لطفاً به من رای بدهید!

به گزارش بلاغ، من یک کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری هستم، به نظر من، ویژگی‌هایی که در هر کدام از کاندیداهاست، من یک‌جا دارم، برخی از این ویژگی‌ها حتی در من منحصر به فرد است، مانند:

- سفرهای زیاد به خارج از کشور و به دست آوردن خلق و خوی خارجی‌ها.

- تحصیل در خارج از کشور و دریافت تخصص در کپی و پیست.

- تقلب در تمامی سطوح تحصیلی و مدیرتی.

- رفیق‌بازی و حمایت همه جانبه از دوستان و علاقه فراوان به کفتر بازی و بیه بیه کردن و حتی دان پاشیدن.

- کنسرت باز بودن و تبدیل بی‌کنسرتی به یک دغدغه ملی و میهنی.

- اجازه مشارکت اقوام در فعالیت‌های اقتصادی.

- افتخار خندیدن و قهقه زدن از ته دل با کدخدا.

- کسب مقام نخست در وعده‌دهی و سپس جِر زنی.

- فراموشی.

- شایسته بودن.

- تمیز و مرتب بودن.

- برخورداری از توان بالا در سفرهای استانی با سرعتی برابر میگ میگ.

- قدرت بالا در روبان بُری و افتتاح پروژه‌ها.

- آزاد گذاشتن مردم در دارا بودن و یا ندار بودن.

- آزاد گذاشتن مردم در بدبختی‌ها و بیچارگی‌هایشان.

- گذر از پخش سیب‌زمینی و رسیدن به وام‌های 10 میلیونی به دهیاران.

- توجه به آزادی در حرف و نه در عمل.

- رقص و پایکوبی و توجه بیش از حد به شادی مردم در ستادهای انتخاباتی.

- لوله کردن و سپس در حرکتی گاز انبری، نیشگون و گاز گرفتن سایر رقبا.

- کابینه‌ای که متشکل از افراد با تربیت و با شخصیت‌اند و اگر بعضی از اوقات یک حرف نامربوطی می‌زنند، شما بدانید که از زور فشار کاری است.

این ویژگی‌ها باید برجسته‌سازی و مورد توجه ملت قرار بگیرد، آیا این همه ویژگی منحصر به فرد، برای انتخاب من، به عنوان رئیس جمهور کافی نیست؟

آیا این کافی نیست که من، مهربانی، عشق و امید را دوست دارم.

آیا این کافی نیست که من با لباس ورزشی به کوه می‌روم.

آیا این کافی نیست که من در هیچ کاری دخالت نمی‌کنم، تا شما خودتان کارتان را انجام دهید.

این یک امتیاز بزرگ برای من، به عنوان یک کاندیدای هیچ‌کس کار ندار نیست.

پس ناشکر نباشید، شکر خدا را به جای آورده و به من رای دهید و بدانید ناشکرها کور و چلاق می‌شنود.

خودم را بیش از این معرفی نمی‌کنم.

علی برکت‌الله.