سوادکوه؛سرزمینی زیبا اما ناشناخته

به گزارش بلاغ، دوباره صدای پای بهار می‌آید و شهرستان محروم سوادکوه، محروم‌تر و مظلوم‌تر، انگار منتظر دست‌هایی از آسمان است تا گره از مشکلاتش باز شود، باور نداریم تا از ما حرکتی نباشد محال است برکت به ما رو کند.

همۀ آنهایی که به عنوان مدیر، با هر دیدگاه سیاسی و جناحی، ادارۀ شهرستان ما را برعهده گرفتند متفق‌القول، استفاده از مواهب طبیعی و گردشگری را به عنوان راه حلی اساسی و مطمئن برای برون رفت از مشکلات اساسی منطقه (بیکاری، فقر، مهاجرت و ...) بیان کردند.

همیشه بعد از مراسم تودیع و معارفۀ متولیان شهرستان، با امید و انگیزۀ زیاد منتظر روزهای روشن و پربار بودیم. ولی بعد از چند ماه در بر روی همان پاشنۀ قدیمی می‌گشت. حرف، حرف و باز هم حرف دریغ از یک جو عمل.

از بس انتقاد نوشتیم خسته شدیم. ما خبرنگاریم و وظیفۀ ما نشان دادن کاستی‌هاست تا جامعه و مدیران روی آنها حساس شوند. ما روح مطالبه‌گر همشریان‌مان هستیم و بر اساس ذات و رسالت حرفه‌ای نمی‌توانیم راه حل نشان دهیم. ارائه راه حل وظیفۀ آنانی است که اتاق فکر عریض و طویل دارند و اصلاً برای ارائه همین راهکارها، حقوق‌های آنچنانی می‌گیرند.

ولی هر چه فکر می‌کنم دل‌مان برای شهرمان می‌سوزد. حیف است با این همه مواهب خدادادی و عناصر طبیعی موجود، جوانان بیکار ما هنوز چشم‌شان به دست‌های پدرشان باشد تا از اندک حقوق بازنشستگی آنها، سهمی ببرند.

با کارشناسان زیادی صحبت کردیم. کارشناسانی که در امر گردشگری خبره هستند و صاحب تجربه.

آنچه شهرستان ما به آن نیاز دارد، زیر ساخت‌هایی است تا از خیل گردشگران عبوری از منطقه بهره‌مند شود. حدود 15 میلیون مسافر از محور ترانزیتی سوادکوه عبور می‌کنند و سهم ما معمولاً ترافیک و زباله‌های برجای مانده از آنان است.

کارشناسان گردشگری می‌گویند مهم‌ترین عاملی که باعث شده تا نتوانیم از انبوه مسافران به نفع درآمد پایدار شهرستان استفاده کنیم، کمبود یا بهتر بگویم نبود اقامتگاه مناسب برای شب‌مانی گردشگران است. هتل، متل، مسافرخانه یا به هر اسمی که بخوانیمش، نیاز امروز و ضروری منطقه است.

فرماندار سوادکوه و دیگر مدیران مرتبط در این باره وظیفه دارند. جذب سرمایه‌گذار، واگذاری زمین، حمایت‌های دولتی، سامان دادن به خانه‌های مسافر که مستقلاً عمل می‌کنند و... از جمله راه‌هایی است که مدیران بهتر از ما می‌دانند، ولی اینکه چرا اراده‌ای برای انجام آنها وجود ندارد نمی‌دانیم.

ایجاد مجتمع‌های رفاهی و گردشگری، که دارای رستوران، نمازخانه، سوغات‌سرا، سرویس بهداشتی، مرکز سرویس اتومبیل و... باشد، تجربه‌ای موفق است که در مناطق گردشگری مانند اصفهان به تعداد زیاد وجود دارد و می‌توان با الگوبرداری، نمونه‌های موفقی را ساخت و بهره برداری کرد.

نمایشگاه‌های موقت و دائمی جهت ارائه صنایع دستی، غذاهای محلی، محصولات خاص منطقه و ... از دیگر راهکارهایی است که باعث می‌شود مسافران حداقل ساعاتی را در شهرستان توقف کنند. ساخت و تجهیز مراکز تفریحی مانند پارک‌های مناسب، مناطق نمونه گردشگری، موزه‌های مختلفی که با موقعیت شهرستان منطبق باشد(مانند موزۀ معدنی، صنایع دستی و ...)، استفاده از پتانسیل‌های موجود مانند گردشگری ورزشی، بوم گردی، ییلاقات منطقه و... نیز به کسب درآمد از طریق گردشگری کمک شایانی خواهد کرد.

راه‌های دسترسی در شهرستان سوادکوه نیز وضعیت مناسبی ندارند

چهاربانده کردن محور سوادکوه آنقدر طولانی شد تا به آن عادت کردیم و انگار هیچ وقت پایانی برای آن متصور نخواهیم بود. راه‌های روستایی هم وضعیت بهتری ندارند، آسفالت قدیمی و شکسته، رعایت نکردن اصول مهندسی و استاندارد در ساخت راه‌های روستایی، باعث می‌شود تا گردشگران از خیر سرزدن به آنها بگذرند.

از دیگر معضلات شهرستان در امر گردشگرپذیری، رها کردن مسافران به حال خود و نبود راهنمایان آموزش دیده و نقشه‌های گردشگری است. البته در ورودی شهرها معمولاً چادرهایی نصب می‌شود و به راهنمایی مسافران می‌پردازند. ولی در سال‌های قبل این کار انگار به رفع تکلیف بیشتر شبیه بود تا راهنمایی و توضیح کامل به گردشگران.

توزیع بسته‌های گردشگری، که شامل معرفی شهرستان، نقشۀ گردشگری، نقشۀ راه‌های داخل شهرستان، معرفی روستاهایی که قابلیت جذب مسافر دارند، معرفی امکانات شهرها و روستاها، معرفی صنایع دستی و غذاها و محل‌هایی که می‌توان این محصولات را تهیه کرد و ...

کار سخت و دشواری نیست، فقط برنامه‌ریزی و پیگیری می‌خواهد و اینکه این موضوع را به شب عید نکشانیم.

از پتانسیل‌های مهم و خاص شهرستان، که به دلیل موقعیت جغرافیایی بسیار سهل‌الوصول و قابل دسترسی است، امامزاده‌های واجب‌التعظیم و بزرگواری هستند که میهمان شهرستان هستند و می‌توانیم با سرمایه‌گذاری و استفاده از تجربه‌های شهرهای دیگر، از برکات حضورشان استفاده کنیم. ایجاد شغل در کنار امامزادگان بسیار مرسوم است. ساخت زائر سراها، سوغات سراها، اماکن اقامتی و تفریحی و...، شاید سرمایه‌گذاری کلان بخواهند؛ ولی به سرعت بازگشت سرمایه خواهد داشت و از این راه، همه منتفع خواهند شد.

باید بدانیم که قرار نیست یکی از مریخ بیاید و دستمان را بگیرد. همت همگانی می‌خواهد. برنامه‌ریزی و تلاش شبانه‌روزی می‌خواهد تا آیندۀ فرزندان سرزمین مادری‌مان را بسازیم.