سپس به من نگریست و چون حالت [اعجابِ] دست داده به مرا دید، فرمود : «ای ابان! مگر نمی دانی که خداوند عز و جل از ایثارگران، یاد کرده است؟ » گفتم: چرا، فدایت شوم.
فرمود : «هر گاه دارایی ات را با او قسمت کنی، هنوز ایثار نکرده ای؛ بلکه تو و او یکسانید. وقتی ایثار میکنی که از نیم دیگر هم به او بدهی».
متن حدیث:
الکافی عن أبان بن تغلب:
قُلتُ [ لِأَبی عَبدِاللّهِ علیه السلام ] : أخبِرنی عَن حَقِّ المُؤمِنِ عَلَی المُؤمِنِ . فَقالَ : یا أبانُ ، دَعهُ لا تَرِدهُ . قُلتُ: بَلی ـ جُعِلتُ فِداکَ ! ـ فَلَم أزَل اُرَدِّدُ عَلَیهِ . فَقالَ: یا أبانُ، تُقاسِمُهُ شَطرَ مالِکَ، ثُمَّ نَظَرَ إلَیَّ فَرَأی ما دَخَلَنی، فَقالَ: یا أبانُ، أما تَعلَمُ أنَّ اللّهَ عز و جل قَد ذَکَرَ المُؤثِرینَ عَلی أنفُسِهِم؟ قُلتُ: بَلی جُعِلتُ فِداکَ! فَقالَ: أمّا إذا أنتَ قاسَمتَهُ فَلَم تُؤثِرهُ بَعدُ، إنَّما أنتَ وهُوَ سَواءٌ ؛ إنَّما تُؤثِرُهُ إذا أنتَ أعطَیتَهُ مِنَ النِّصفِ الآخَرِ.
«اصول کافی، جلد۲، صفحه۱۷۹- بحارالانوار، جلد۷۲، صفحه۲۴۹»
