به گزارش بلاغ،
SPV کاریکاتور اروپا به جای تعهدات برجامی خود است
ناتوانی و بی‌ارادگی اروپا در عمل به تعهدات ضدتحریمی خود در قالب برجام، موجب تدارک بسته‌ای پر از خالی و مضحک تحت عنوان SPV (کانال مبادلات ویژه) با ایران شده است.
در حالی که اروپا طبق برجام وظیفه داشت پای لغو تحریم‌های بانکی و مالی و نفتی بایستد، ابتدا این تعهد را به مبادله نفت در مقابل کالا (غذا و دارو) تقلیل داد و سپس همین وعده را هم به مبادله کالا در مقابل پول تنزل داد. در واقع اروپا دنبال آن است که بخش ناچیزی از وعده‌های برجامی را دوباره برای ما فاکتور کند و در ازای این کار نمایشی با عایدی مطلقا هیچ، امتیازات جدید در زمینه همکاری ایران با FATF، کاهش نفوذ منطقه‌ای و توقف برنامه موشکی مطالبه کند!
به طور خلاصه در حالی که پیشنهاد اروپا باید با تحریم‌های آمریکا درگیر باشد، اکنون گفته می‌شود SPV به نحوی تنظیم خواهد شد که تعارضی با تحریم‌های آمریکا نداشته باشد!!
به گزارش آسوشیتدپرس هایکوماس وزیرخارجه آلمان که قرار است کشورش میزبان نمایش SPV باشد، دیروز گفت: فرانسه، آلمان و انگلستان در آستانه راه‌اندازی کانال ویژه مالی برای تسهیل تجارت با ایران هستند.
او افزود: هدف این است که اطمینان حاصل شود که می‌توان تجارتی که توسط ایالات متحده تحریم نشده را حفظ کرد و یک ابزار مناسب پرداخت وجود داشته باشد. این ساختار قرار است در ابتدا مبادلات کالاهای بشردوستانه(!) را پوشش دهد.
این اظهارات در حالی است که SPV بدون مقابله با تحریم‌های آمریکا اصلا فایده و عایدی ندارد.
آسوشیدپرس همچنین تصریح کرد: 18 تیر 97 آغاز دور نخست تحریم‌های آمریکا، نخستین فرصت اروپا برای چاره‌اندیشی در نجات نتایج اقتصادی برجام بود، اما به رغم حمایت‌های جدی اعلان شده، هیچ اقدام عملی صورت نگرفت و حتی شرکت‌های بزرگ اروپایی بازار ایران را ترک کردند.
دومین مهلت (پس از 13 آبان 1397) با اعمال دور دوم تحریم‌های نفتی و بانکی آمریکا فرا رسید که اروپا هنوز درباره راه‌اندازی سازوکار ویژه برنامه مشخصی نداشت.
«اعمال مقررات مسدود‌کننده» و امکان فعالیت «بانک سرمایه‌گذاری اروپا (EIB)» نیز به پیشرفت مشخصی منجر نشد.
آسوشیدپرس افزود:بنابراین بیشترین امیدواری ایران و عمده تلاش اروپائیان معطوف به راه‌اندازی مکانیسم ویژه مالی اروپا برای تجارت با ایران بود. از نگرانی‌های اصلی اروپا در راه‌اندازی ساز و کار ویژه این است که کشور میزان ساز و کار ویژه مالی و افراد مرتبط با آن توسط آمریکا مورد تحریم‌های شدید قرار بگیرند.
برخلاف این واقعیت‌ها - و با وجود تصریح وزیرخارجه آلمان سایت دویچه وله آلمان مدعی شده کانال مالی SPV گرفتار در پیچ و خم سیاست‌های تنش‌آفرین ایران است.
اما فلاحت‌پیشه رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دیروز تصریح کرد: درباره SPV تا امروز بحث‌های زیادی مطرح شد که عمدتا از بابت محتوا بود اما در حال حاضر می‌توان گفت SPV گلوله برفی بود که عملا امروز که به لحظه اجرایی شدنش نزدیک می‌شود چیزی از آن باقی نمانده است اما با این وجود هنوز برخی افرادی در ایران منتظر SPV هستند.
او ادامه داد: امروز نمی‌توان نگاه راهبردی به SPV داشت به ویژه آنکه این قانون امروز هم ابلاغ شود برای اجرا باید مدتی از آن بگذرد. به عبارت دیگر اروپایی‌ها برای ابلاغ و اجرای آن در حال مذاکره با آمریکا هستند نه ایران.
فلاحت‌پیشه گفت: ما برای مقابله با تهدیدهای مختلفی که اروپایی‌ها از آن نگران هستند هزینه زیادی می‌دهیم در حالی که دلیلی وجود ندارد ما چنین هزینه‌هایی را پرداخت کنیم؛ ضمن آنکه اروپایی‌ها هنوز واکنش مثبتی به روحیه مشارکت‌جویانه ایران نشان نداده‌اند.
اینها که خسارت به بیت‌المال است /دولت بلد است خصوصی‌سازی کند؟!
دولت با کارنامه بدی که از عملکرد بودجه‌ای برجای گذاشته آیا می‌تواند ادعای کاربلدی بکند؟!
روزنامه رسالت در یادداشتی نوشت: رئیس‌جمهور محترم در طعنه و تحقیر رقبای انتخاباتی خود در بیانی در ایام انتخابات گفته بود: «که شما بلدید مذاکره کنید چه آب صابون‌ها و صابون بیاوریم تا رویتان را بشورید.»
البته این سخن ایامی صادر شد که اوباما و ترامپ با لگد به برجام، آب پاکی را روی دست حامیان برجام نریخته بودند. حالا با همان سیاق و سخنگویی رئیس دولت به بهانه تسلیم تفریغ بودجه ۹۶ توسط رئیس دیوان محاسبات، خوب است سؤال شود؛ آیا شما بلدید خصوصی‌سازی کنید؟
عادل آذر، رئیس دیوان محاسبات در بخشی از گزارش تفریغ بودجه ۹۶ می‌گوید:
- واگذاری‌ها مغایر با قانون بوده است.
- پالایشگاه کرمانشاه را به یک سوم قیمت واقعی واگذار کردند.
- خریداران اهلیت نداشتند و موجب ضرر و زیان به ملت و دولت شدند.
- دامپروری مغان به ارزش ۴ هزار میلیارد تومان را به ۱۸۵۰ میلیارد تومان واگذار کردند.
- شرکت آلومینیوم المهدی ۲۶۰ میلیارد تومان کمتر از ارزش واقعی واگذار شد.
- و...
چند روز پیش رسالت گزارشی از واگذاری‌های پرابهام سازمان خصوصی‌سازی ارائه کرد. اکنون رئیس دیوان محاسبات اسناد مثبته این گزارش را با زبان سند تفریغ بودجه ارائه کرده است. نام این خصوصی‌سازی چیست؟ آیا نامی جز دست‌اندازی به بیت‌المال مسلمین و غارت اموال مردم - بخوانید دولت - می‌توان بر آن گذاشت؟ در شرایطی که دولت و ملت با تحریم‌های ظالمانه آمریکا دست و پنجه نرم می‌کنند، این کار کرد سازمان خصوصی‌سازی چه معنی می‌دهد؟ قبل از این زبان نمایندگان و نیز نهادهای مردمی در مورد به باد رفتن بیت‌المال در این سبک خصوصی‌سازی بلند بود. حالا که دیوان محاسبات به‌عنوان بازوی نظارتی مجلس وارد این گود شده است، باید به این پرسش هم پاسخ بدهد که در برخورد با متجاوزین به بیت‌المال چه می‌خواهد بکند؟ آیا از ابزار قانونی خود استفاده نموده است یا فقط به گزارش اکتفا خواهد کرد؟ سؤال مهم‌تر اینکه مجلس با این گزارش چه می‌خواهد بکند و چگونه تخلفات را پی‌گیری خواهد کرد؟
طبق گزارش دیوان محاسبات، دولت در اجرای قانون بودجه ۹۶، تنها ۳۸ درصد تبصره‌ها را به‌طور کامل اجرا کرده است.
ریولین: اوضاع امنیتی اسرائیل خراب و رو به زوال است
رئیس رژیم صهیونیستی تاکید کرد: اوضاع امنیتی اسرائیل خراب است و ایران از جبهه شمال به حملات ما به سوریه پاسخ خواهد داد.
به گزارش روزنامه یدیعوت آحارونوت، روون ریولین در کنفرانس موسسه مطالعات امنیت ملی در تل‌آویو، پیش‌بینی خود از چشم‌انداز اوضاع و احوال امنیتی رژیم اسرائیل در ماهها و سال‌های آتی را ارائه و اوضاع امنیتی این رژیم را پیچیده و رو به زوال توصیف کرد.
وی گفت: ایران در تلافی حملات اخیر اسرائیل به سوریه، نه از سوریه بلکه از جبهه شمالی اسرائیل پاسخ متقابل خواهد داد.
«ریولین» چشم‌انداز ثبات استراتژیک اسرائیل را با توجه به حضور ایران در سوریه و تلاش برای تاسیس پایگاه‌های دایمی در سوریه با دو کلمه «رو به زوال و پیچیده» بیان کرد.
جماران: روحانی کلا پاسخگویی را تعطیل کرده است
دولت پشت درهای بسته کار می‌کند؛ 6 ماه است بدون سخنگو و یک سال بدون نشست خبری فعالیت می‌کند.
این مطلب را سایت جماران از سایت‌های همسو با دولت منتشر کرد و نوشت: آیا دولت سخنگو نمی‌خواهد؟! این سؤالی است که ماهها پاسخ خود را نیافته است.
محمدباقر نوبخت سخنگوی سابق که همزمان رئیس‌سازمان برنامه و بودجه کشور است، بعد از درخواست رسانه‌ها از رئیس‌جمهور برای سپردن سازمان برنامه به فرد دیگری از سخنگویی دولت استعفا داد و گفت که می‌خواهد همه توانش را صرف سازمان برنامه و بودجه کند.
در ابتدا می‌شد از نیامدن فرد دیگری به جای نوبخت، معنای «یا نوبخت یا هیچ کس» را برداشت کرد اما می‌شد این را هم تصور کرد که رئیس‌جمهور در حال فکر کردن به گزینه‌های جایگزین است. خداحافظی نوبخت از تریبون سخنگویی دولت با استیضاح وزرای سابق کار و اقتصاد در فاصله‌ای یک ماهه اتفاق افتاد و به همین خاطر می‌شد تصور کرد روحانی همزمان با انتخاب وزرای جدید خود، برای سخنگویی دولت نیز تصمیم می‌گیرد. اما این اتفاق نیز رخ نداد.
شخص رئیس‌جمهور هم از رسانه‌ها فاصله گرفته و این یعنی دولت تصمیم گرفته خود را از رسانه و افکار عمومی دور نگه دارد. روحانی در سال 97 بعد از خروج آمریکا از برجام فقط یک بار و آن هم به سؤالات مجری صدا و سیما پاسخ داد و حتی یک نشست خبری با خبرنگاران هم برگزار نکرده و آخرین نشست خبری او در بهمن ماه سال 96 برگزار شد.
اما روحانی در مهر ماه رحمانی فضلی وزیر کشور خود را به عنوان رئیس‌ستاد اطلاع‌رسانی و تبلیغات اقتصادی کشور منصوب کرد. پرسش‌های سیاسی رسانه‌ها نیز در روزهای چهارشنبه و حیاط هیئت دولت توسط محمود واعظی، رئیس‌دفتر روحانی پاسخ داده می‌شود.
این در حالی است که در چهار سال اول ریاست جمهوری روحانی هم که دولت سخنگو داشت، عملکرد دولت در حوزه اطلاع‌رسانی مورد انتقاد حامیان روحانی بود.
عبدالله ناصری، فعال اصلاح‌طلب به خبرنگار جماران می‌گوید: آقای روحانی و دولت خیلی به کارکرد و حساسیت افکار عمومی و رسانه آگاهی ندارند وگرنه در این شرایط حساس دولت را بی‌سخنگو نمی‌گذاشتند. دولت یا رئیس‌جمهور بی‌سخنگو چه از نظر داخلی و چه از نظر خارجی پدیده‌ای بی‌معناست. بنابراین نداشتن سخنگو را باید به خاطر درک درست نداشتن از اهمیت رسانه و ارزش قائل نبودن برای افکار عمومی، طبیعی تلقی کرد.
ناصری ادامه می‌دهد: نیت خوانی ممکن نیست اما از عملکرد آقای روحانی و دولت می‌توانیم برداشت کنیم که دولت خیلی مایل نیست در این شرایط حساس و بحرانی با افکار عمومی و رسانه رو به رو شود. لذا سخنگوی رسمی شاخصی وجود ندارد. می‌توانیم مقداری این تلقی را داشته باشیم که دولت از پاسخ گویی فرار می‌کند.
جنگ زرگری نکنید؛ اصلاح‌طلبان مسئول کارنامه دولت هستند
جدال اصلاح‌طلبان و دولت، برای مردم خسته‌کننده است؛ گویا که خبری از مشکلات مردم ندارند.
وبسایت الف دراین‌باره نوشت: مگر می‌توان اصلاح‌طلبان را از دولت حسن روحانی جدا دانست؟ مگر می‌توان معصومه ابتکار و محمدعلی نجفی و عباس آخوندی، نعمت‌زاده، ربیعی و جهانگیری را از دولت تدبیر و امید سوا کرد؟
مگر همان‌ها نبودند که از برجام با چه آب و تابی تعریف می‌کردند و دوران پسابرجام را در مخیله ساده‌انگار خود پروراندند و با ایرباس‌های عباس آخوندی سوار بر رویاها شدند و نسخه دلار 4200 را پیچیدند و ناگهان با دلار 15 هزار تومان با واقعیتی که از آن غافل بودند، تصادف کردند؟
حالا سرگیجه‌شان که برطرف شده به کناری می‌خزند تا فرصتی برای تجدید قوا داشته باشند. مدیریتی که ارزش پول ملی را به کمتر از یک چهارم رساند، محصول دست اصلاح‌طلبان است که سهمی از آن برگرفتند و باید در پیشگاه عدل الهی و وجدان عمومی ملت ایران پاسخگوی کارهای نکرده و اشتباهات دردناک مرتکب شده‌شان باشند.
حضراتی که از دور بودن اصلاح‌طلبان و دولت سخن می‌رانند یا آن رئیس دفتر همه کاره، خبری از حال و روز مردم ندارند؟ وزرایی که نه با اخراج یا استیضاح، که با ترک محل وزارت و قبل از تایید استعفای‌شان از دولت جدا شدند، خوب می‌دانند چه کرده‌اند. دولتی که در شش سال گذشته به جای حل مشکلات ریشه‌ای مردم مانند تولید از رمق افتاده، اشتغال و حقوق کارگران و...، تنها و تنها به مذاکره با آمریکا به عنوان شاه کلید حل مشکلات اندیشید؛ اکنون باید پاسخگوی عملکرد خود باشد.
عملکرد وزرا و نمایندگان اصلاح‌طلب آنقدر بد بوده که این احزاب را وادار به جنگ زرگری با واعظی کرده است. اگر شرایط اقتصاد سخت‌تر شده به دلیل عملکرد بد مسئولان دولتی به ویژه اقتصادی در دولت اعتدالی است که اصلاح‌طلبان آن را پایه‌ریزی کردند.
مردم می‌دانند که همه تلاش دولت در یک مذاکره کش‌دار بی‌نتیجه با آمریکا خلاصه شد.
نه، مردم می‌فهمند. اعتدال همان اصلاحات است اصلاح‌طلبان مجلس و اعتدالیون دولتی به راستی چه کار بزرگی برای مردم ایران کرده‌اند؟
ناصری: اصلاح‌طلبان حرف‌های روحانی را جدی نمی‌گیرند
عضو شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان تصریح کرد حتی این طیف نیز حرف‌های (رادیکال) روحانی را جدی نمی‌گیرند.
عبدالله ناصری در گفت‌وگو با آرمان اظهار داشت: امیدوارم تحولی در فکر و رفتار آقای روحانی صورت بگیرد. اما اگر برگردیم به 5 سال و نیم گذشته، خواهیم دید که تقریبا اکثر کارشناسان و متخصصان حوزه برنامه‌ریزی و اقتصاد، نسبت به انتصاب آقای نوبخت به ریاست سازمان برنامه و بودجه به روحانی انتقاد داشتند؛ از مسعود نیلی تا دیگران. اما این جمله آقای روحانی معروف شد و واقعیت هم چنین است که ایشان گفتند «نوبخت یعنی من و هرچه بگوید عمل خواهم کرد»، همین نکته در حلقه اول دور روحانی؛ آقایان واعظی، آشنا، نهاوندیان و احتمالا حسین فریدون خوب می‌دانند که آقای روحانی چه چارچوب‌های مشاوره‌ای را می‌پذیرد و عمل می‌کند و روحانی هم مایل است با این حلقه کار کند زیرا آنطور که او می‌خواهد مشاوره می‌دهند. بنابراین خیلی امیدوار نیستم کسی که طی این 5 سال و اندی توصیه‌های زیادی از سوی افراد مختلفی به او شد که در انتصاب‌ها و چنین نیروهای اصلی دولت دقت کند، اما فکر نمی‌کنم در 3 سال آینده اتفاق خاصی در این زمینه روی دهد.
وی با بیان اینکه جامعه حرف آقای روحانی را جدی نمی‌گیرد، گفت: آقای روحانی از ابتدا نتوانست برنامه مشخصی را برای کار در دولت ترسیم کند، به نظرم در ادامه هم نتواند و شاید این انتظار از ایشان بی‌مورد باشد. همیشه گفته‌ایم و بر این باوریم که بی‌اعتمادی که وجود دارد. بحث آقای روحانی درباره فیلترینگ و مشکلات آن را به نظر باید از سوی اپوزیسیون شنیده شود تا رئیس‌جمهوری. این حرف‌ها مانند تمجید آقای احمدی‌نژاد از اندیشه‌های مرحوم بازرگان است! زیرا واقعا کسی این مواضع را جدی نمی‌گیرد.
SPV کاریکاتور اروپا به جای تعهدات برجامی خود است
ناتوانی و بی‌ارادگی اروپا در عمل به تعهدات ضدتحریمی خود در قالب برجام، موجب تدارک بسته‌ای پر از خالی و مضحک تحت عنوان SPV (کانال مبادلات ویژه) با ایران شده است.
در حالی که اروپا طبق برجام وظیفه داشت پای لغو تحریم‌های بانکی و مالی و نفتی بایستد، ابتدا این تعهد را به مبادله نفت در مقابل کالا (غذا و دارو) تقلیل داد و سپس همین وعده را هم به مبادله کالا در مقابل پول تنزل داد. در واقع اروپا دنبال آن است که بخش ناچیزی از وعده‌های برجامی را دوباره برای ما فاکتور کند و در ازای این کار نمایشی با عایدی مطلقا هیچ، امتیازات جدید در زمینه همکاری ایران با FATF، کاهش نفوذ منطقه‌ای و توقف برنامه موشکی مطالبه کند!
به طور خلاصه در حالی که پیشنهاد اروپا باید با تحریم‌های آمریکا درگیر باشد، اکنون گفته می‌شود SPV به نحوی تنظیم خواهد شد که تعارضی با تحریم‌های آمریکا نداشته باشد!!
به گزارش آسوشیتدپرس هایکوماس وزیرخارجه آلمان که قرار است کشورش میزبان نمایش SPV باشد، دیروز گفت: فرانسه، آلمان و انگلستان در آستانه راه‌اندازی کانال ویژه مالی برای تسهیل تجارت با ایران هستند.
او افزود: هدف این است که اطمینان حاصل شود که می‌توان تجارتی که توسط ایالات متحده تحریم نشده را حفظ کرد و یک ابزار مناسب پرداخت وجود داشته باشد. این ساختار قرار است در ابتدا مبادلات کالاهای بشردوستانه(!) را پوشش دهد.
این اظهارات در حالی است که SPV بدون مقابله با تحریم‌های آمریکا اصلا فایده و عایدی ندارد.
آسوشیدپرس همچنین تصریح کرد: 18 تیر 97 آغاز دور نخست تحریم‌های آمریکا، نخستین فرصت اروپا برای چاره‌اندیشی در نجات نتایج اقتصادی برجام بود، اما به رغم حمایت‌های جدی اعلان شده، هیچ اقدام عملی صورت نگرفت و حتی شرکت‌های بزرگ اروپایی بازار ایران را ترک کردند.
دومین مهلت (پس از 13 آبان 1397) با اعمال دور دوم تحریم‌های نفتی و بانکی آمریکا فرا رسید که اروپا هنوز درباره راه‌اندازی سازوکار ویژه برنامه مشخصی نداشت.
«اعمال مقررات مسدود‌کننده» و امکان فعالیت «بانک سرمایه‌گذاری اروپا (EIB)» نیز به پیشرفت مشخصی منجر نشد.
آسوشیدپرس افزود:بنابراین بیشترین امیدواری ایران و عمده تلاش اروپائیان معطوف به راه‌اندازی مکانیسم ویژه مالی اروپا برای تجارت با ایران بود. از نگرانی‌های اصلی اروپا در راه‌اندازی ساز و کار ویژه این است که کشور میزان ساز و کار ویژه مالی و افراد مرتبط با آن توسط آمریکا مورد تحریم‌های شدید قرار بگیرند.
برخلاف این واقعیت‌ها - و با وجود تصریح وزیرخارجه آلمان سایت دویچه وله آلمان مدعی شده کانال مالی SPV گرفتار در پیچ و خم سیاست‌های تنش‌آفرین ایران است.
اما فلاحت‌پیشه رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دیروز تصریح کرد: درباره SPV تا امروز بحث‌های زیادی مطرح شد که عمدتا از بابت محتوا بود اما در حال حاضر می‌توان گفت SPV گلوله برفی بود که عملا امروز که به لحظه اجرایی شدنش نزدیک می‌شود چیزی از آن باقی نمانده است اما با این وجود هنوز برخی افرادی در ایران منتظر SPV هستند.
او ادامه داد: امروز نمی‌توان نگاه راهبردی به SPV داشت به ویژه آنکه این قانون امروز هم ابلاغ شود برای اجرا باید مدتی از آن بگذرد. به عبارت دیگر اروپایی‌ها برای ابلاغ و اجرای آن در حال مذاکره با آمریکا هستند نه ایران.
فلاحت‌پیشه گفت: ما برای مقابله با تهدیدهای مختلفی که اروپایی‌ها از آن نگران هستند هزینه زیادی می‌دهیم در حالی که دلیلی وجود ندارد ما چنین هزینه‌هایی را پرداخت کنیم؛ ضمن آنکه اروپایی‌ها هنوز واکنش مثبتی به روحیه مشارکت‌جویانه ایران نشان نداده‌اند.
اینها که خسارت به بیت‌المال است /دولت بلد است خصوصی‌سازی کند؟!
دولت با کارنامه بدی که از عملکرد بودجه‌ای برجای گذاشته آیا می‌تواند ادعای کاربلدی بکند؟!
روزنامه رسالت در یادداشتی نوشت: رئیس‌جمهور محترم در طعنه و تحقیر رقبای انتخاباتی خود در بیانی در ایام انتخابات گفته بود: «که شما بلدید مذاکره کنید چه آب صابون‌ها و صابون بیاوریم تا رویتان را بشورید.»
البته این سخن ایامی صادر شد که اوباما و ترامپ با لگد به برجام، آب پاکی را روی دست حامیان برجام نریخته بودند. حالا با همان سیاق و سخنگویی رئیس دولت به بهانه تسلیم تفریغ بودجه ۹۶ توسط رئیس دیوان محاسبات، خوب است سؤال شود؛ آیا شما بلدید خصوصی‌سازی کنید؟
عادل آذر، رئیس دیوان محاسبات در بخشی از گزارش تفریغ بودجه ۹۶ می‌گوید:
- واگذاری‌ها مغایر با قانون بوده است.
- پالایشگاه کرمانشاه را به یک سوم قیمت واقعی واگذار کردند.
- خریداران اهلیت نداشتند و موجب ضرر و زیان به ملت و دولت شدند.
- دامپروری مغان به ارزش ۴ هزار میلیارد تومان را به ۱۸۵۰ میلیارد تومان واگذار کردند.
- شرکت آلومینیوم المهدی ۲۶۰ میلیارد تومان کمتر از ارزش واقعی واگذار شد.
- و...
چند روز پیش رسالت گزارشی از واگذاری‌های پرابهام سازمان خصوصی‌سازی ارائه کرد. اکنون رئیس دیوان محاسبات اسناد مثبته این گزارش را با زبان سند تفریغ بودجه ارائه کرده است. نام این خصوصی‌سازی چیست؟ آیا نامی جز دست‌اندازی به بیت‌المال مسلمین و غارت اموال مردم - بخوانید دولت - می‌توان بر آن گذاشت؟ در شرایطی که دولت و ملت با تحریم‌های ظالمانه آمریکا دست و پنجه نرم می‌کنند، این کار کرد سازمان خصوصی‌سازی چه معنی می‌دهد؟ قبل از این زبان نمایندگان و نیز نهادهای مردمی در مورد به باد رفتن بیت‌المال در این سبک خصوصی‌سازی بلند بود. حالا که دیوان محاسبات به‌عنوان بازوی نظارتی مجلس وارد این گود شده است، باید به این پرسش هم پاسخ بدهد که در برخورد با متجاوزین به بیت‌المال چه می‌خواهد بکند؟ آیا از ابزار قانونی خود استفاده نموده است یا فقط به گزارش اکتفا خواهد کرد؟ سؤال مهم‌تر اینکه مجلس با این گزارش چه می‌خواهد بکند و چگونه تخلفات را پی‌گیری خواهد کرد؟
طبق گزارش دیوان محاسبات، دولت در اجرای قانون بودجه ۹۶، تنها ۳۸ درصد تبصره‌ها را به‌طور کامل اجرا کرده است.
ریولین: اوضاع امنیتی اسرائیل خراب و رو به زوال است
رئیس رژیم صهیونیستی تاکید کرد: اوضاع امنیتی اسرائیل خراب است و ایران از جبهه شمال به حملات ما به سوریه پاسخ خواهد داد.
به گزارش روزنامه یدیعوت آحارونوت، روون ریولین در کنفرانس موسسه مطالعات امنیت ملی در تل‌آویو، پیش‌بینی خود از چشم‌انداز اوضاع و احوال امنیتی رژیم اسرائیل در ماهها و سال‌های آتی را ارائه و اوضاع امنیتی این رژیم را پیچیده و رو به زوال توصیف کرد.
وی گفت: ایران در تلافی حملات اخیر اسرائیل به سوریه، نه از سوریه بلکه از جبهه شمالی اسرائیل پاسخ متقابل خواهد داد.
«ریولین» چشم‌انداز ثبات استراتژیک اسرائیل را با توجه به حضور ایران در سوریه و تلاش برای تاسیس پایگاه‌های دایمی در سوریه با دو کلمه «رو به زوال و پیچیده» بیان کرد.
جماران: روحانی کلا پاسخگویی را تعطیل کرده است
دولت پشت درهای بسته کار می‌کند؛ 6 ماه است بدون سخنگو و یک سال بدون نشست خبری فعالیت می‌کند.
این مطلب را سایت جماران از سایت‌های همسو با دولت منتشر کرد و نوشت: آیا دولت سخنگو نمی‌خواهد؟! این سؤالی است که ماهها پاسخ خود را نیافته است.
محمدباقر نوبخت سخنگوی سابق که همزمان رئیس‌سازمان برنامه و بودجه کشور است، بعد از درخواست رسانه‌ها از رئیس‌جمهور برای سپردن سازمان برنامه به فرد دیگری از سخنگویی دولت استعفا داد و گفت که می‌خواهد همه توانش را صرف سازمان برنامه و بودجه کند.
در ابتدا می‌شد از نیامدن فرد دیگری به جای نوبخت، معنای «یا نوبخت یا هیچ کس» را برداشت کرد اما می‌شد این را هم تصور کرد که رئیس‌جمهور در حال فکر کردن به گزینه‌های جایگزین است. خداحافظی نوبخت از تریبون سخنگویی دولت با استیضاح وزرای سابق کار و اقتصاد در فاصله‌ای یک ماهه اتفاق افتاد و به همین خاطر می‌شد تصور کرد روحانی همزمان با انتخاب وزرای جدید خود، برای سخنگویی دولت نیز تصمیم می‌گیرد. اما این اتفاق نیز رخ نداد.
شخص رئیس‌جمهور هم از رسانه‌ها فاصله گرفته و این یعنی دولت تصمیم گرفته خود را از رسانه و افکار عمومی دور نگه دارد. روحانی در سال 97 بعد از خروج آمریکا از برجام فقط یک بار و آن هم به سؤالات مجری صدا و سیما پاسخ داد و حتی یک نشست خبری با خبرنگاران هم برگزار نکرده و آخرین نشست خبری او در بهمن ماه سال 96 برگزار شد.
اما روحانی در مهر ماه رحمانی فضلی وزیر کشور خود را به عنوان رئیس‌ستاد اطلاع‌رسانی و تبلیغات اقتصادی کشور منصوب کرد. پرسش‌های سیاسی رسانه‌ها نیز در روزهای چهارشنبه و حیاط هیئت دولت توسط محمود واعظی، رئیس‌دفتر روحانی پاسخ داده می‌شود.
این در حالی است که در چهار سال اول ریاست جمهوری روحانی هم که دولت سخنگو داشت، عملکرد دولت در حوزه اطلاع‌رسانی مورد انتقاد حامیان روحانی بود.
عبدالله ناصری، فعال اصلاح‌طلب به خبرنگار جماران می‌گوید: آقای روحانی و دولت خیلی به کارکرد و حساسیت افکار عمومی و رسانه آگاهی ندارند وگرنه در این شرایط حساس دولت را بی‌سخنگو نمی‌گذاشتند. دولت یا رئیس‌جمهور بی‌سخنگو چه از نظر داخلی و چه از نظر خارجی پدیده‌ای بی‌معناست. بنابراین نداشتن سخنگو را باید به خاطر درک درست نداشتن از اهمیت رسانه و ارزش قائل نبودن برای افکار عمومی، طبیعی تلقی کرد.
ناصری ادامه می‌دهد: نیت خوانی ممکن نیست اما از عملکرد آقای روحانی و دولت می‌توانیم برداشت کنیم که دولت خیلی مایل نیست در این شرایط حساس و بحرانی با افکار عمومی و رسانه رو به رو شود. لذا سخنگوی رسمی شاخصی وجود ندارد. می‌توانیم مقداری این تلقی را داشته باشیم که دولت از پاسخ گویی فرار می‌کند.
جنگ زرگری نکنید؛ اصلاح‌طلبان مسئول کارنامه دولت هستند
جدال اصلاح‌طلبان و دولت، برای مردم خسته‌کننده است؛ گویا که خبری از مشکلات مردم ندارند.
وبسایت الف دراین‌باره نوشت: مگر می‌توان اصلاح‌طلبان را از دولت حسن روحانی جدا دانست؟ مگر می‌توان معصومه ابتکار و محمدعلی نجفی و عباس آخوندی، نعمت‌زاده، ربیعی و جهانگیری را از دولت تدبیر و امید سوا کرد؟
مگر همان‌ها نبودند که از برجام با چه آب و تابی تعریف می‌کردند و دوران پسابرجام را در مخیله ساده‌انگار خود پروراندند و با ایرباس‌های عباس آخوندی سوار بر رویاها شدند و نسخه دلار 4200 را پیچیدند و ناگهان با دلار 15 هزار تومان با واقعیتی که از آن غافل بودند، تصادف کردند؟
حالا سرگیجه‌شان که برطرف شده به کناری می‌خزند تا فرصتی برای تجدید قوا داشته باشند. مدیریتی که ارزش پول ملی را به کمتر از یک چهارم رساند، محصول دست اصلاح‌طلبان است که سهمی از آن برگرفتند و باید در پیشگاه عدل الهی و وجدان عمومی ملت ایران پاسخگوی کارهای نکرده و اشتباهات دردناک مرتکب شده‌شان باشند.
حضراتی که از دور بودن اصلاح‌طلبان و دولت سخن می‌رانند یا آن رئیس دفتر همه کاره، خبری از حال و روز مردم ندارند؟ وزرایی که نه با اخراج یا استیضاح، که با ترک محل وزارت و قبل از تایید استعفای‌شان از دولت جدا شدند، خوب می‌دانند چه کرده‌اند. دولتی که در شش سال گذشته به جای حل مشکلات ریشه‌ای مردم مانند تولید از رمق افتاده، اشتغال و حقوق کارگران و...، تنها و تنها به مذاکره با آمریکا به عنوان شاه کلید حل مشکلات اندیشید؛ اکنون باید پاسخگوی عملکرد خود باشد.
عملکرد وزرا و نمایندگان اصلاح‌طلب آنقدر بد بوده که این احزاب را وادار به جنگ زرگری با واعظی کرده است. اگر شرایط اقتصاد سخت‌تر شده به دلیل عملکرد بد مسئولان دولتی به ویژه اقتصادی در دولت اعتدالی است که اصلاح‌طلبان آن را پایه‌ریزی کردند.
مردم می‌دانند که همه تلاش دولت در یک مذاکره کش‌دار بی‌نتیجه با آمریکا خلاصه شد.
نه، مردم می‌فهمند. اعتدال همان اصلاحات است اصلاح‌طلبان مجلس و اعتدالیون دولتی به راستی چه کار بزرگی برای مردم ایران کرده‌اند؟
ناصری: اصلاح‌طلبان حرف‌های روحانی را جدی نمی‌گیرند
عضو شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان تصریح کرد حتی این طیف نیز حرف‌های (رادیکال) روحانی را جدی نمی‌گیرند.
عبدالله ناصری در گفت‌وگو با آرمان اظهار داشت: امیدوارم تحولی در فکر و رفتار آقای روحانی صورت بگیرد. اما اگر برگردیم به 5 سال و نیم گذشته، خواهیم دید که تقریبا اکثر کارشناسان و متخصصان حوزه برنامه‌ریزی و اقتصاد، نسبت به انتصاب آقای نوبخت به ریاست سازمان برنامه و بودجه به روحانی انتقاد داشتند؛ از مسعود نیلی تا دیگران. اما این جمله آقای روحانی معروف شد و واقعیت هم چنین است که ایشان گفتند «نوبخت یعنی من و هرچه بگوید عمل خواهم کرد»، همین نکته در حلقه اول دور روحانی؛ آقایان واعظی، آشنا، نهاوندیان و احتمالا حسین فریدون خوب می‌دانند که آقای روحانی چه چارچوب‌های مشاوره‌ای را می‌پذیرد و عمل می‌کند و روحانی هم مایل است با این حلقه کار کند زیرا آنطور که او می‌خواهد مشاوره می‌دهند. بنابراین خیلی امیدوار نیستم کسی که طی این 5 سال و اندی توصیه‌های زیادی از سوی افراد مختلفی به او شد که در انتصاب‌ها و چنین نیروهای اصلی دولت دقت کند، اما فکر نمی‌کنم در 3 سال آینده اتفاق خاصی در این زمینه روی دهد.
وی با بیان اینکه جامعه حرف آقای روحانی را جدی نمی‌گیرد، گفت: آقای روحانی از ابتدا نتوانست برنامه مشخصی را برای کار در دولت ترسیم کند، به نظرم در ادامه هم نتواند و شاید این انتظار از ایشان بی‌مورد باشد. همیشه گفته‌ایم و بر این باوریم که بی‌اعتمادی که وجود دارد. بحث آقای روحانی درباره فیلترینگ و مشکلات آن را به نظر باید از سوی اپوزیسیون شنیده شود تا رئیس‌جمهوری. این حرف‌ها مانند تمجید آقای احمدی‌نژاد از اندیشه‌های مرحوم بازرگان است! زیرا واقعا کسی این مواضع را جدی نمی‌گیرد.
