آنچه که مردم از سفر روحانی به مازندران مشاهده کردند!

به گزارش بلاغ، یکی از مواردی که حجت‌الاسلام رئیسی بعد از مناظره به روحانی اشاره کرد، بحث بازدید مشترک از مناطق محروم بدون توجه به گزارشاتی که دریافت می‌کند بود.

اما گزارشات چگونه به رئیس‌جمهور می‌رسد، در ارتباط با کم و کیف چگونگی گزارشات که در اختیار رئیس جمهور قرار می‌گیرد به دلیل امنیتی بودن این دولت اطلاعی در دست نیست اما مردم مازندران در دو سفر دولت به مازندران شاهد بودند که استاندار مازندران چطور دغدغه‌‌های مردم را در اختیار رئیس‌جمهور قرار داد.

در دیدار اول و در جمع مردم مازندران، استاندار گفت که همه منویات شما را در استان اجرا کردم و بنده خودم را گوش به فرمان شما می‌دانم.

این در حالی بود که مردم در غرب مازندران با مشکل جدی سرما مواجه بودند، زباله از سر و کول مردم بالا می‌رود.

در سطح سواحل استان با مشکل جدی در حوزه زیرساخت مواجه هستیم، ترافیک آزار دهنده‌ای در سطح مازندران وجود دارد.

شهرک‌های صنعتی به شدت خالی از فعالیت هستند و به قول فرماندار سابق آمل از شهرک‌ها صدای صوت بلبل به گوش می‌رسید.

راه دوری نرویم، در همین کنار دست مرکز استان، دولت موفق به اجرای پروژه راه 25 کیلومتری نشد، نماینده مردم ساری بارها و بارها در مجلس نسبت به این موضوع اعتراض کرد اما یک بار دولت به حرفش گوش نداد، چندین بار اعتراض کردند و اعتبار اجرای این پروژه افزایش پیدا کرد ولی از بهسازی و تکمیل این محور کمتر بود.

روستاهای اطراف ساری هم از وضعیت راه مناسبی برخودار نیستند.

در سفر دوم که دولت به اذعان خودش برای افتتاح پروژه‌‌های سفر که بخشی از آنها در لیست پروژه‌های افتتاحی دهه فجر و برخی هم هنوز به اتمام نرسید حضور یافت، استاندار مازندران به جای بیان واقعیت‌‌ها موجود در استان به رئیس‌جمهور گزارش داد که کشاورزان مازندران از روند پرداخت خسارت به مرکبات رضایت کامل دارند و این در حالی است که میزان تسهیلات پرداختی خسارت به باغداران استان هکتاری 200 هزار تومان است.

دولتی که معتقد است در خدمت مردم قرار دارد، در این دوره چهار ساله در کدام منطقه محروم حضور یافت، دولت که هیچ حتی نمایندگان آنها فرمانداران در جریان حقایق مشکلات مردم قرار نگرفتند، حتی اگر قرار بگیرند آیا اصلا وقتی برای بیان طرح مشکلات پیدا می‌کنند؟

از بُعد رسانه‌ای هم این دولت به شدت دچار ضعف بود و تنها رسانه‌هایی مورد وثوق بودند که اوضاع را گل و بلبل جلوه می‌دادند، نه رسانه‌هایی که واقعیت موجود را انعکاس می‌دادند.