ندای الغوث الغوث در امامزادگان مازندران طنین‌انداز می‌شود

هوالعزیز ... سلام علیکم ... شنبه 97/03/20 ... بعععله ... فی الواقع همینطور هم شد به علی(ع) ... تا ساعت 02:20 بامداد هر سه شب احیاء(یکشنبه 13 خرداد-18 رمضان) و (سه شنبه 15 خرداد-20 رمضان) و (پنجشنبه 17 خرداد-22 رمضان)، علیرغم اینکه فرهنگی بازنشسته 63 ساله و بیمار قلبی و اعصاب و روان هستم و اخیراً هم عمل قلب باز از نوع بِنتال(BENTAL) در «مرکز قلب تهران»(خیابان کارگر شمالی- امیرآباد سابق)، انجام داده ام و همواره با مشکلات جسمی و روانی ناشی از عمل قلب مذکور درگیر هستم، متحمل شدیدترین «طنین اندازی ندای الغوث الغوث در یکی از امامزادگان مازندران» شدم! وقتی هوارکشیدن به کمک بلندگوی طنین انداز در فضای باز امامزاده ابراهیم شهر بابلسر، آنهم در کنار گوش اماکن مسکونی خلق اله همسایگان مرقد مطهر، برود در قالب و قواره مذهبی «الغوث الغوث»، دیگر جایی برای جسم و روح و روان امثال منِ بیمار، متصوّر نیست. جالب اینجاست که از زمان امامت جمعه شیخ علی اکبر طلابیان(امام جمعه سابق شهر بابلسر) که معترض مرثیه خوانی افراد حرفه ای و صاحب بلندگوی پُرتابل(قابل حمل) و بسیار قوی، بر سر قبور مسلمین و مسلماة این مرقد عزیز، بودم، از شخص شیخ طلابیان شنیدم که می گفت: چرا در چنین مکانی خانه خریدی؟!! خُب، مادر عروسی زیبا بسان شهر بابلسر بودن، حرف و حدیثی جز این نمی تواند باشد! اَیِّ تقدیر، انشاءالله تعالی خواهیم فهم کرد این قاعده را که، در فضای باز اگر برنامه صوتی با تقویت بلندگوها اجرا می کنیم، صوت و نوایی به هوا نفرستیم تا خلایق مقیم در منزل شخصی خویش(بنا به هر دلیل)، جبراً شنونده اصواتی از نوع آزار و اذیت همسایگان فقط به دلیل اینکه چون همسایه مرافد مطهره هستند، در آن مستتر باشد. ولذا، اگر ناتوان از رعایت این نحو اجرا از مراسم شبانه در فضای باز هستیم، اقدام موذیانه نکرده و به مکان پوشیده و مسقّف برویم و مراسم را آنجا اجرا نمائیم.