ملی پوشی که در حد جام جهانی نبود

ایران در حالی به مصاف ونزوئلا رفت که امید ابراهیمی را به عنوان کاپیتان پیشاپیش همه در میدان می دید.

امید ابراهیمی به عنوان کاپیتان تیم ملی کشورمان به میدان رفت تا حمایت به حق کارلوس کی روش را بیشتر از هر زمانی حس کند اما او نشانی از روزهای بسیار خوبش را نداشت.

ما همیشه امید ابراهیمی را  یک هافبک جنگنده و شوتزن با ضریب مسئولیت پذیری زیاد و یک مرکز ثقل به تمام معنا در استقلال می دیدیم که در تیم ملی نمی توانست همان امید ابراهیمی استقلال باشد اما با حضور بی نظیر و درخشان امید در جام جهانی خیلی از کارشناسان او را به عنوان بهترین بازیکن تیم ملی می دانستند. همین موضوع انتظارات را از او به شدت بالا برده و حالا امید است و مسولیتی بزرگ بر دوشش.

البته دوستانه بودن بازی می تواند دلیل واضحی باشد بر اینکه او بخواهد از خودش در درگیری ها مراقبت کند ولی آنچه که از امید می خواهیم بازگشت به روزهای جام جهانی است که در صورت تکرار آن بازی های درخشان خیالمان از هر جهت در این پست حساس راحت است ضمن اینکه بازی در کنار سعید عزت اللهی به مراتب می تواند در کیفیت بازی امید ابراهیمی تاثیر گزار باشد .

 به هر حال کسی شک ندارد که او می تواند یکی از مهره های ثابت کارلوس کی‌روش در جام ملت های آسیا باشد .