مادر «بهادر مولایی» از درد دل‌هایش می‌گوید/ دل‌نوشته‌ای از یک مادر داغدار

به گزارش خبرنگار بلاغ، مهرآسا کبیری مادر بهادر مولایی وزنه‌بردار بابلسری سنگین وزن تیم ملی این روزها غمگین‌ترین زن دنیاست.

از سویی در فراق پدر به سوگ نشسته و از سویی دیگر نگران فرزند دلبندش بهادر است. پسر قهرمان و بلندبالایش همچون دسته گلی پرپر شده است و از این بیمارستان به آن بیمارستان و از این اتاق عمل به آن اتاق عمل دیگر می‌رود.

آری بهادرش، میوه دلش و امید زندگیش به جای المپیک ریو در ICU بستری است. شوهرش حمیدرضا و پسرش بابک هم از تصادف آن شب شوم جراحت سختی برداشته‌اند.

این چنین شد که مادری دل سوخته از سر درد دست به قلم شد و در قلب سفید کاغذ، درد دل سینه پردرد و غبار گرفته‌اش را خطاب به رییس فدراسیون وزنه‌برداری این چنین به نگارش درآورد: .

با سلام

آقای مرادی من یک مادرم، مادری که با هزار امید و آرزو فرزندش، جیگرگوشه‌اش را به دست شما به امانت سپرده ولی شما در نگهداشتن این امانت کوتاهی کردید؛ هیچ به آن فکر کرده اید؟! عذاب وجدان نگرفته اید!؟

آقای مرادی! پدرم، پدر عزیزتر از جانم را که در تمام رده‌های سنی پشت نوه‌اش را خالی نکرده بود و حتی در سفرهای خارجی نیز او را همراهی می‌کرد درحالی که با دلی پر از غم و غصه از ناامید شدن نوه‌اش از المپیکی که بهادر شبانه‌روز آرزوی آن را داشته به دیار باقی شتافت. اگر بهادر انتخاب می‌شد این اتفاق نمی‌افتاد و مجبور نمی‌شدند نیمه شب راهی جاده‌ها شوند و در اثر خواب‌آلودگی این سانحه جانگداز برایمان رقم بخورد.

چطور می‌خواهید جوابگوی من داغدار و مادری که آینده پسرش تباه شده است باشید؟

چرا با پسر مهربان و ورزشکارم این چنین برخوردی شد؟ چرا بعد از چندین سال اردو و دوری از خانواده و تمرین‌های سخت، ناباورانه و ناعادلانه رفتار شد؟

دلتان به حال این جوان نسوخت که اینگونه با زندگی‌اش بازی کردید، واقعا نسوخت!!!؟

جناب آقای علی مرادی رییس فدراسیون وزنه‌برداری، چرا به دلایل شخصی، پسرم، عزیزدلم را از لیست المپیکی‌ها کنار گذاشتید؟؟؟ پدر بنده که اصلا وزنه‌بردار نبود، به من گفت: چرا رییس فدراسیون وزنه‌برداری که ادعای دانش و تجربه در این رشته را دارد اینگونه عمل کرده و به روز نبوده و از رکوردهای جهانی و رنکینگ جهانی خبر ندارد.

آقای مرادی، اگر به قول خودتان بهادر بدرد المپیک نمی‌خورد، چرا از اردوی کلاچای جواب منفی را به طور واضح بیان نکردید و البته سرمربی که به عنوان متخصص این کار، بهتر از همه می‌دانست و می‌توانست شرافتمندانه اعلام کند نه در پس پرده نگهدارد!!!؟

چرا با روح و روان فرزندم بازی کردید؟ مگر یک ورزشکار در طول هفته چند دفعه رکوردگیری می‌کند؟ من ناشی، این را می دانم، چطور شماها نمی‌دانستید؟

آیا وجدانا پسرم المپیکی نبود؟؟؟ البته اگر وجدانی داشته باشید!!!