به گزارش
بلاغ، کوه، جنگل، دشت، دریا و مناطق ییلاقی قابلیتهای بینظیر مازندران است که در کمتر نقاط دنیا مشابه آن وجود دارد.
همه استانهای شمالی کشور از این قابلیت اساسی برخودار هستند و مازندران سهم بیشتری نسبت به این همه مواهب طبیعی برخوردار است.
از سمت غرب با استان گیلان، از سمت شرق با استان گلستان، از سمت جنوب با استان کویری سمنان و از همه مهمتر همسایه استان تهران است.
340 کیلومتر نقطه ساحلی دارد، قابلیتهای معدنی در سراسر استان وجود دارد، در حوزه کشاورزی که قابلیتهای بینظیر آن زبانزد هست، به لحاظ گردشگری هم ظرفیت اساسی در این استان وجود دارد، وسعت جنگلهای مازندران هم بینظیر است.
همه این موارد را متولیان و دست اندرکاران استانی به خوبی میدانند، سایر زیرساختها برای توسعه هم در استان وجود دارد، اما مهمتر از همه نداشتن نقشه راه مناسب برای توسعه است.
نقشه راهی که مبتنی بر اجرای طرحهای اقتصاد مقاومتی فراهم شود، چند سالی است که بحث آمایش سرزمینی در استان مطرح است، این موضوع از زمان دولت قبل مطرح و چندین جلسه در این دولت هم در ارتباط با آن بحث و بررسی شد اما هنوز به نتیجه نرسید.
در حال حاضر بسیاری از مناطق مازندران ییلاقی هستند که کمتر از این ظرفیت استفاده میشود، مازندران یکی از استانهای نیازمند به علوفه دامی است، با کمی توجه به مناطق ییلاقی میتوان بخشی از نیازمندیهای استان را تامین کرد.
شرکتهای بزرگ لبنی در این استان وجود دارد که نیازمند به مواد اولیه برای تبدیل به فرآورده هستند و این نیازمندیها از سایر استانها و گاهی خارج از کشور تامین میشود و این در حالی است که با حمایت از روستاییان میتوان زمینه برای ایجاد اشتغال چندجانبه را فراهم کرد.
در حوزه گردشگری فقط شعار دادیم، امسال 30 هزار گردشگر از ایران راهی ترکیه شدند، با کمی ایجاد تنوع و حتی معرفی قابلیتهای گردشگری استان مازندران میتوان حداقل بخشی از این گردشگرها را به سمت استان جذب کرد.
در حوزه معدنی قابلیتهای اساسی وجود دارد، به دلیل عدم تبدیل مواد معدنی به تولید تنها فعالان معدنی این استان به خام فروشی روی آوردند، در حالی که یک فرآورده معدنی پس از تبدیل به چندین برابر قیمت دارای مشتری است و ایجاد بستر مناسب برای تبدیل شدن آن زمینه مناسب برای رفع مشکلات استان را فراهم میکند.
بسیاری از صنایع مستقر در شهرکهای صنعتی استان مواد آلاینده شیمیایی هستند که با طبیعت مازندران سنخیت ندارند، این در حالی است که صنعتی در استان باید شکل بگیرد که متناسب با نیاز و زمینه رونق اقتصادی را فراهم کند، به نظر میرسد که در این حوزه باید بازنگری اساسی انجام شود.
بندر امیرآباد فرصت مناسب برای توسعه اقتصادی است ولی در حال حاضر از ظرفیت این بندر آنطور که باید و شاید استفاده نمیشود، مناطق ییلاقی مازندران فقط به محلی برای خوشنشینانها تبدیل شد، با کمی تغییر نگرش در این مناطق هم میشود زمینه را برای رونق تولید در بخش فرآوردهای دامی فراهم کرد و هم بستر را برای اسکان گردشگران رقم زد.
عدم استفاده از پتانسیل دریا که حرفهای زیادی میتوان درباره آن مطرح کرد و چندین سالی است که پای گردشگری دریایی حسابی لنگ میزند.
به نظر میرسد که اگر حصاری دور مازندران کشیده شود، این استان نه تنها نیازمندی کشور بلکه زمینه رفع نیازمندی بسیاری از کشورهای همسایه را فراهم میکند، به شرطی که دغدغههای رهبری در سال همت مضاعف و کار مضاعف جدی گرفته میشد.
در سال جاری باید تلاش همه جانبه در استان انجام شود، همه احساس تکلیف کرده و برای توسعه و پیشرفت کشور تلاش مناسب در برنامه کاری قرار گیرد.