«کعبه» برای زیارت و «قدس» برای شهادت

قسمتی از متن وصیت نامه این شهید گرانقدر بدین شرح است:

پدر و مادر گرامی برای آخرین بار دستتان را می‌بوسم امیدوارم همیشه ایام را مثل امروز خوش بگذرانید. چون دیدم آمادگی پذیرش واقعیت را ندارید لذا مجبورم این گونه خداحافظی کنم. ولی راضی نمی‌شوم دلم می خواست صاف کنار هم بایستید و من پایتان را ببوسم و بعد با روی گشاده و بشاش از هم دیگر جدا شویم.

البته باز هم به همدیگر می رسیم. انشاءالله اگر خداوند بخواهد در آن دنیا تلافی می کنم. چون این دنیا را کوچکتر و پست‌تر از آن دیدم که بتوانم بوسیله اشیائش شما را مسرور کنم. من این را از خداوند سال‌هاست که خواسته‌ام و منتظر بودم. حال خداوند راضی شده و جوابم را داده است. پس شما هم راضی باشید به رضای خداوند و بدانید هر حرفی غیر این کفر و وسوسه شیطان است.

اگر بغضی هم دست داد فقط و فقط به یاد مصائب اباعبدالله الحسین (ع) اشک بریزید. چون من گناهکار و عاصی چیزی نیستم که قابل این باشم. هر چه هست در دامن این بزرگواران است. گریه کنید تا دست همه ما را بگیرند. از مادرم حضرت زهرا (س) صبر بخواهید. هم او بود که مرا به ساحل نجات رسانید و الا خدا می‌داند در چه سرگردانی‌ هایی بودم.

مبادا فکر کنید که مرا از دست داده‌اید. بهتر است از قول شهید بهشتی برایتان بگویم که می‌گفت: ما شهیدان را از دست نداده‌ایم. بلکه به دست آورده‌ایم و غلط است که می‌گویند از دست رفته خودمان هم موقعی به دست می‌آییم که روزی به شهادت برسیم. وصیتی هم دارم که نگذارید بعد سوء استفاده‌ای بشود. از همه آشنایان حلالیت بخواهید.

و السلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته