به گزارش
بلاغ، در این سالها بارها در رسانههای مختلف، واژه تحریم را شنیدیم و بارها سران آمریکایی هدف تحریم را ایجاد نارضایتی عمومی مردم ایران از حکومت و در نهایت براندازی این نظام اعلام کردند و آن را تنها راه حل دانستند.
در چند سال اخیر، با اضافه شدن حامی جدی تحریم یعنی آلسعود که با دلارهای نفتی خود ارتباط زیادی با سران اروپا و آمریکا گرفتند و نگذاشتند تحریم بیجان شود و همزمان ارتباطات متعددی با سران منافقین برقرار کردند و اوج این ارتباط را در نشست سالانه منافقین در سال ۲۰۱۷ در پاریس نشان دادند که چندین مقام بلند پایه سعودی در آن شرکت داشتند و عملاً ایران را تحدید یه جنگ کردند.
حال ببینیم در چند هفته اخیر چه اتفاقاتی افتاد؛ شاید اعتراضات رسمی به سیاست اقتصادی دولت از چند ماه گذشته و با مالباختگان موسسه مالی و اعتباری تحت نظارت بانک مرکزی اتفاق افتاد که متأسفانه بانک مرکزی نتوانست مالباختگان را با سیاستي که در پبش گرفت راضی کند.
اوج این اعتراضات در مشهد با پیوستن مردم عادی که از گرانیهای اخیر نگران بودند اتفاق افتاد و در این میان صدا وسیما سیاست بایکوت خبر این اعتراضات را درپیش گرفت.
در نتیجه میدان را برای رسانههای معاند باز کرد که اتاق فرماندهی و لیدری مردم را به آنان سپرد و کساني که از ماهها قبل منتظر این فرصت طلایی بودند و لیدری میدانی و رسانههاي خارجی لیدری خبری را بر عهده گرفتند و خطی را ترسیم کردند تا در نهایت کل نظام را زیر سوال ببرند.
این فضا دقیقا فضایی بود که آل سعود، آمریکا و اسرائیل سالها دنبال آن بوده و شروع به تهدید کردند، آنها فکر میکردند از این آب گل آلود ماهی بزرگی را صید خواهند کرد، ولی این بار بر خلاف ۸۸ اینقدر همه چیز شفاف بود که در مدت یک هفته تمام قضایا پایان یافت و نتوانست کار بزرگی را رقم بزند .
اینها یک دسته کاسب بودند که از این آشوب به نتیجه نرسیدند ولی دسته دوم هنوز امیدوارند که از این وضعیت بنفع خودشان استفاده کنند، کسانی که در حین آشوب به مردم گرا میدادند که این اعتراضات نسبت به عملکرد کل نظام است، نه دولت ! کسانی که بر طرح ریاضت اقتصادی جدیدشان پافشاری میکنند و در عین حال با چهره اپوزیسیونی از گرانیها نگرانند.
اینها با یک عملیات روانی در اتاق جنگ روانی خود اعتراضات اخیر را به کل آشوب میدانند و در حال یک فراموشی سپردن خواسته بحق مردم هستند.
امیدواریم جریان حزب الله این کاسبان را هم از کاسبی خود نا امید کنند تا آنها نتوانند از این زمان به بعد هر اعتراضی را به مرحله آشوب برسانند و به قول خودشان در زیر چرخ اقتصاد، عدهای باید زير پا گرفته شوند تا این چرخ بچرخد.