به گزارش
بلاغ به نقل از
خط امید بهشهر، بهار نزیک است و جنب و جوش مردم برای خانه تکانی و خرید عید بالا رفته و باید انتظار داشت بازار شب عید هم رونق پیدا کند، شلوغی خیابانها، راهاندازی بازارهای موقت معروف به محلی و راهاندازی فروشگاههای بهاره در روزهای پایانی سال شاهد این رونق است.
البته شلوغی بازار شب عید در هر شهرستان نشاندهنده چگونگی وضعیت اقتصادی، اشتغال و توان اقتصادی شهروندان آن شهر نیز هست، در همین راستا خبرنگار خط امید بهشهر به سطح شهرستان رفته تا گزارشی از وضعیت بازار شب عید و شور و حال نوروز در بین مردم و بازاریان تهیه کند.
چهارشنبه 20 اسفند ماه 1393 ساعت 17 عصر، لحظههای نخست ورود به خیابان امام خمینی(ره) که از خیابانهای اصلی شهر محسوب میشود و تقریباً 90 درصد بازار در این خیابان متمرکز شده است، با جمعیت نهچندان زیادی روبرو شدم که نشانگر شور و رونق شب عید نبود.
البته احتمال این وجود داشت بهدلیل اینکه زمان زیادی تا پایان شب مانده بود با کمی صبر و تحمل شکل خیابانها کمی به خیابان شب عید نزدیکتر شود.
برای شروع گزارش به یکی پاساژهای شهر رفتم، در بین مغازهها به یک فروشگاه مانتو برخورد کردم که فروشنده آن کنار درب مغازه ایستاده بود، با سلام و معرفی خودم از وضعیت و شور و حال شب عید پرسیدم، بهنام 29 ساله که حدود 5 سال است در بازار فعالیت می کند، گفت: نیازی به توصیف من از بازار شب عید نیست، اگر نگاهی به بازار بیاندازید متوجه میشوید.
وی ادامه داد: یک ماه است که به خودم امیدواری میدهم و میگویم دو روز دیگر بازار بهتر میشود، کمتر از 10 روز به پایان سال مانده ولی بازار متأسفانه اصلا خوب نیست.
به سراغ یک پاساژ دیگر و یک فروشنده لباس بچه رفتم با این استدلال که پدر و مادر اگر برای خود خرید نکنند حتماً برای فرزندان خود پوشاک نو تهیه میکنند، پس انتظار میرود که بازار لباس بچه داغ باشد، خانم قلندری فروشنده لباس بچه در پاسخ به چگونگی وضعیت بازار گفت: وضعیت بازار مانند سال قبل نیست ولی باید خدا را شکر کرد.
وی ادامه داد: حدود 5 ماه پیش بهدلیل وضعیت بد بازار، قصد داشتم مغازه را جمع کنم اما این کار را به بعد از عید موکول کردم و امیدوار بودم که شب عید بتوانم فروش خوبی داشته باشم.
از وی سوال کردم حضور مردم در بازار که امیدوارکننده به نظر میرسد، چطور از فروش راضی نیستید؟ خانم قلندری گفت: مردم در بازار هستند اما توان خرید ندارند، چرخی در بازار میزنند و دستخالی به خانه بر میگردند.
پس از خروج از این مغازهها در مسیر به بازار روز میوه و ترهبار رفتم، این سوال تکراری را اینبار از یک میوهفروش پرسیدم که 10 سال در این حرفه مشغول بود که با زبان مازندرانی پاسخ عجیبی به من داد: «دایی! مَردِم پول نِدارنه ... بهشهر شهر کارگری هَستِه، مسئولین همش گونِنه تورم بیَمو پایین وضعیت اقتصادی مَردِم بهتِر بَییه، پس کو؟ کُجه تورم ره بیاردِنه پایین؟»
حاج محمد میوهفروش ادامه داد: دِرسته کارگر هستِمی ولی دیگه اَندِه اِما ره حالی وونه که مسئولین فقط حرف زندِنه، دایی جان هیچکس این مردِم وِسته دل نسوزنده ... اون مسئولی که ماشین 200 میلیونی سِوار وونه فَهمِنه کارگر که 20 روز سِرِه دره چهجوری زندگی کانده؟
از حاج محمد خداحافظی کردم و راهی شدم تا این گفتوگوها را پیاده و گزارشی از وضعیت بازار شهرستان بهشهر بنویسم.
تمام سعی خود را کردم تا گزارشی بنویسم که دلگرمی، شور و نشاط قبل از عید در این شهرستان را به تصویر بکشم اما: تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل ... .
متأسفانه پس از تعطیلی کارخانه چیتسازی بهشهر که زمانی عنوان بزرگترین کارخانه چیت خاورمیانه را به یدک میکشید، حدود 2 هزار نفر بیکار شدند و طبیعی بود که شهرستان بهشهر توانایی پذیرش و ایجاد اقتصاد برای این تعداد بیکار را نداشت.
در این میان شرکتها و واحدهای صنعتی شهرستان بهشهر نیز تا میتوانستند در حق جوانان و مردم این شهرستان بیمهری کردند و بیشتر نیروهای کار خود را از شهرهای غربی استان بهکارگیری کردند.
فرماندار بهشهر نیز در آخرین جلسه شورای اداری شهرستان بهشهر این موضوع را تأیید و اعلام کرد که یکی از ادارات شهرستان بیش از 80 درصد نیروی غیربومی دارد.
با تمام این اوصاف امیدواریم که در این روزهای باقیمانده سال 93 وضعیت اقتصادی مردم بهتر شود و بازار شهرستان رونق پیدا کند اما مسئولان شهرستان اعم از نماینده مجلس، فرماندار، امام جمعه و ... باید قدم جدی برای برطرف شدن مشکلات اقتصادی و اشتغال جوانان بردارند چراکه بیکاری و فقر پیش زمینه ناهنجاریهای اجتماعی است.