همین کسانی که امروز دم از حقوق بشر می‌زنند در سال‌های پس از انقلاب اسلامی همواره کوشیده‌اند تا با ترور شخصیت‌های ملی و مذهبی ما باعث ایجاد شکاف عمیقی شوند و تا امروز هم خودشان را نه تنها مقصر بلکه حق به جانب می‌دانند.
به احترام چهار شیردل که ناجوانمردانه ربوده شدند و غریبانه شهید؛
راز ابهام چهار دیپلمات ایرانی
تاریخ انتشاردوشنبه ۱۵ تير ۱۳۹۴ - ۱۱:۲۸
کد مطلب : ۱۱۵۵۳۸
۰
به گزارش بلاغ،
در تقویم رسمی کشور امروز روز ربوده‌شدن چهار دیپلمات ایرانی (احمد متوسلیان وابسته نظامی سفارت ایران در بیروت، سید محسن موسوی کاردار سفارت ایران، کاظم اخوان عکاس خبرگزاری ایرنا و تقی رستگار مقدم کارمند سفارت) است، که در سال 61 برای بررسی اوضاع لبنان و ارائه راه حل به لبنان سفر کرده بودند که در راه و حین ماموریت توسط نیروهای رژیم اشغال‌کر قدس ربوده شدند و اسرائیل هم تلاش کرد تا خود را تبرئه کند، این را کاملا می‌توان از لحن نوشته‌ای که در ویکی پدیا درج شده فهمید(برخی مقامات ایران و سید حسن نصرالله ادعا کرده‌اند که این افراد در اسرائیل در اسارت هستند)، این یعنی اسرائیل مقصر نیست و ما خودمان می‌خواهیم تقصیر را به گردن اسرائیل بگذاریم. بعد از آن سمیر جعجع رهبر سابق فالانژهای لبنان ادعا کرده است که این افراد پس از دستگیری (بدون آنکه تحویل اسراییل شوند) توسط نیروهای او کشته شده‌اند. اظهارات " ایلی حبیقه از فرماندهان اسبق فالانژهای لبنان در مصاحبه با مجله الوسط چاپ لبنان در 31 اگوست 1997 ،ربوده‌شدن و اسارت کارکنان سفارت ایران در لبنان بدست عوامل رژیم صهیونیستی را تایید می‌کند.
ایلی حبیقه در همان مقطع اذعان کرد، این خواست اسرائیل بود که شبه نظامیان مسیحی لبنان، 4 دیپلمات ربوده شده ایرانی را به اسرائیل منتقل کنند.
وی پیشتر در اظهاراتی رسمی در سال1981 ادعا کرده بود که دیپلمات‌های ایران به‌دستور سمیر جعجع به‌شهادت‌رسیده‌‌اند، اما با ترور ایلی حبیقه؛ این اعترافات مبهم ماند.
در حالت اولیه، طبیعی است که دولت جعلی مثل اسرائیل هیچ زمانی جنایت‌های خود را به گردن نمی‌گیرد، بلکه به گردن مترسکانی می‌گذارد که فکر می‌کنند این دولت برایشان نفع دارد. جنگ‌طلبی و جنایت‌های فراوان جزو خصلت‌های اساسی دولت ملعون اسرائیل است.
متاسفانه پس از گذشت سال‌ها هنوز هم، تاریخی از شهادت این چهار دیپلمات ایرانی اعلام نشده و حتی پیکرشان به وطن بازگردانده نشده است و شاید به جرات بتوان گفت که در تقویم سالیانه تا حدی به فراموشی سپرده شده‌اند.
همین کسانی که امروز دم از حقوق بشر می‌زنند، در سال‌های پس از انقلاب اسلامی همواره کوشیده‌اند تا با ترور شخصیت‌های ملی و مذهبی ما باعث ایجاد شکاف عمیقی شوند و تا امروز هم خودشان را نه تنها مقصر نمی‌دانند، که حتی حق به جانب هم می‌دانند. سال‌ها پیش چهار دیپلمات و سال‌های بعد شهادت چهار دانشمند هسته‌ای!.
حداقل انتظار می‌رفت که اسرائیل در این سال‌ها کمی از مواضع خود فاصله گرفته باشد، ولی این مواضع تروریستی در رفتار این غاصب بیشتر شده است و این روزها هم که تب تند مذاکرات هسته‌ای بالا گرفته است، طرف اسرائیلی به مدد شریک گرمابه و گلستانش یعنی آمریکا سعی دارد کاری که سال‌های پیش با ترور انجام داد، با حقی انجام دهد که به گفته‌ی خودشان حق ایران نیست.
شاید بد نباشد آلن ایر که این روزها عجیب هوای شعر و شاعری و تمرین دستخط‌خوش به سرش زده است بداند و فراموش نکند که در این سال‌هایی که از عمر پربار انقلاب اسلامی می‌گذرد همین اسرائیل و بالاخص آمریکا سعی در ایجاد فتنه‌های بزرگ و نابودی ایران داشتند.
اگر بخواهیم از سازمان ملل و کسانی که داعیه‌ی حقوق بشر دارند انتظار داشته باشیم که این مساله را پیگیری کنند، بدون تردید آرزوی تعویق به محال خواهد بود، چون سردمداران سازمان ملل فقط سعی در طفره رفتن دارند و می‌خواهند با پوشش مسائل بی‌پایه و اساس، گناه خود را مخفی کنند.
کسانی که به فرمایش مقام معظم رهبری سعی در بزک غربی‌ها دارند، باید بدانند و خوب هم می‌دانند که تولد نامشروع داعش، بحران‌سازی در سوریه، لبنان، عراق و.... همه برپایه برنامه‌های مهندسی شده رژیم صهیونسیتی است.
شاید به همین دلیل است که به رغم درخواست‌های مکرر ایران از سازمان ملل و شورای امنیت، اقدامی از سوی سازمان‌های جهانی برای پیگیری موضوع ربایش دیپلمات‌های ایرانی درلبنان به دست عوامل رژیم صهیونیستی، انجام نشده است.
امیدواریم روزی چهار دیپلمات ایرانی که جزو فرزندان دلیر این مرز و بوم هستند به وطن برگردند. به امید آن روز
در تقویم رسمی کشور امروز روز ربوده‌شدن چهار دیپلمات ایرانی (احمد متوسلیان وابسته نظامی سفارت ایران در بیروت، سید محسن موسوی کاردار سفارت ایران، کاظم اخوان عکاس خبرگزاری ایرنا و تقی رستگار مقدم کارمند سفارت) است، که در سال 61 برای بررسی اوضاع لبنان و ارائه راه حل به لبنان سفر کرده بودند که در راه و حین ماموریت توسط نیروهای رژیم اشغال‌کر قدس ربوده شدند و اسرائیل هم تلاش کرد تا خود را تبرئه کند، این را کاملا می‌توان از لحن نوشته‌ای که در ویکی پدیا درج شده فهمید(برخی مقامات ایران و سید حسن نصرالله ادعا کرده‌اند که این افراد در اسرائیل در اسارت هستند)، این یعنی اسرائیل مقصر نیست و ما خودمان می‌خواهیم تقصیر را به گردن اسرائیل بگذاریم. بعد از آن سمیر جعجع رهبر سابق فالانژهای لبنان ادعا کرده است که این افراد پس از دستگیری (بدون آنکه تحویل اسراییل شوند) توسط نیروهای او کشته شده‌اند. اظهارات " ایلی حبیقه از فرماندهان اسبق فالانژهای لبنان در مصاحبه با مجله الوسط چاپ لبنان در 31 اگوست 1997 ،ربوده‌شدن و اسارت کارکنان سفارت ایران در لبنان بدست عوامل رژیم صهیونیستی را تایید می‌کند.
ایلی حبیقه در همان مقطع اذعان کرد، این خواست اسرائیل بود که شبه نظامیان مسیحی لبنان، 4 دیپلمات ربوده شده ایرانی را به اسرائیل منتقل کنند.
وی پیشتر در اظهاراتی رسمی در سال1981 ادعا کرده بود که دیپلمات‌های ایران به‌دستور سمیر جعجع به‌شهادت‌رسیده‌‌اند، اما با ترور ایلی حبیقه؛ این اعترافات مبهم ماند.
در حالت اولیه، طبیعی است که دولت جعلی مثل اسرائیل هیچ زمانی جنایت‌های خود را به گردن نمی‌گیرد، بلکه به گردن مترسکانی می‌گذارد که فکر می‌کنند این دولت برایشان نفع دارد. جنگ‌طلبی و جنایت‌های فراوان جزو خصلت‌های اساسی دولت ملعون اسرائیل است.
متاسفانه پس از گذشت سال‌ها هنوز هم، تاریخی از شهادت این چهار دیپلمات ایرانی اعلام نشده و حتی پیکرشان به وطن بازگردانده نشده است و شاید به جرات بتوان گفت که در تقویم سالیانه تا حدی به فراموشی سپرده شده‌اند.
همین کسانی که امروز دم از حقوق بشر می‌زنند، در سال‌های پس از انقلاب اسلامی همواره کوشیده‌اند تا با ترور شخصیت‌های ملی و مذهبی ما باعث ایجاد شکاف عمیقی شوند و تا امروز هم خودشان را نه تنها مقصر نمی‌دانند، که حتی حق به جانب هم می‌دانند. سال‌ها پیش چهار دیپلمات و سال‌های بعد شهادت چهار دانشمند هسته‌ای!.
حداقل انتظار می‌رفت که اسرائیل در این سال‌ها کمی از مواضع خود فاصله گرفته باشد، ولی این مواضع تروریستی در رفتار این غاصب بیشتر شده است و این روزها هم که تب تند مذاکرات هسته‌ای بالا گرفته است، طرف اسرائیلی به مدد شریک گرمابه و گلستانش یعنی آمریکا سعی دارد کاری که سال‌های پیش با ترور انجام داد، با حقی انجام دهد که به گفته‌ی خودشان حق ایران نیست.
شاید بد نباشد آلن ایر که این روزها عجیب هوای شعر و شاعری و تمرین دستخط‌خوش به سرش زده است بداند و فراموش نکند که در این سال‌هایی که از عمر پربار انقلاب اسلامی می‌گذرد همین اسرائیل و بالاخص آمریکا سعی در ایجاد فتنه‌های بزرگ و نابودی ایران داشتند.
اگر بخواهیم از سازمان ملل و کسانی که داعیه‌ی حقوق بشر دارند انتظار داشته باشیم که این مساله را پیگیری کنند، بدون تردید آرزوی تعویق به محال خواهد بود، چون سردمداران سازمان ملل فقط سعی در طفره رفتن دارند و می‌خواهند با پوشش مسائل بی‌پایه و اساس، گناه خود را مخفی کنند.
کسانی که به فرمایش مقام معظم رهبری سعی در بزک غربی‌ها دارند، باید بدانند و خوب هم می‌دانند که تولد نامشروع داعش، بحران‌سازی در سوریه، لبنان، عراق و.... همه برپایه برنامه‌های مهندسی شده رژیم صهیونسیتی است.
شاید به همین دلیل است که به رغم درخواست‌های مکرر ایران از سازمان ملل و شورای امنیت، اقدامی از سوی سازمان‌های جهانی برای پیگیری موضوع ربایش دیپلمات‌های ایرانی درلبنان به دست عوامل رژیم صهیونیستی، انجام نشده است.
امیدواریم روزی چهار دیپلمات ایرانی که جزو فرزندان دلیر این مرز و بوم هستند به وطن برگردند. به امید آن روز
منبع : نوشهرآنلاین
پربيننده ترين
چهارشنبه ۵ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۰
دوشنبه ۳ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۲۳:۵۷
سه شنبه ۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۶:۵۵
دوشنبه ۳ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۹:۲۰
دوشنبه ۳ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۲۳:۱۸
سه شنبه ۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۲۳
يکشنبه ۲ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۷
شنبه ۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۰:۱۴