بلاغ، با تصویب نهایی این طرح، افراد مستقل یا افرادی که در منطقه‌ای که محبوب هستند و به یک سخن آن عده از افرادی که بودجه‌ای برای تبلیغات ندارند ولی در عین حال مقبولیتشان چشمگیر است، نخواهند توانست به مجلس شورا راه پیدا کنند.
طرح استانی شدن انتخابات برای مجلس پنجم است. ظاهرا نماینده‌های فعلی مجلس شورای اسلامی عزم شان را جزم کرده‌اند که این طرح خاک خورده در بایگانی مجلس را عملیاتی کنند.
چرا که پریروز به طرح دو فوریتی آن رای داده و دیروز هم کلیات آن را تصویب کردند و حالا به صورت رسمی در چرخه دستورکار مجلس قرار گرفته است.
یکی از انتقادات مطرح شده آن است که با تصویب نهایی این طرح و برگزاری انتخابات مجلس به صورت استانی، افراد مستقل یا افرادی که در منطقه‌ای که محبوب هستند و به یک سخن آن عده از افرادی که بودجه‌ای برای تبلیغات ندارند ولی در عین حال مقبولیتشان چشمگیر است، نخواهند توانست به مجلس شورا راه پیدا کنند.
بنابراین کسانی نماینده مردم خواهند شد که بتوانند هزینه تبلیغات در استان را پرداخت کنند. طبیعتا چنین افرادی هم از مجاری مختلف کمک خواهند گرفت که در آن صورت شائبه‌هایی در مورد کاندیداتوری آنها پیش خواهد آمد.
به عبارتی کسانی که پول و امکانات دارند، روانه مجلس خواهند شد و به خاطر هزینه‌ای که برای تبلیغات گرفته‌اند دچار معذوریت‌ها و محذوراتی خواهند شد. مثلا در استان کرمان، غیر از خود کرمان ۱۰حوزه انتخابی وجود دارد. استانی که از نظر وسعت بزرگ‌ترین استان کشور به‌شمار می‌رود و گستره وسیعی دارد.
در این استان اگر نماینده‌ای از حوزه انتخابی زرند قصد داشته باشد که کاندیدای مجلس شود، باید در کل استان دست به تبلیغات بزند، در ۱۰ حوزه انتخابی باید ستاد انتخاباتی راه‌اندازی کند.
اگر به حوزه انتخابی، یا شهر خودش اکتفا کند، ۱۵درصد از آرای کل استان را جلب نخواهد کرد. بنابراین موفق نخواهد بود و به جای او کسانی منتخب خواهند شد که در همه استان معرفی شده‌اند.
به عبارتی شانس کسانی که دارای امکانات مادی باشند، بیشتر شده است. البته در مواردی این طرح می‌تواند مفید فایده هم باشد.
مثلا برای کسانی که از شهرت ملی برخوردارند و همه اهالی یک استان او را می‌شناسند، می‌تواند مفید باشد. هر چند من در این مساله هم حُسنی نمی‌بینم.
هم‌اکنون استان تهران ۳۰ نماینده در مجلس دارد، شهرهای اطراف تهران مانند رباط‌کریم، شهریار، ورامین، قیام‌دشت، دماوند و... هم نمایندگان خاص خود را به مجلس فرستاده‌اند. اگر طرح استانی شدن انتخابات نهایی شود، نمایندگان شهرهای اطراف تهران نمی‌توانند در استان تهران به خوبی معرفی شوند و در نتیجه کسانی که در تهران شهرت دارند منتخب خواهند شد.
کاندیدایی که مثلا در حوزه انتخابی فیروزکوه شهرت دارد و همین طور به حوزه انتخابی خود آشناست نخواهد توانست خود را در تهران معرفی کند.
با این وجود نماینده‌های حوزه‌های کوچک‌تر حذف خواهند شد. در این طرح همچنین پیش‌بینی نشده که اگر نماینده‌ای استعفا دهد، فوت کند یا به هر دلیلی نتواند در مجلس حضور پیدا کند، کسی که باید جای وی را بگیرد چطور باید انتخاب شود؟! از طرفی امروز به دلیل ارتباط نزدیک‌تر نماینده‌ها با مردم در کلانشهر‌ها، چنین شهرهایی را به چند منطقه تقسیم‌بندی می‌کنند؛ یعنی برای بهبود رابطه نماینده با مردم تا جایی که امکان دارد حوزه‌های انتخابی را کوچک‌تر در نظر می‌گیرند نه اینکه حوزه‌های خرد‌تر را کلان‌تر کرده و معایب ذکر شده را به‌وجود آورند!
طرح استانی شدن انتخابات برای مجلس پنجم است. ظاهرا نماینده‌های فعلی مجلس شورای اسلامی عزم شان را جزم کرده‌اند که این طرح خاک خورده در بایگانی مجلس را عملیاتی کنند.
چرا که پریروز به طرح دو فوریتی آن رای داده و دیروز هم کلیات آن را تصویب کردند و حالا به صورت رسمی در چرخه دستورکار مجلس قرار گرفته است.
یکی از انتقادات مطرح شده آن است که با تصویب نهایی این طرح و برگزاری انتخابات مجلس به صورت استانی، افراد مستقل یا افرادی که در منطقه‌ای که محبوب هستند و به یک سخن آن عده از افرادی که بودجه‌ای برای تبلیغات ندارند ولی در عین حال مقبولیتشان چشمگیر است، نخواهند توانست به مجلس شورا راه پیدا کنند.
بنابراین کسانی نماینده مردم خواهند شد که بتوانند هزینه تبلیغات در استان را پرداخت کنند. طبیعتا چنین افرادی هم از مجاری مختلف کمک خواهند گرفت که در آن صورت شائبه‌هایی در مورد کاندیداتوری آنها پیش خواهد آمد.
به عبارتی کسانی که پول و امکانات دارند، روانه مجلس خواهند شد و به خاطر هزینه‌ای که برای تبلیغات گرفته‌اند دچار معذوریت‌ها و محذوراتی خواهند شد. مثلا در استان کرمان، غیر از خود کرمان ۱۰حوزه انتخابی وجود دارد. استانی که از نظر وسعت بزرگ‌ترین استان کشور به‌شمار می‌رود و گستره وسیعی دارد.
در این استان اگر نماینده‌ای از حوزه انتخابی زرند قصد داشته باشد که کاندیدای مجلس شود، باید در کل استان دست به تبلیغات بزند، در ۱۰ حوزه انتخابی باید ستاد انتخاباتی راه‌اندازی کند.
اگر به حوزه انتخابی، یا شهر خودش اکتفا کند، ۱۵درصد از آرای کل استان را جلب نخواهد کرد. بنابراین موفق نخواهد بود و به جای او کسانی منتخب خواهند شد که در همه استان معرفی شده‌اند.
به عبارتی شانس کسانی که دارای امکانات مادی باشند، بیشتر شده است. البته در مواردی این طرح می‌تواند مفید فایده هم باشد.
مثلا برای کسانی که از شهرت ملی برخوردارند و همه اهالی یک استان او را می‌شناسند، می‌تواند مفید باشد. هر چند من در این مساله هم حُسنی نمی‌بینم.
هم‌اکنون استان تهران ۳۰ نماینده در مجلس دارد، شهرهای اطراف تهران مانند رباط‌کریم، شهریار، ورامین، قیام‌دشت، دماوند و... هم نمایندگان خاص خود را به مجلس فرستاده‌اند. اگر طرح استانی شدن انتخابات نهایی شود، نمایندگان شهرهای اطراف تهران نمی‌توانند در استان تهران به خوبی معرفی شوند و در نتیجه کسانی که در تهران شهرت دارند منتخب خواهند شد.
کاندیدایی که مثلا در حوزه انتخابی فیروزکوه شهرت دارد و همین طور به حوزه انتخابی خود آشناست نخواهد توانست خود را در تهران معرفی کند.
با این وجود نماینده‌های حوزه‌های کوچک‌تر حذف خواهند شد. در این طرح همچنین پیش‌بینی نشده که اگر نماینده‌ای استعفا دهد، فوت کند یا به هر دلیلی نتواند در مجلس حضور پیدا کند، کسی که باید جای وی را بگیرد چطور باید انتخاب شود؟! از طرفی امروز به دلیل ارتباط نزدیک‌تر نماینده‌ها با مردم در کلانشهر‌ها، چنین شهرهایی را به چند منطقه تقسیم‌بندی می‌کنند؛ یعنی برای بهبود رابطه نماینده با مردم تا جایی که امکان دارد حوزه‌های انتخابی را کوچک‌تر در نظر می‌گیرند نه اینکه حوزه‌های خرد‌تر را کلان‌تر کرده و معایب ذکر شده را به‌وجود آورند!
