تاریخ انتشارجمعه ۲۶ بهمن ۱۳۹۷ - ۰۸:۱۶
کد مطلب : ۳۷۹۷۲۷
سوره آل عمران، آيه 41: («قالَ رَبِّ اجْعَلْ لِي آيَةً قالَ آيَتُكَ أَلاَّ تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلاثَةَ أَيَّامٍ إِلاَّ رَمْزاً وَ اذْكُرْ رَبَّكَ كَثِيراً وَ سَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكار»).
۰
plusresetminus
به گزارش بلاغ،پس از اينكه حضرت زكريا (عليه السلام) - علي رغم اينكه به همراه همسرش شرائط طبيعي تولد فرزند را نداشتند- از خداوند تقاضاي فرزند كرد و فرشتگان، تولد حضرت يحيي (ع) را به ايشان بشارت دادند، درخواست نشانه اي براي اين بشارت نمود. خداوند حكيم نيز در خواست حضرت زكريا را پذيرفت و سه شبانه روز زبان او بدون هيچ عامل طبيعى از سخن گفتن با مردم باز ماند، هم چنان كه در داستان حضرت مريم (س) نيز نظير آن، رمزگذاري شده بود و به مريم دستور دادند كه اگر از مردم كسى را ديدى بگو من براى خداوند، روزه سكوت گرفته ‏ام‏[1] و اين بخاطر شباهتى است كه بين اين دو مولود - يعنى يحيى و عيسى (ع)- بوده است.

 از نكات جالب و عجيب آيه اين است كه در حالى كه زبان حضرت زكريا (ع) به طور موقت، براى سخن گفتن با مردم از كار افتاده بود، در عين حال قادر بر تسبيح و ذكر خدا بود، تا هم وظيفه شكرگزارى را نسبت به اين موهبت عظيم كه خدا به او عنايت كرده بود انجام دهد و هم نشانه روشنى از قدرت خداوند بزرگ بر گشودن موضوعات بسته باشد. خدايى كه مى‏ تواند زبان بسته را به هنگام ذكرش بگشايد، قادر است از رحم عقيم و بسته، فرزندى با ايمان كه مظهر ياد پروردگار باشد به وجود آورد، و از اينجا رابطه اين نشانه با آنچه زكريا مى ‏خواست، روشن مى‏ شود.
 

پي نوشت:

[1] سوره مريم، آيه 26.

تفسير نمونه، ج‏2، ص 539. ترجمه تفسير الميزان، ج‏3، ص280.  

ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

سینمای دفاع مقدس؛ محبوب و مهجور
جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - ۰۰:۰۰
چرا مجازات ارتداد سنگین است؟
چهارشنبه ۸ فروردين ۱۴۰۳ - ۰۰:۰۰