بلاغ، فاطمه سیلاخوری، مادر شهیدان احمد کشوری عقاب تیزپرواز هوانیروز و بسیجی شهید محمد کشوری، همچون فرزندان دلاورش به آسمان پر کشید تا جای خالی‌اش برای کسانی که او را حتی یکبار دیده بودند، احساس شود.
بانوی ایثار مازندران! جای خالی‌تان در صحنه ایثار و ایثارگری احساس می‌شود.
نبودتان به اندازه‌ای است که اگر باز هم بخواهیم برای دیدن یادگاری از جبهه و شهادت به دیدارش در شهری کوچک برویم، دل‌مان برایتان تنگ می‌شود.
بانو فاطمه سیلاخوری، مادر ایثارگر و ارزشمند احمد، ستاره نبردهای هلیکوپتری دنیا، به حق شایسته نامی چون مادر سیمرغ آسمان ایران است.
بانویی که به تنهایی برای فرزندانش و برای شهرش قدم‌ها برداشت، یاد فرزندانش و ایثارش را به تنهایی و زینب‌گونه به دوش کشید.
خانه‌شان در نزدیکی هلی‌کوپتر فرزند رشیدش در میدان اصلی شهر کیاکلا است، همان شهری که به واسطه ایثار و دغدغه این مادر شهید به سیمرغ تغییر نام یافت.
بانو سیلاخوری را نخستینبار در خانه کوچک و قدیمی‌شان در شهر کیاکلا دیدم، خانه‌ای که بخش مهمی از آن به یادگاری‌های شهید احمد اختصاص داشت.
لباس، نقاشی‌ها و تمام یادگاری‌های این شهید را بانو سیلاخوری به خوبی حفظ کرده و آن را پاس می‌داشت.
بانویی مهربان که به محض اینکه پای‌مان به خانه‌اش رسید، یادگاری‌های احمدش را به ما نشان داد.
بانویی که از همه مهمانانش در همان اتاق کوچک احمد، پذیرایی می‌کرد، حالا همه را با همه یادگاری‌هایش تنها گذاشته است.
دل‌مان برایش تنگ می‌شود، برای بانویی دانا و مدبر که به شایستگی از عنوان مادر شهید بودنش دفاع کرد، نام شهیدش را زنده نگه داشت و برای زادگاه پسرش گام‌های بلندی برداشت.
مادری که به‌حق این غیرت را در پاسداشت نام شهید به یادگار گذاش، مادری که فرزندان خود را با ایمان به خداوند و پرهیزگاری سپری کرده بود تا فرزندانی تقدیم نظام اسلامی کند و حتی پس از شهادت نیز کمر همت بست و از نام و یاد شهادت ایثارگونه و زینب‌وار دفاع کرد.
خانم سیلاخوری نقش به‌سزایی در توسعه شهرستان سیمرغ و بخش کیاکلا داشت و عموماً درخواست‌هایی که از مسئولان ارشد کشوری داشت، برای توسعه منطقه بود.
منزل ایشان در شهر کیاکلا مأمن و میزبان دوستداران شهید کشوری و جایگاهی از خاطرات ناب ایثار و شهادت بود.
این بانوی نمونه در عرصه کشاورزی نیز نمونه شد و به عنوان کشاورز نمونه نیز انتخابش کردند.
امروز جای خالی‌اش در عرصه ایثار و شهادت مازندران نه؛ هم‌نام فامیلی فرزندان شهیدش در عرصه کشوری احساس می‌شود.
باشد که نام و یاد این بانوی فاضله و دانا در کنار فرزندان شهیدش احمد و محمد کشوری با صالحان و شهدا محشور شود.
بانوی ایثار مازندران! جای خالی‌تان در صحنه ایثار و ایثارگری احساس می‌شود.
نبودتان به اندازه‌ای است که اگر باز هم بخواهیم برای دیدن یادگاری از جبهه و شهادت به دیدارش در شهری کوچک برویم، دل‌مان برایتان تنگ می‌شود.
بانو فاطمه سیلاخوری، مادر ایثارگر و ارزشمند احمد، ستاره نبردهای هلیکوپتری دنیا، به حق شایسته نامی چون مادر سیمرغ آسمان ایران است.
بانویی که به تنهایی برای فرزندانش و برای شهرش قدم‌ها برداشت، یاد فرزندانش و ایثارش را به تنهایی و زینب‌گونه به دوش کشید.
خانه‌شان در نزدیکی هلی‌کوپتر فرزند رشیدش در میدان اصلی شهر کیاکلا است، همان شهری که به واسطه ایثار و دغدغه این مادر شهید به سیمرغ تغییر نام یافت.
بانو سیلاخوری را نخستینبار در خانه کوچک و قدیمی‌شان در شهر کیاکلا دیدم، خانه‌ای که بخش مهمی از آن به یادگاری‌های شهید احمد اختصاص داشت.
لباس، نقاشی‌ها و تمام یادگاری‌های این شهید را بانو سیلاخوری به خوبی حفظ کرده و آن را پاس می‌داشت.
بانویی مهربان که به محض اینکه پای‌مان به خانه‌اش رسید، یادگاری‌های احمدش را به ما نشان داد.
بانویی که از همه مهمانانش در همان اتاق کوچک احمد، پذیرایی می‌کرد، حالا همه را با همه یادگاری‌هایش تنها گذاشته است.
دل‌مان برایش تنگ می‌شود، برای بانویی دانا و مدبر که به شایستگی از عنوان مادر شهید بودنش دفاع کرد، نام شهیدش را زنده نگه داشت و برای زادگاه پسرش گام‌های بلندی برداشت.
مادری که به‌حق این غیرت را در پاسداشت نام شهید به یادگار گذاش، مادری که فرزندان خود را با ایمان به خداوند و پرهیزگاری سپری کرده بود تا فرزندانی تقدیم نظام اسلامی کند و حتی پس از شهادت نیز کمر همت بست و از نام و یاد شهادت ایثارگونه و زینب‌وار دفاع کرد.
خانم سیلاخوری نقش به‌سزایی در توسعه شهرستان سیمرغ و بخش کیاکلا داشت و عموماً درخواست‌هایی که از مسئولان ارشد کشوری داشت، برای توسعه منطقه بود.
منزل ایشان در شهر کیاکلا مأمن و میزبان دوستداران شهید کشوری و جایگاهی از خاطرات ناب ایثار و شهادت بود.
این بانوی نمونه در عرصه کشاورزی نیز نمونه شد و به عنوان کشاورز نمونه نیز انتخابش کردند.
امروز جای خالی‌اش در عرصه ایثار و شهادت مازندران نه؛ هم‌نام فامیلی فرزندان شهیدش در عرصه کشوری احساس می‌شود.
باشد که نام و یاد این بانوی فاضله و دانا در کنار فرزندان شهیدش احمد و محمد کشوری با صالحان و شهدا محشور شود.
