مدرس دانشگاه بیان داشت: لازمه هوشمندی در روابط اجتماعی و ارتباطات دیدن نادیدهها و شنیدن ناشنیدههاست که به آن شم روابطعمومی میگویند، اگر اطلاعات داشته باشیم وارد نباشیم به کار ببریم، عقیم است.
این پژوهشگر در حوزه ارتباطات ادامه داد: زندگی فرآیند اطلاعات، ارتباطات و مبادلات است و مدیریت روابطعمومی یعنی مدیریت کلمات و احساسات، روابطعمومی فقط رسانه نیست بلکه ارتباط انسانی است و وظیفه اصلی روابطعمومی ایجاد توسعه روابط انسانی است.
شکریخانقاه یکی از ضعفهای بزرگ دنیای ارتباطات را«رویدادمداری» عنوان کرد و افزود: معمولا در اخبار و رویدادها کاری به روند نداریم که این رخداد نتیجه یک فرآیند یا سوءمدیریت بوده است.
شکریخانقاه با بیان اینکه دو نوع خبر داریم، رویدادمحور و فرآیندمحور اضافه کرد: هفت درصد ارتباطات کلامی و ۹۳ درصد غیرکلامی است بههمین دلیل است که ارتباطات، رسانه نیست انسانی است.
این استاد دانشگاه در بخش دیگری از صحبتهای خود قاتلان روابطعمومی را ذکر کرد و بیبرنامهبودن، وظیفهمحوری، وظیفهگرایی، عدم تفکیک بین موضوعات راهبردی و غیر راهبردی را از جمله آنها برشمرد.
شکریخانقاه با ذکر اینکه روابطعمومی و رسانه هیچوقت به تعامل نرسیدند، بیان کرد: رسانه دنبال نقد و مچگیری بوده و روابطعمومی به اصطلاح دنبال مالهکشیست.
وی در بیان خبرنگار خوب بودن گفت: این نیست که فقط نقد کرد باید خوبیها را هم دید و مطرح کرد.
شکریخانقاه با اشاره به مثالهایی خاطرنشان کرد: بعضی روابطعمومیها به مدیر چسبیدند در صورتی که باید روابطعمومی سازمان باشند.