به گزارش
بلاغ، در نیمه اول شب ربیع، بدن مطهر خاتمالانبیاء والمرسلین(ص) را امیرالمومنین علیبنابیطالب(ع) دفن فرمودند.
مصیبت و فاجعه رحلت پیامبر(ص) از یک طرف و بیاحترامی به آن حضرت و توجه نداشتن مردم به غسل و کفن و دفن حضرت از طرف دیگر، داغهایی بود که بر دل مبارک امیرالمومنین(ع) سنگینی میکرد، چنتنکه با یاد تلخ آن روزها فرمودهاند: "آیا بدن شریف پیامبر(ص) را رها میکردم و او را دفن ننموده برای خلافت و سلطنت بعد از او نزاع میکردم؟".
شیخ مفید در جلد یک صفحه 189 ارشاد مفید میفرماید: "اکثر مردم در دفن پیامبر(ص) حاضر نشدند و نماز بر آن حضرت نخواندند، چه اینکه بین انصار و مهاجرین مشاجره در امر خلافت بود. اعمش در کتاب تقریبالمعارف صفحه 256میگوید: پیامبرشان از دنیا رفت و مردم هم و غمی نداشتند جز آنکه عدهای بگویند: "تمیر از ماست" و طایفه دیگر بگویند: "امیر از ماست".
هنگام رحلت پیامبر(ص) مغیره خطاب به ابوبکر و عمر گفت: اگر بعداً با مردم کاری دارید آنها را دریابید. لذا ابوبکر و عمر هنگام دفن پیامبر(ص) حاضر نبودند، بلکه میان دیگران بودند که در سقیفه برای خود امیر انتخاب میکردند، قبل از آنکه کنار بدن حضرت حاضر شوند، بدن مطهر دفن شد.(المنصف:ص14، جامعالاحادیث:ج13ص267).
عبدالله بن حسن میگوید: بهخدا قسم ابوبکر و عمر بر پیامبر(ص) نماز نخواندند و سه روز بدن مبارک آن حضرت دفن نشد، ولی با این همه اهل سقیفه مشغول کار خود بودند. (تقریبالمعارف:ص251).
حضرت باقر(ع) میفرمانید: مردم روز دوشنبه و شب سه شنبه را بر بدن آن حضرت نماز میخواندند، اما هیچیک از اهل سقیفه بر غسل و کفن و دفن حضرت حاضر نشدند. امیرالمومنین(ع) بریده اسلمی را برای خبر دادن نزد آنان فرستاد، ولی اعتنایی نکردند و بعد از دفن آن حضرت بیعت آنان هم تمام شد.
عایشه در این باره اقراری دارد که جالب توجه است. او گفت: "بهخدا قسم ما از دفن پیامبر(ص) با خبر نشدیم تا یانکه صدای بیل و گلنگ را در شب چهارشنبه از حجره ان حضرت شنیدیم"، یعنی بعداز دفن متوجه شدیم. (تاریخالاسلام ـ ذهبی: ج1 ص582. السیرهالنبویه(ابن کثیر):ج4ص538. مسند احمد:ج6ص62،242،274).
باید از اینان که بر سر غصب خلافت همه چیز را فراموش کرده بودند پرسید:
آیا سقیفه در حضور پیامبر(ص) و به سفارش حضرت بود یا غدیر؟.
آیا برای تشکیل شورای سقیفه دستوری از طرف خداوند آمده بود یا درباره غدیر؟
آیا در سقیفه از اکثر بلاد مسلمین حضور داشتند یا در غدیر؟.
آیا در سقیفه همه مردم حاضر بودند یا در غدیر که حتی زنها هم بیعت کردند؟.
در هر صورت، آغاز امامت امیرالمومنین علیبن ابیطالب علیهالسلام مصادف شد با شیطنتی که شبکه نفوذ توانست میراث گرانقدر نبیمکرم اسلام(ص) را از مسیر امامت به خلافت و سپس به سلطنت و بازگرداندن اشرافیت و ظلمت گمراهی منحرف سازد.