابتدایی روستای هم‌جوار یعنی صفی‌آباد راه یافت و این دوره را با موفقیت گذراند و پس‌ازآن به دلیل نبودن امکانات در روستا، ترک تحصیل کرد و شغل پدر را ادامه داد. محمدباقر از نظر اخلاقی بسیار مؤمن و متدین و مقید به اصول و فروع دین بود و از عاشقان و رهروان کوی امام حسین (ع) بود. او مدتی به جبهه رفت و بعدازآن در روستا به انجام فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی مشغول شد تا موعد رفتن به خدمت سربازی فرا رسید.  اطرافیان به او گفتند تا کفالت پدر را بر عهده گرفته و از خدمت معاف شود؛ اما او نپذیرفت و به خدمت اعزام شد. در آخرین حضور خود در ابرکوه از پدر حلالیت طلبید و رفت تا در عملیات کربلای 8 در منطقه شلمچه در 18 فروردین‌ماه سال 66 به شهادت رسید.