به گزارش بلاغ،
رادیو فرانسه: امیدی به عملی شدن SPV نیست
رادیو فرانسه از قول یک مشاور پارلمانی اروپا تصریح کرد امیدی به ساز و کار مالی ویژه با ایران نیست.
به گزارش رادیو بین‌المللی فرانسه، این مقام اروپایی که خواست نامش فاش نشود، گفت: مقام‌های مختلفی در اتحادیه اروپا تاکنون در زمینه SPV وعده‌هایی داده‌اند اما محقق نشده است. اتحادیه اروپا در حرف و مواضع سیاسی حامی ایران است اما تاکنون در این زمینه دستاورد عملیاتی نداشته است.
این مشاور پارلمانی اروپا گفت: فرانسه اخیرا وعده‌هایی در این زمینه به ایران داده که هیچ امیدی به آنها نیست.
این مشاور پارلمان اروپا درباره جزئیات کانال مالی با ایران نیز گفت: هیچ اتفاق تازه‌ای رخ نداده است. کانالی که قرار است میان اروپا و ایران برقرار شود، صرفا برای انتقال کمک‌های انسانی و بشردوستانه و مواد غذایی و دارویی متمرکز است. اما در حد ایده مانده و عملیاتی نشده است.
رادیو فرانسه می‌افزاید: این کانال مالی در هر سطحی راه‌اندازی شود، آمریکا برای آن هزار نقشه کشیده و بعید است شرکت‌های تجاری اروپایی از ترس تحریم‌ها بخواهند با این کانال مالی همکاری داشته باشند.
سیدحسن نصرالله، صهیونیست‌ها را علیه نتانیاهو شوراند
سیدحسن‌الله نشان داد استاد جنگ روانی است؛ او صهیونیست‌ها را علیه نتانیاهو شوراند.
روزنامه الرأی الیوم به قلم عبدالباری عطوان، به بررسی سخنان اخیر دبیرکل حزب‌الله لبنان پرداخت و نوشت: عده‌ای به سبب شایعاتی که در رسانه‌های اسرائیلی و حتی توسط برخی از طرفداران سیدحسن نصرالله منتشر شده بود گمان می‌کردند که او شنبه‌شب رنگ پریده و رنجور در میان پزشکان و پرستاران در حالی که روی یک تخت سفید یا ویلچر نشسته است بر صفحه نمایشگر تلویزیون المیادین ظاهر خواهد شد، اما ناامید شدند و نصرالله در حالی که مثل همیشه لبخند می‌ز‌د و فاخر سخن می‌گفت، با ذهنی تیز و افکاری منسجم در رسانه ظاهر شد و برای ده‌ها میلیون بیننده‌ای که منتظر دیدنش بودند نقشه‌راه مرحله بعدی و تحلیلی راهبردی و جامع از حوادث و تحولاتی که در منطقه رخ داد و رخ می‌دهد و احتمالا رخ بدهد ارائه داد و در اظهارات خود به حجم بزرگی از اطلاعاتی که بار اول بود آنها را فاش می‌کرد استناد کرد.
سیدحسن نصرالله در اظهارات خود ثابت کرد که نه تنها سید مقاومت است بلکه فرمانده جنگ روانی هم هست. او ترس بیشتری به جان اسرائیلی‌ها انداخت و آنان را علیه بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل که آنها را می‌فریبد و برای اهداف انتخاباتی یا شخصی (مثل اتهام فساد) و ماجراجویی نظامی آماده می‌شود و برای اسرائیلی‌ها پرهزینه و فاجعه‌آمیز خواهد بود، بسیج کرد.
آنچه در سخنان سیدحسن نصرالله نظر همه به ویژه اسرائیل و متحدان عربی آن را جلب کرد، چند موضوع اصلی درباره تصویر آینده بود؛
-تاکید او بر این نکته که حزب‌الله به میزان کافی موشک‌های دقیق و نقطه‌زن دارد که می‌توانند هدف‌های مهم نظامی و مدنی اسرائیل مانند فرودگاه‌ها اعم از نظامی یا غیرنظامی، نیروگاه‌های آب و برق، مخازن آمونیاک در حیفا و دورتر از آن و حتی نیروگاه‌های هسته‌ای دیمونا را هدف قرار دهند.
- اظهارات صریح و روشن او که نخستین بار از ادامه حمله به الجلیل و آزادسازی آن به عنوان بخش اصلی راهبرد مقاومت گفت و این که این حمله آن طور که نتانیاهو و دستگاه‌های اطلاعاتی ناکارآمدش می‌گویند نه فقط از طریق چهار تونل بلکه از همه مرزها خواهد بود.
- همه جای فلسطین میدان جنگ آینده خواهد بود و موشک‌های مقاومت همه شهرها و مهمتر از همه تل‌آویو را هدف قرار خواهند داد.
- هر لحظه ممکن است برای تعامل به گونه‌ای متفاوت با تجاوزگری‌های اسرائیل در سوریه، تصمیمی توسط سوریه و محور مقاومت اتخاذ شود که این تعامل ممکن است شامل هدف قرار دادن تل‌آویو باشد. محور مقاومت قبلا به امور داخلی اولویت می‌داد، اما اکنون در موضعی قوی‌تر برای تعامل مستقیم با تجاوز اسرائیل ایستاده است به عبارت دیگر دوران سکوت و عدم واکنش به پایان رسیده است.
این نظر نصرالله قابل ستایش است که گفت: «اعتراف ترامپ به شکست در سوریه و منطقه و خارج کردن نیروهایش از آن باعث شد برخی کشورهای عربی شتاب‌زده به سمت دمشق بروند و دل ما را خنک کرد». و همچنین گفت: «رهبری سوریه نامه‌ای را که عمر البشیر از سوی عربستان و کشورهای خلیج(فارس) حامل آن بوده نپذیرفته است. آن نامه متضمن درخواست بازگشت به اتحادیه عرب بود و رهبری سوریه به البشیر گفت که به آنها بگوید هر کس سوریه را از اتحادیه عرب اخراج کرده است خودش هم باید این کشور را به آن بازگرداند. این همان سوریه‌ای است که می‌شناسیم با همان غرور و عزت نفس و پایبندی به اصول در سخت‌ترین شرایط».
SPV بدون مقابله با تحریم‌ها مفت نمی‌ارزد
کانال SPV بدون محقق شدن حداقل انتظارات ضد تحریمی ایران، مفت نمی‌ارزد.
روزنامه فرهیختگان ضمن انتشار این تحلیل نوشت: به نظر می‌رسد SPV در صورت فعالیت، واجد چند ویژگی نگران کننده هم باشد؛ نخست اینکه صرفاً به فروش غذا و دارو اختصاص می‌یابد، دوم اینکه اگر شامل دیگر اقلام هم بشود، کالاهای تحت تحریم ایالات متحده که بعضاً هیچ ربطی هم به صنایع نظامی یا هسته‌ای ایران ندارد را در بر نگیرد، سوم اینکه با عذرهایی مانند «شرکت‌های خصوصی از همکاری عاجزند» همراه شده و مثمرثمر نباشد. از این رو ممکن است که انتظارات ایران از این کانال مالی با آنچه که ممکن است در واقعیت محقق شود، متفاوت باشد و علناً SPV برای ایران سودی نداشته باشد و نقش حداکثری آن به نشان دادن یک ژست فعال برای جلوگیری از خروج ایران از برجام محدود شود.
مشخص است که انتظارهای ایران از SPV همان‌هایی باشد که در برجام ذکر شده.
اولین مسئله که نگرانی شماره صفر ایران است، تداوم وعده‌های بدون عمل اروپاست؛ یعنی ممکن است امروز یا فردا SPV از نظر حقوقی و قانونی ثبت شود اما دوباره اروپایی‌ها بیانیه دهند و سخنرانی کنند که در حال تلاش برای «فعال شدن» ساز و کار مالی با ایران هستند. مدت‌هاست که تحریم‌های آمریکا اعمال شده و ایران و اروپا پشت میز مذاکره نشسته‌اند، سه چهار بار هم وعده داده شده که SPV راه‌اندازی می‌شود، اما هر بار با بهانه‌هایی به تعویق افتاده و حالا نیز این احتمال می‌رود که ساختار ایجاد شود ولی فعال نباشد.
همان گونه که حسن روحانی و برخی از مقامات دولت در ماه‌های اخیر بیان کرده‌اند،ایران باید بتواند هر مقداری که لازم دارد به اروپایی‌ها نفت بفروشد. میزان واقع‌بینانه این رقم که قبلاً عملیاتی شده بود، گویای رقمی حدوداً یک میلیون بشکه‌ای در روز است. از این رو باید اروپا تضمین کند که این رقم نفت را بدون محدودیت از ایران می‌خرد. مانع این اقدام اما تحریم‌های آمریکاست. مقامات این کشور که قبلاً معافیت‌هایی را برای چند کشور اروپایی در جریان خرید نفت ایران در نظر گرفته بودند، گفته‌اند که در آینده‌ای نزدیک این معافیت‌ها صرفاً برای یونان و ایتالیا تمدید خواهد شد. در بهترین حالت این دو کشور تنها چند ده هزار بشکه نفت از ایران در روز خریداری خواهند کرد و از این رو اولاً خواست ایران به هیچ عنوان محقق نمی‌شود و از سوی دیگر با نخریدن نفت ایران، واردات از طریق SPV بسیار محدود خواهد شد و لذا کارایی نخواهد داشت. علاوه بر همه اینها، لازم است اروپا متعهد باشد که با بهانه‌گیری، تنها مسیر فعالیت SPV را به استفاده از ذخایر پولی ایران در آسیا (کشورهای دارای معافیت خرید نفت از ایران مانند ترکیه و چین) محدود نسازد و خودش با خرید نفت، تهاتر را اجرا کند.
موضوع بعدی منحصر کردن SPV به غذا و دارو یا برخی کالاهای استثنا شده از تحریم‌های جدید آمریکاست. داروها و چند قلم غله به واقع سهم بسیار کوچکی در نقشه واردات ایران دارد و اروپایی‌ها اگر می‌خواهند منافع ایران را تأمین کنند، باید بسیار فراتر از این عمل کرده و آماده صادرات تمامی اقلام رفع تحریم شده در برجام باشند؛ اقلامی که می‌تواند موارد تحریمی آمریکا از جمله قطعات خودرو یا قطعات مورد نیاز برخی صنایع مانند صنعت نفت را هم در بربگیرد.
فایننشال تایمز: بازگشت دیپلمات‌های عرب به دمشق، خدمت به ایران است
روزنامه «فایننشال تایمز» در گزارشی، تعامل دوباره اعراب با دولت سوریه را خدمت به جمهوری اسلامی ایران در سوریه دانست.
در این گزارش به قلم «رولاخلف» معاون سردبیر روزنامه «فایننشال تایمز» تصریح شده است: در شطرنج ژئوپولیتیک جهان مهره‌های رویدادهایی مهم به صف شده‌اند؛ اعم از جنگ‌های تجاری، شورش‌های پوپولیستی، تعطیل شدن دولت آمریکا و دعوای سیاسی در انگلیس. اما یک رخداد دیگر هم هست در حساس‌ترین نقطه جهان یعنی خاورمیانه که هر چند در این تخته شطرنج اهمیت بسزایی همچون موضوعات فوق ندارد اما سزاوار هم نیست که مورد غفلت واقع شود و آن، تلاش اعراب برای تجدید روابط با بشار اسد است.
گویا این هم یکی دیگر از ضربات کاری به منافع غرب در خاورمیانه است و در عوض، به نوعی توجیه‌گر و دفاع از دخالت نظامی ایران و روسیه در سوریه است.
هنوز بر سر اینکه آیا لازم است سوریه تحت حاکمیت اسد به «اتحادیه عرب» که دربرگیرنده کل جهان عرب است بازگردد یا نه بحث و اختلاف نظر وجود دارد. قدم اول برداشته شده است و اسد دارد از در عقب می‌آید داخل.
ایده مشارکت دوباره با سوریه، از آنجا سرچشمه گرفت که «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری آمریکا تصمیم گرفت سربازان آمریکایی را از سوریه خارج کند.
سران عرب با در آغوش گرفتن اسد خطر را در آغوش می‌گیرند. این رهبران فقط با این خیالپردازی روی به اسد بازگردانند و قصد دارند که دوباره با او تعامل برقرار کنند که «جلوی نفوذ جمهوری اسلامی را در سوریه بگیرند.» جمهوری اسلامی در سوریه سنگر گرفته و قدرت بالفعل این کشور است.
اعراب، سوریه را از اتحادیه عرب بیرون انداختند. عربستان و قطر میلیون‌ها دلار خرج و اپوزیسیون اسد را پشتیبانی مالی کردند. اما ایران نیروهای خود را و نیروهای نیابتی‌اش را عازم سوریه کرد و تا پای جان ایستاد و نگذاشت فروپاشی حکومت سوریه اتفاق بیفتد.
طبق استراتژی جمهوری اسلامی، همیشه باید یک دولت دوست بر دمشق حاکم باشد تا دسترسی امن و آسان تهران به «حزب‌الله» لبنان وجود داشته باشد.
پشتیبانی اعراب از شورشیان در سوریه راه به جایی نبرد و بلکه فاجعه به بار آورد. سعودی‌ها و قطری‌ها هر دو علیه هم کار می‌کنند و اختلافاتشان به افراطی شدن هرچه بیشتر گروه‌ها کمک می‌کند.
سلاح‌هایی که این دو کشور تهیه کردند و در اختیار شورشیان قرار دادند مطلقا در برابر قدرت هوایی روسیه و رزمندگان سخت جان تحت امر ایران تاب مقاومت نیاورد. ظرف یک سال گذشته، موازنه قدرت نظامی در میدان جنگ به نفع رژیم اسد و متحدانش به هم خورد و دیگر امیدی باقی نماند.
اعراب هرچقدر خود را درگیر سوریه کنند، فقط به جمهوری اسلامی و روسیه خدمت کرده‌اند. کشورهای عرب دستپاچه نشوند.
نمایش SPV دستاویز اروپا برای طرح مطالبات جدید از ایران است
ارگان یک گروهک مقیم فرانسه، بخشی از پشت پرده صحنه‌آرایی عملیات سیاسی اروپا درباره ایران را بازگو کرد.
ارگان گروهک ملی مذهبی به نقل از منابع مطلع در اتحادیه اروپا نوشت: همزمان با ثبت «سازوکار ویژه مبادلات مالی» (SPV) با ایران، «جمع‌بندی» شورای اروپا در مورد مسائل مرتبط با ایران احتمالا به تصویب خواهد رسید.
بنابر پیش‌نویس این «جمع‌بندی» اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای در قبال ایران که قرار است تصویب شود، درباره نقش ایران در تنش‌های منطقه و برنامه موشکی تهران ابراز نگرانی می‌کند.
در سازوکار اتحادیه اروپا، «جمع‌بندی» مجموعه‌ای از موضع‌گیری‌های سیاسی در مورد یک موضوع خاص است که طی گفت‌وگوها در شورای اروپا تصویب می‌شود.
اعضای اتحادیه اروپا همچنین در «جمع‌بندی» خود به موضوع «پیشرفت درباره اصلاحات مورد نیاز در زمینه تعهدات ایران بر مبنای «اف‌ای‌تی‌اف» اشاره کرده و ابراز آمادگی کرده‌اند که در این راستا به همکاری با ایران از جمله برای ارائه کمک‌های فنی در این زمینه ادامه دهند.
روی دیگر سیاست‌های اتحادیه اروپا در قبال ایران که در این «جمع‌بندی» به آن پرداخته شده، نگرانی‌ها درباره رفتارهای ایران است. بنابر پیش‌نویس این «جمع‌بندی» که پیش‌بینی می‌شود به تصویب برسد، شورای اروپا از «شدت گرفتن تنش‌های منطقه‌ای و نقش ایران در این زمینه» ابراز نگرانی کرده است. در این زمینه شورا به طور مشخص به «نگرانی جدی» خود در زمینه نقش‌آفرینی نظامی ایران و حضور نیروهای نظامی ایران در سوریه پرداخته است.
نگرانی شدیدتر شورا در زمینه فعالیت‌های ایران برای توسعه برنامه موشک‌های بالستیک است و این نهاد اروپایی از ایران می‌خواهد از این فعالیت‌ها «خصوصا پرتاب موشک‌های بالستیک» که «ناسازگار» با قطعنامه 2231 شورای امنیت است، دست بکشد؛ شورای اروپا در «جمع‌بندی» خود می‌گوید اینگونه اقدامات ایران «به بی‌اعتمادی بیشتر می‌انجامد و منطقه را ناامن‌تر می‌کند.»
این شورا همچنین در «جمع‌بندی» خود، به موضوع حساس اقداماتی که ایران متهم است در خاک کشورهای اتحادیه انجام داده پرداخته و «نگرانی عمیق خود را در این زمینه ابراز کرده است.»
همچنین این شورا درباره وضعیت حقوق بشر در ایران از جمله اعدام نوجوانان و وضعیت زنان ابراز نگرانی «جدی» کرده است.
بیانیه‌ای مشتمل بر جمع‌بندی اتحادیه اروپا در مورد ایران، قرار بود هفته گذشته در جلسه وزیران خارجه این اتحادیه به تصویب برسد: اما بنا بر گزارش‌ها از بروکسل، این موضوع به دلیل ثبت نشدن سازوکار ویژه(اس‌پی‌وی) به تاخیر افتاد.
رادیو فرانسه: امیدی به عملی شدن SPV نیست
رادیو فرانسه از قول یک مشاور پارلمانی اروپا تصریح کرد امیدی به ساز و کار مالی ویژه با ایران نیست.
به گزارش رادیو بین‌المللی فرانسه، این مقام اروپایی که خواست نامش فاش نشود، گفت: مقام‌های مختلفی در اتحادیه اروپا تاکنون در زمینه SPV وعده‌هایی داده‌اند اما محقق نشده است. اتحادیه اروپا در حرف و مواضع سیاسی حامی ایران است اما تاکنون در این زمینه دستاورد عملیاتی نداشته است.
این مشاور پارلمانی اروپا گفت: فرانسه اخیرا وعده‌هایی در این زمینه به ایران داده که هیچ امیدی به آنها نیست.
این مشاور پارلمان اروپا درباره جزئیات کانال مالی با ایران نیز گفت: هیچ اتفاق تازه‌ای رخ نداده است. کانالی که قرار است میان اروپا و ایران برقرار شود، صرفا برای انتقال کمک‌های انسانی و بشردوستانه و مواد غذایی و دارویی متمرکز است. اما در حد ایده مانده و عملیاتی نشده است.
رادیو فرانسه می‌افزاید: این کانال مالی در هر سطحی راه‌اندازی شود، آمریکا برای آن هزار نقشه کشیده و بعید است شرکت‌های تجاری اروپایی از ترس تحریم‌ها بخواهند با این کانال مالی همکاری داشته باشند.
سیدحسن نصرالله، صهیونیست‌ها را علیه نتانیاهو شوراند
سیدحسن‌الله نشان داد استاد جنگ روانی است؛ او صهیونیست‌ها را علیه نتانیاهو شوراند.
روزنامه الرأی الیوم به قلم عبدالباری عطوان، به بررسی سخنان اخیر دبیرکل حزب‌الله لبنان پرداخت و نوشت: عده‌ای به سبب شایعاتی که در رسانه‌های اسرائیلی و حتی توسط برخی از طرفداران سیدحسن نصرالله منتشر شده بود گمان می‌کردند که او شنبه‌شب رنگ پریده و رنجور در میان پزشکان و پرستاران در حالی که روی یک تخت سفید یا ویلچر نشسته است بر صفحه نمایشگر تلویزیون المیادین ظاهر خواهد شد، اما ناامید شدند و نصرالله در حالی که مثل همیشه لبخند می‌ز‌د و فاخر سخن می‌گفت، با ذهنی تیز و افکاری منسجم در رسانه ظاهر شد و برای ده‌ها میلیون بیننده‌ای که منتظر دیدنش بودند نقشه‌راه مرحله بعدی و تحلیلی راهبردی و جامع از حوادث و تحولاتی که در منطقه رخ داد و رخ می‌دهد و احتمالا رخ بدهد ارائه داد و در اظهارات خود به حجم بزرگی از اطلاعاتی که بار اول بود آنها را فاش می‌کرد استناد کرد.
سیدحسن نصرالله در اظهارات خود ثابت کرد که نه تنها سید مقاومت است بلکه فرمانده جنگ روانی هم هست. او ترس بیشتری به جان اسرائیلی‌ها انداخت و آنان را علیه بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل که آنها را می‌فریبد و برای اهداف انتخاباتی یا شخصی (مثل اتهام فساد) و ماجراجویی نظامی آماده می‌شود و برای اسرائیلی‌ها پرهزینه و فاجعه‌آمیز خواهد بود، بسیج کرد.
آنچه در سخنان سیدحسن نصرالله نظر همه به ویژه اسرائیل و متحدان عربی آن را جلب کرد، چند موضوع اصلی درباره تصویر آینده بود؛
-تاکید او بر این نکته که حزب‌الله به میزان کافی موشک‌های دقیق و نقطه‌زن دارد که می‌توانند هدف‌های مهم نظامی و مدنی اسرائیل مانند فرودگاه‌ها اعم از نظامی یا غیرنظامی، نیروگاه‌های آب و برق، مخازن آمونیاک در حیفا و دورتر از آن و حتی نیروگاه‌های هسته‌ای دیمونا را هدف قرار دهند.
- اظهارات صریح و روشن او که نخستین بار از ادامه حمله به الجلیل و آزادسازی آن به عنوان بخش اصلی راهبرد مقاومت گفت و این که این حمله آن طور که نتانیاهو و دستگاه‌های اطلاعاتی ناکارآمدش می‌گویند نه فقط از طریق چهار تونل بلکه از همه مرزها خواهد بود.
- همه جای فلسطین میدان جنگ آینده خواهد بود و موشک‌های مقاومت همه شهرها و مهمتر از همه تل‌آویو را هدف قرار خواهند داد.
- هر لحظه ممکن است برای تعامل به گونه‌ای متفاوت با تجاوزگری‌های اسرائیل در سوریه، تصمیمی توسط سوریه و محور مقاومت اتخاذ شود که این تعامل ممکن است شامل هدف قرار دادن تل‌آویو باشد. محور مقاومت قبلا به امور داخلی اولویت می‌داد، اما اکنون در موضعی قوی‌تر برای تعامل مستقیم با تجاوز اسرائیل ایستاده است به عبارت دیگر دوران سکوت و عدم واکنش به پایان رسیده است.
این نظر نصرالله قابل ستایش است که گفت: «اعتراف ترامپ به شکست در سوریه و منطقه و خارج کردن نیروهایش از آن باعث شد برخی کشورهای عربی شتاب‌زده به سمت دمشق بروند و دل ما را خنک کرد». و همچنین گفت: «رهبری سوریه نامه‌ای را که عمر البشیر از سوی عربستان و کشورهای خلیج(فارس) حامل آن بوده نپذیرفته است. آن نامه متضمن درخواست بازگشت به اتحادیه عرب بود و رهبری سوریه به البشیر گفت که به آنها بگوید هر کس سوریه را از اتحادیه عرب اخراج کرده است خودش هم باید این کشور را به آن بازگرداند. این همان سوریه‌ای است که می‌شناسیم با همان غرور و عزت نفس و پایبندی به اصول در سخت‌ترین شرایط».
SPV بدون مقابله با تحریم‌ها مفت نمی‌ارزد
کانال SPV بدون محقق شدن حداقل انتظارات ضد تحریمی ایران، مفت نمی‌ارزد.
روزنامه فرهیختگان ضمن انتشار این تحلیل نوشت: به نظر می‌رسد SPV در صورت فعالیت، واجد چند ویژگی نگران کننده هم باشد؛ نخست اینکه صرفاً به فروش غذا و دارو اختصاص می‌یابد، دوم اینکه اگر شامل دیگر اقلام هم بشود، کالاهای تحت تحریم ایالات متحده که بعضاً هیچ ربطی هم به صنایع نظامی یا هسته‌ای ایران ندارد را در بر نگیرد، سوم اینکه با عذرهایی مانند «شرکت‌های خصوصی از همکاری عاجزند» همراه شده و مثمرثمر نباشد. از این رو ممکن است که انتظارات ایران از این کانال مالی با آنچه که ممکن است در واقعیت محقق شود، متفاوت باشد و علناً SPV برای ایران سودی نداشته باشد و نقش حداکثری آن به نشان دادن یک ژست فعال برای جلوگیری از خروج ایران از برجام محدود شود.
مشخص است که انتظارهای ایران از SPV همان‌هایی باشد که در برجام ذکر شده.
اولین مسئله که نگرانی شماره صفر ایران است، تداوم وعده‌های بدون عمل اروپاست؛ یعنی ممکن است امروز یا فردا SPV از نظر حقوقی و قانونی ثبت شود اما دوباره اروپایی‌ها بیانیه دهند و سخنرانی کنند که در حال تلاش برای «فعال شدن» ساز و کار مالی با ایران هستند. مدت‌هاست که تحریم‌های آمریکا اعمال شده و ایران و اروپا پشت میز مذاکره نشسته‌اند، سه چهار بار هم وعده داده شده که SPV راه‌اندازی می‌شود، اما هر بار با بهانه‌هایی به تعویق افتاده و حالا نیز این احتمال می‌رود که ساختار ایجاد شود ولی فعال نباشد.
همان گونه که حسن روحانی و برخی از مقامات دولت در ماه‌های اخیر بیان کرده‌اند،ایران باید بتواند هر مقداری که لازم دارد به اروپایی‌ها نفت بفروشد. میزان واقع‌بینانه این رقم که قبلاً عملیاتی شده بود، گویای رقمی حدوداً یک میلیون بشکه‌ای در روز است. از این رو باید اروپا تضمین کند که این رقم نفت را بدون محدودیت از ایران می‌خرد. مانع این اقدام اما تحریم‌های آمریکاست. مقامات این کشور که قبلاً معافیت‌هایی را برای چند کشور اروپایی در جریان خرید نفت ایران در نظر گرفته بودند، گفته‌اند که در آینده‌ای نزدیک این معافیت‌ها صرفاً برای یونان و ایتالیا تمدید خواهد شد. در بهترین حالت این دو کشور تنها چند ده هزار بشکه نفت از ایران در روز خریداری خواهند کرد و از این رو اولاً خواست ایران به هیچ عنوان محقق نمی‌شود و از سوی دیگر با نخریدن نفت ایران، واردات از طریق SPV بسیار محدود خواهد شد و لذا کارایی نخواهد داشت. علاوه بر همه اینها، لازم است اروپا متعهد باشد که با بهانه‌گیری، تنها مسیر فعالیت SPV را به استفاده از ذخایر پولی ایران در آسیا (کشورهای دارای معافیت خرید نفت از ایران مانند ترکیه و چین) محدود نسازد و خودش با خرید نفت، تهاتر را اجرا کند.
موضوع بعدی منحصر کردن SPV به غذا و دارو یا برخی کالاهای استثنا شده از تحریم‌های جدید آمریکاست. داروها و چند قلم غله به واقع سهم بسیار کوچکی در نقشه واردات ایران دارد و اروپایی‌ها اگر می‌خواهند منافع ایران را تأمین کنند، باید بسیار فراتر از این عمل کرده و آماده صادرات تمامی اقلام رفع تحریم شده در برجام باشند؛ اقلامی که می‌تواند موارد تحریمی آمریکا از جمله قطعات خودرو یا قطعات مورد نیاز برخی صنایع مانند صنعت نفت را هم در بربگیرد.
فایننشال تایمز: بازگشت دیپلمات‌های عرب به دمشق، خدمت به ایران است
روزنامه «فایننشال تایمز» در گزارشی، تعامل دوباره اعراب با دولت سوریه را خدمت به جمهوری اسلامی ایران در سوریه دانست.
در این گزارش به قلم «رولاخلف» معاون سردبیر روزنامه «فایننشال تایمز» تصریح شده است: در شطرنج ژئوپولیتیک جهان مهره‌های رویدادهایی مهم به صف شده‌اند؛ اعم از جنگ‌های تجاری، شورش‌های پوپولیستی، تعطیل شدن دولت آمریکا و دعوای سیاسی در انگلیس. اما یک رخداد دیگر هم هست در حساس‌ترین نقطه جهان یعنی خاورمیانه که هر چند در این تخته شطرنج اهمیت بسزایی همچون موضوعات فوق ندارد اما سزاوار هم نیست که مورد غفلت واقع شود و آن، تلاش اعراب برای تجدید روابط با بشار اسد است.
گویا این هم یکی دیگر از ضربات کاری به منافع غرب در خاورمیانه است و در عوض، به نوعی توجیه‌گر و دفاع از دخالت نظامی ایران و روسیه در سوریه است.
هنوز بر سر اینکه آیا لازم است سوریه تحت حاکمیت اسد به «اتحادیه عرب» که دربرگیرنده کل جهان عرب است بازگردد یا نه بحث و اختلاف نظر وجود دارد. قدم اول برداشته شده است و اسد دارد از در عقب می‌آید داخل.
ایده مشارکت دوباره با سوریه، از آنجا سرچشمه گرفت که «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری آمریکا تصمیم گرفت سربازان آمریکایی را از سوریه خارج کند.
سران عرب با در آغوش گرفتن اسد خطر را در آغوش می‌گیرند. این رهبران فقط با این خیالپردازی روی به اسد بازگردانند و قصد دارند که دوباره با او تعامل برقرار کنند که «جلوی نفوذ جمهوری اسلامی را در سوریه بگیرند.» جمهوری اسلامی در سوریه سنگر گرفته و قدرت بالفعل این کشور است.
اعراب، سوریه را از اتحادیه عرب بیرون انداختند. عربستان و قطر میلیون‌ها دلار خرج و اپوزیسیون اسد را پشتیبانی مالی کردند. اما ایران نیروهای خود را و نیروهای نیابتی‌اش را عازم سوریه کرد و تا پای جان ایستاد و نگذاشت فروپاشی حکومت سوریه اتفاق بیفتد.
طبق استراتژی جمهوری اسلامی، همیشه باید یک دولت دوست بر دمشق حاکم باشد تا دسترسی امن و آسان تهران به «حزب‌الله» لبنان وجود داشته باشد.
پشتیبانی اعراب از شورشیان در سوریه راه به جایی نبرد و بلکه فاجعه به بار آورد. سعودی‌ها و قطری‌ها هر دو علیه هم کار می‌کنند و اختلافاتشان به افراطی شدن هرچه بیشتر گروه‌ها کمک می‌کند.
سلاح‌هایی که این دو کشور تهیه کردند و در اختیار شورشیان قرار دادند مطلقا در برابر قدرت هوایی روسیه و رزمندگان سخت جان تحت امر ایران تاب مقاومت نیاورد. ظرف یک سال گذشته، موازنه قدرت نظامی در میدان جنگ به نفع رژیم اسد و متحدانش به هم خورد و دیگر امیدی باقی نماند.
اعراب هرچقدر خود را درگیر سوریه کنند، فقط به جمهوری اسلامی و روسیه خدمت کرده‌اند. کشورهای عرب دستپاچه نشوند.
نمایش SPV دستاویز اروپا برای طرح مطالبات جدید از ایران است
ارگان یک گروهک مقیم فرانسه، بخشی از پشت پرده صحنه‌آرایی عملیات سیاسی اروپا درباره ایران را بازگو کرد.
ارگان گروهک ملی مذهبی به نقل از منابع مطلع در اتحادیه اروپا نوشت: همزمان با ثبت «سازوکار ویژه مبادلات مالی» (SPV) با ایران، «جمع‌بندی» شورای اروپا در مورد مسائل مرتبط با ایران احتمالا به تصویب خواهد رسید.
بنابر پیش‌نویس این «جمع‌بندی» اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای در قبال ایران که قرار است تصویب شود، درباره نقش ایران در تنش‌های منطقه و برنامه موشکی تهران ابراز نگرانی می‌کند.
در سازوکار اتحادیه اروپا، «جمع‌بندی» مجموعه‌ای از موضع‌گیری‌های سیاسی در مورد یک موضوع خاص است که طی گفت‌وگوها در شورای اروپا تصویب می‌شود.
اعضای اتحادیه اروپا همچنین در «جمع‌بندی» خود به موضوع «پیشرفت درباره اصلاحات مورد نیاز در زمینه تعهدات ایران بر مبنای «اف‌ای‌تی‌اف» اشاره کرده و ابراز آمادگی کرده‌اند که در این راستا به همکاری با ایران از جمله برای ارائه کمک‌های فنی در این زمینه ادامه دهند.
روی دیگر سیاست‌های اتحادیه اروپا در قبال ایران که در این «جمع‌بندی» به آن پرداخته شده، نگرانی‌ها درباره رفتارهای ایران است. بنابر پیش‌نویس این «جمع‌بندی» که پیش‌بینی می‌شود به تصویب برسد، شورای اروپا از «شدت گرفتن تنش‌های منطقه‌ای و نقش ایران در این زمینه» ابراز نگرانی کرده است. در این زمینه شورا به طور مشخص به «نگرانی جدی» خود در زمینه نقش‌آفرینی نظامی ایران و حضور نیروهای نظامی ایران در سوریه پرداخته است.
نگرانی شدیدتر شورا در زمینه فعالیت‌های ایران برای توسعه برنامه موشک‌های بالستیک است و این نهاد اروپایی از ایران می‌خواهد از این فعالیت‌ها «خصوصا پرتاب موشک‌های بالستیک» که «ناسازگار» با قطعنامه 2231 شورای امنیت است، دست بکشد؛ شورای اروپا در «جمع‌بندی» خود می‌گوید اینگونه اقدامات ایران «به بی‌اعتمادی بیشتر می‌انجامد و منطقه را ناامن‌تر می‌کند.»
این شورا همچنین در «جمع‌بندی» خود، به موضوع حساس اقداماتی که ایران متهم است در خاک کشورهای اتحادیه انجام داده پرداخته و «نگرانی عمیق خود را در این زمینه ابراز کرده است.»
همچنین این شورا درباره وضعیت حقوق بشر در ایران از جمله اعدام نوجوانان و وضعیت زنان ابراز نگرانی «جدی» کرده است.
بیانیه‌ای مشتمل بر جمع‌بندی اتحادیه اروپا در مورد ایران، قرار بود هفته گذشته در جلسه وزیران خارجه این اتحادیه به تصویب برسد: اما بنا بر گزارش‌ها از بروکسل، این موضوع به دلیل ثبت نشدن سازوکار ویژه(اس‌پی‌وی) به تاخیر افتاد.
