پروردگارا! و آنان را با هرکس از پدران و همسران و فرزندانشان که صلاحیت دارند به باغ‌های اقامتی که به ایشان وعده داده‌ای وارد کن؛ همانا تو همان خدای عزیز و حکیمی. (پروردگارا!) آنان را از بدی‌ها (و کیفر اعمالشان) حفظ کن و هرکس را در آن روز از بدی‌ها حفظ کنی، پس مشمول رحمتت ساخته‌ای؛ و این همان رستگاری بزرگ است.
غافر/ ۸ و ۹
از این آیه می‌آموزیم و درس می‌گیریم که:
۱- مشمول دعای اولیای خدا شدن، صلاحیت لازم دارد. «ادخلهم؛ و من صلح»
۲- نجات از دوزخ کافی نیست؛ ورود به بهشت ارزش دارد. «قهم عذاب الجحیم- ادخلهم جنات»
۳- اول پاکی از بدی‌ها، سپس دریافت کمالات. «قهم- ادخلهم»
۴- ورد به بهشت، صلاحیت می‌خواهد. «ادخلهم جنات؛ و من صلح»
۵- رابطه بدون لیاقت و صلاحیت ارزش ندارد، ولی درکنار ضابطه ارزش افزوده دارد. (صلاحیت داشتن ضابطه و قانون است و ملحق شدن به بستگان رابطه است) «من صلح من اباء‌هم»
۶- خداوند، قدرت بر اعطا دارد، ولی عطای او حکیمانه است. «العزیز الحکیم»
۷- همجواری و همزیستی بستگان یک نعمت الهی است. «ادخلهم و من صلح»
۸- عزت مخصوص خداست. «انّک انت العزیز»
۹- پاک بودن، هم به همت و اراده انسان نیاز دارد. «نهی النفس عن الهوی» و هم به دور بودن از افراد و مشاغل و مکان‌ها و افراد بد. «اعرض عنهم»، «فلا تقعدوا معهم» و هم به لطف و امداد الهی. «و قهم السیئات»
۱۰- رحمت الهی، تنها کامیابی مادی نیست، بیمه شدن از گناهان، یکی از آنهاست. «و مَن تق السّیئات یومئذ فقد رحمته»
۱۱- رستگاری بزرگ، در صورتی است که انسان از آفات معنوی و مادی، هر دو دور باشد، «السّیئات». هم آفات معنوی سیّئه است. «مَن کسب سیّئة» و هم آفات مادی. «و اِن یصبکم سیئة یفرحوا بها» چنانکه حسنه، هم مصداق دنیوی دارد و هم اخروی. «ربّنا آتنا فی الدنیا حسنة و فی الآخرة حسنه»
۱۲- توفیق مصونیت از گناه را باید از خدا خواست. «و قهم السیئات»
۱۳- رستگاری را هنر خود ندانیم بلکه لطف و رحمت او بدانیم. «فقد رحمته و ذلک هو الفوز العظیم»
۱۴- رستگاری، در رفاه دنیوی نیست بلکه در تقواست. «من تق السیئات... ذلک هو الفوز العظیم»
الهی خفتگان را نعمت بیداری ده و بیداران را توفیق شب‌زنده‌داری و گریه و زاری.
منبع: کتاب دعا زبان راز و نیاز در قرآن (تفسیر دعا‌های قرآنی) محمد موحدی نژاد
