تصور کنید در یکی از دانشگاه‌های خوب، در رشته‌ای که بازار کار مناسبی دارد تحصیل کرده اید. پس از صرف زمان قابل توجهی در مصاحبه شرکت‌های مختلف برای اولین بار استخدام می‌شوید. کار شروع می‌شود. محیط آنجا چگونه است؟ مطمئنا مانند خانه نیست. آیا مانند دانشگاه است؟ انتظار رو به رو شدن با چه شرایطی را دارید؟ اولین برخورد با مدیر و همکارانتان چگونه خواهدبود و چگونه رفتار می‌کنید؟
برای داشتن شرایط شغلی مناسب، خوب است نحوه تعامل با افرادی را که در سِمَت‌های مختلفی در محیط کارتان هستند، یاد بگیرید. عموما افرادی که تازه استخدام می‌شوند، دچار خطا‌های رفتاری می‌شوند که همان موقع تصویر نامطلوبی از محیط کار در ذهنشان ایجاد می‌شود یا آن که از خود آن‌ها تصویر نامطلوبی شکل می‌گیرد.
در این متن تلاش می‌کنیم به نکاتی اشاره کنیم که با رعایت آن‌ها از تنش‌هایی جلوگیری می‌شود که ممکن است به دلیل بی تجربگی در اولین برخورد‌های کاری، تصویر نامناسبی از کارمندان ایجاد کند. چه بسا ممکن است پس از مدتی با تجربه کردن و آزمودن، قادر به حل مشکلات به وجود آمده در اثر این اشتباه‌ها باشیم یا آن که تا سالیان سال اثرات نامطلوب ناشی از این اشتباه‌ها را همراه خود داشته باشیم.
دیر رسیدن به محل کار در هفته اول اشتباهی بزرگ است
تمام تلاش خود را برای نماندن در ترافیک، ایستگاه‌های مترو، آسانسور‌ها و... به کار گیرید. با دیر رفتن خود را فردی بی فکر و بی برنامه نشان می‌دهید. دیررفتن به محل کار نشان از ویژگی‌های غیرحرفه‌ای کاری تان دارد که در روز اول آن را نشان داده اید. داشتن نظم و انضباط یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های فرد موفق در شغلش است.
یکی از نکات مهم دیگر، درک حد و مرزتان در محل کار است
تفاوت «دوست بودن» و «رفتار دوستانه داشتن» را درک کنید. آرام پیش بروید. مرز‌های بین زندگی شخصی و زندگی حرفه‌ای تان را مشخص کنید. درباره مطرح کردن اطلاعات شخصی تان با همکاران بسیار محتاط باشید. از روابط عاطفی خود در محیط کار سخن نگویید.
تلاش کنید برای صحبت کردن بیشتر روی موضوعات کاری تمرکز کنید
مراقب دوستی‌هایی که با همکارانتان بیرون از محیط کاری برقرار می‌کنید باشید، زیرا در صورت رخ دادن این ارتباط، احتمالا کنترل اوضاع از دستتان خارج خواهد شد.
