مدیران ارشد که باید مبنای انتخاب آنها عمق تعهدشان به مبانی اسلامی و آراستگیشان به زیور اخلاق زیبا با سعه صدر بالا باشد، نباید در برخورد با مسائل مختلف، تحت تاثیر جایگاه مدیریتی نظام اسلامی، دچار غرور شده و منتقدان را به باد جملات نامهربانانه، از انتقاد کردن پشیمان کنند تا شاید آرزویشان برآورده شود و همه از آنها تعریف و تمجید کنند.
۰
به گزارش خبرنگار بلاغ، اگر در مازندران مسئولان و مدیران میانی در برخورد با رسانهها و منتقدان حوزه کاری خود، ناشکیبایی میکردند، گفته میشد که گلایه آنها را میشود به نزد استاندار برد تا او آنها را تعدیل و تنظیم کند، اما نقطه تأسف از آنجا آغاز میشود که خود آقای استاندار هم در مواجهه با واقعیتهای مستند، عنان کنترل را از کف بدهد و گرفتار گردباد خشم و طوفان غضب شود و از عباراتی در مذمت رسانههای واقعگرا بهره برد که موجبات دلسردگی و سرخوردگی از خود را برای دیگران فراهم آورد.
حال داستان ما راجع به منتقدان ریز و درشت جناب ایشان نیست که آنها نیز دارای انگیزههای مختلف و تیپهای گوناگون را شامل میشوند. سوژه این نوشتار، تندخویی آقای ربیع فلاح در برخورد با انعکاس واقعیت سفر آقای رئیس جمهور به مازندران و عدم استقبال مردم این استان از دکتر روحانی است آنگونه که عکسها و فیلمهای پخششده گویای آن است.
* منتقدان مختلف آقای استاندار
منتقدان ربیع فلاح را میتوان به چند دسته تقسیم کرد، عدهای از همطیفهای سیاسی ایشان هستند و با مشخصه تندرویی، به افراطیون دوم خردادی معروفند و کاری ندارند که استاندار در وظایف محوله دارای چه ظرفیتی است و تنها از روز اول خواستار عزل و نصبهای استان بر وفق خواست و مراد خود هستند و حتی از آنجا که انتصاب آقای ربیع فلاح را منطبق بر فرد پیشنهادی خود نیافتند، در روز معارفه ایشان نیز ساز مخالف را کوک کرده و از همان روز اول هم زمزمه تعویض وی را سر دادند.
عده دیگر از همطیفهای سیاسی استاندار، در جریان تقسیم مسئولیتها و جایگاهها، انتظار انتفاع را داشتند، که ربیع فلاح با اعلام اینکه جایگاههای اداری و مسئولیتی گوشت قربانی نیست که بین جناحها تقسیم شود و ملاک را شایستهسالاری اعلام کرد، از او رنجیدند و در صف منتقدان وی درآمدند، هرچند فشارهای وارده به او موجب شد تا کلیه مدیران و مسئولان ادارات کل و فرمانداریهای سطح استان و از جمله ستاد استانداری همه و همه تغییر کنند و شعار شایستهگزینی تا حد زیادی محقق نشد.
اما عدهای دیگر از منتقدان آقای استاندار بهواسطه نوع ارزیابیهای کاری، از استاندار انتقاد میکنند و خواهان بهبود شرایط و بهرهگیری بهتر و بیشتر از ظرفیتها هستند، که قطعاً همه این منتقدان را نمیتوان یکسان گرفت و با همه آنان، یک نوع برخورد را داشت.
* برخورد پدرمقامانه
اگر برخورد با گروه اول با دسته دوم و سوم دارای تفاوتهایی باشد، آنچه که غیرقابلانکار است، لزوم برخورد مهربانانه و پدرمقامانه آقای استاندار با عموم بهویژه منتقدان از هر قشر و گروه است. نواختن منتقدان با هر زبان و عبارتی که توأم با عصبیت و خشونت باشد، برازنده آقای استاندار با توجه به جایگاه بلند مدیریتی او نیست.
موضوع این نمیتواند باشد که انتقاد منتقدان از سر انصاف است یا غرضورزی، آنچه که مهم و ضروری است برخورد با سعهی صدر و خونسردانه ربیع فلاح با منتقدان خود و تحمل آنهاست.
حاکمیت اخلاق دینی و علوی بر رفتارهای روزمره والی اسلامی، مورد تاکید و تصریح بزرگان دینمان است که هیچگاه نباید با هیچ بهانهای دچار تغییر منفی شود، پناه بردن به خداوند از شرور شیطان در جایگاههای مسئولیتی، بهمعنی پرهیز دائم از خشونت و برخوردهای قهری مدیران ارشد در مراودات روزمره با دیگران است.
عمر مسئولیتها کوتاه است و آنچه که از مدیران بهجا میماند، رفتارهای آنهاست که سالها بر سر زبانها یادآور خوب یا بد بودن آن مدیر خواهد بود.
* تندخویی غیرقابل توجیه
بارها بلاغ نوشت و توصیه کرد که از حاشیهسازی سفر آقای رئیس جمهور باید پرهیز کرد و نباید بر مسئله عدم استقبال مردم از این سفر تمرکز کرد، چرا که نفی و انکار این موضوع، هیچ چیزی از واقعیت را تغییر نخواهد داد.
واقعیت همانی است که در عکسها و فیلمها وجود دارد و نمیتوان مسئولان استان را بهدلیل نیامدن مردم در مراسم استقبال ملامت کرد، واقعاً مسئولان بهویژه آقای استاندار و آقایان فرمانداران و بخشداران کارشان را در تشویق و ترغیب مردم به حضور گستردهتر، بهخوبی انجام دادند، حال اگر مردم نیامدند، مسئله دیگری است.
پرهیز مسئولان بهویژه آقای استاندار از حواشی این سفر، نپرداختن رسانهای به این موضوع و نیفتادن در دام افراط و تفریط در نفی و اثبات این حضور مردمی است، که متأسفانه حتی آقای استاندار نیز بدون توجه به پیامدهای منفی این حاشیهسازی، وارد این بازی شد و به نفی واقعیت حضور ضعیف و کمرمق مردم در مراسم استقبال از رئیس جمهور پرداخت و این حضور را حماسی ذکر کرد.
وقتی که بنا باشد چشم از پشت عینک خاص به اطراف خود بنگرد، طبیعی است که همه چیز را با همان رنگ و شکل خاص ببیند، امید آنکه آقای ربیع فلاح پس از اینهمه مدت مدیریتی خود در استانداری مازندران به آن کارآزمودگی رسیده باشد و از این پس رفتاری در حد استاندار مورد نظر مردم نجیب مازندران داشته باشد.