البناء: «ادلب» عرصه نابودی یکجانبه‌گرایی آمریکاست

در مقدمه این یادداشت آمده است: اصلا جای تعجب ندارد که آمریکایی‌ها از تسلط گروه‌های تروریستی در شمال سوریه و تحت نظارت  نظامی مستقیم ترکیه حمایت کنند. آیا همین کار را در غرب سوریه با حمایت از همه گروه‌های تروریستی که دمشق را محاصره کرده بودند و با نظارت سرویس‌های اطلاعاتی اسرائیل و اردن و با پول کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس بین سال‌های 2012 تا 2018 انجام ندادند؟ بنابراین کجا جای تعجب دارد؟

همکاری آمریکا و ترکیه در حمایت از تروریسم در سوریه

البناء افزود: حالا به جای اسرائیلی‌ها و اردنی‌ها ترکیه نقش بسیار جدی و خطرناکی در شمال سوریه، عفرین، شمال غرب و برخی ریف‌های حماه و حلب ایفا می‌کند. چرا آمریکایی‌ها روی آنها سرمایه گذاری نکنند تا دوره بحران در سوریه درازتر شود و جلوی هر گونه راه حل سیاسی یا نظامی برای ادلب سنگ اندازی کنند تا رویای ترکیه هم برای بازگشت به چند قرن قبل برآورده شود.
این روزنامه نوشت: درست است که بین پروژه‌های آمریکا و ترکیه در منطقه عربی تفاوت وجود دارد. آمریکا اخوان المسلمین را که متحدان ترکیه شمرده می‌شوند در مصر و تونس سرنگون کرد، از نقش آنها در لیبی، یمن، سودان ، جزیره العرب و لبنان کاست و از سوی دیگر آمریکا کودتای نظامی نافرجام علیه  اردوغان را تدارک دید؛ اما هر دو( ترکیه و آمریکا) در نتیجه یک فشار سیاسی که با آن مواجهند در میدان سوریه بار دیگر همکار یکدیگر شده‌اند. آن فشار این است که آزادسازی ادلب منجر به پایان نقش ترکیه در سوریه و پایان یکجانبه گرایی آمریکا در سوریه و عراق می‌شود. از همین رو مصیبتی که بر دو طرف وارد آمده باعث اتحاد آنها با یکدیگر و نزدیکی اهدافشان به هم در سوریه شده است.

دغل بازی ترکیه در قبال روسیه

البناء نوشت: ترکیه از کشمکش میان روسیه و آمریکا در سوریه بهره برداری کرد تا با ادعای ساماندهی میادین نبرد نظامی و دستیابی به مرحله راه حل سیاسی روابطی عمیق با روسیه ایجاد کند. ترکیه بلد بود این نقش را خوب بازی کند در کنار اینکه گروه‌های تروریستی جبهه النصره، الاخوان، القاعده و شاخه‌های آنها و گروه‌های پاکستانی و ایغورهای چینی  تا هزاران تندرو از گروه‌های دیگر را که از آسیای میانه، اروپای شرقی، خلیج (فارس)، مصر و شمال آفریقا آمده‌اند تربیت کرده است. ترکیه توانست همه این‌ها  را با اتاق ستاد نظامی موک ترکیه مرتبط کرده و به حساب گرایش‌های سیاسی آنکارا مدیریتشان کند. علاوه بر آن آیا می‌توان حضور هزاران نظامی ترکیه‌ای در شمال سوریه را فراموش کرد؟

این روزنامه لبنانی افزود: ترکیه همچنین به طور مستقیم بیش از بیست هزار کیلومتر مربع از خاک سوریه را که شامل ریف‌های حلب، حماه، ادلب  و و عفرین و نوار مرزی در طول مرزهای خود سوریه به عمق 20 کیلومتر است، اشغال کرده اما تازه چه خبر است  که اردوغان در تنگنایی گیر کرده است؟

نویسنده آورده است: روسیه در کنفرانس‌های آستانه و مذاکرات سوچی فرصت مهمی به ترکیه داد تا  به وعده‌های خود برای پایان دادن به جبهه النصره در ادلب عمل کند؛ اما آنکارا به وعده هایش عمل نکرد و روی تنش در روابط آمریکا و روسیه حساب کرد، چون دو طرف به کمک ترکیه نیاز بیشتری پیدا کردند.
ابراهیم گفت: این مکر و حیله ترکیه، دولت سوریه را وادار کرد برنامه خود را برای آزادسازی ریف‌های حماه، حلب و ادلب در چارچوبی طرحی مستحکم و فوری با پشتیبانی متحدانش عملی کند؛ چون برای روس‌ها روشن است که معطل کردن‌های ترکیه  محصول پیشنهادهای وسوسه انگیزی است که آمریکایی‌ها به آنکارا درباره ضرورت تداوم نقش ترکیه در خاک سوریه داده‌اند.

ادامه حمایت غربی-عربی برای طولانی‌تر شدن بحران سوریه
البناء نوشت: به موازات آن آمریکا، غرب، کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و اسرائیل با ارسال کمک نظامی و کمک‌های تجهیزاتی ترکیه و همه انواع سلاح برای تروریست‌ها به آنها فرمان تشدید حملات به مواضع روسیه را صادر کردند. مسکو پیام آمریکا و ترکیه را فهمید؛ اما ترکیه فقط بعد ظاهری آن را درک کرد. اینکه آمریکایی‌ها و متحدانشان می‌خواهند بحران سوریه ادامه پیدا کند چیزی که حمایت از ترکیه در سوریه را می‌طلبد، چون آخرین مانع انتقال دولت سوریه به شرق فرات است. از همین رو اردوغان از خواسته غربی‌ها در ادلب استفاده کرد و آن را ابزاری برای احیای مجدد توسعه طلبی‌های خود برشمرد. اما آیا آمریکا فقط همین اهداف را دنبال می‌کند؟

به نوشته این روزنامه لبنانی، آمریکایی‌ها با توقف پیشروی ارتش سوریه به سمت ادلب سه موضوع مرتبط با یکدیگر را  دنبال می‌کنند:

1- حل بحران سوریه تا اطلاع ثانوی به تعویق افتد، چون در حال حاضر اپوزیسیونی قوی از سوریه در اختیار واشنگتن نیست تا از آنها در مرحله راه حل سیاسی استفاده کند. همه شخصیت‌های معارضی هم که صفحه‌های تلویزیون دنیا را پر کرده بودند پس از فروپاشی تروریسم در غرب سوریه ناپدید شدند و فقط اخوان المسلمین باقی مانده که آن هم به آغوش ترکیه، جبهه النصره و گروه‌های تروریستی القاعده پناه برده است.

2- روابط ترکیه و روسیه به هم ریخته است. آمریکایی‌ها می‌دانند که تعلل ترکیه در عقب نشینی از ادلب توسعه روابط بین آنکارا و مسکو را متوقف می‌کند. از همین رو به آنکارا دو ماه بیشتر مهلت دادند تا معامله اس 400 را لغو کند. علاوه بر اینکه آمریکا بسیار مایل است خط گاز روسیه و ترکیه به اروپا هم متوقف شود و سخاوت روسیه در اعطای اجازه ورود پنج میلیون گردشگر به خاک ترکیه هم متوقف شود، چون این امر به اقتصاد ترکیه که از سوی آمریکایی‌ها در حال مجازات است کمک می‌کند.
3- موضوع بسیار مهم‌تر اینکه آمریکا  به دنبال ابزارهایی می‌گردد که جلوی افول آمریکا در خاورمیانه را بگیرد و این موضوع توقف صعود روسیه و ممانعت از دستیابی وی به شرق فرات و مرزهای با عراق را می‌طلبد. از همین رو آمریکایی‌ها می‌خواهند روسیه را در شمال سوریه و دیگر مناطق سرگرم کنند و مانع بازگشت آنها به عراق، یمن، لیبی و سودان شوند چیزی که ثابت می‌کند بین دفاع آمریکا از یکجانبه‌گرایی جهانی آن و نبرد ادلب ارتباط است.

ایران و روسیه به نابودی یکجانبه‌گرایی آمریکا در سوریه کمک می‌کنند