اشتغال بزرگترین مشکل نابینایان است/ محبت و دلسوزی بی‌جا برای نابینایان خوشایند نیست

به گزارش بلاغ، الیاس غلامی در گفت‌وگو با بابل نوین، اظهار کرد: نابینایی و کم‌بینایی زمانی که فرد آن را بپذیرد فرصتی‌ است که توانایی‌ها و استعداد نهفته افراد شکوفا شود.
              
وی افزود: نابینایان باید در کنار سایر اقشار جامعه به کار و فعالیت بپردازند که البته واکنش مردم بسیار مهم است، برخی محبت و دلسوزی بی‌جا می‌کنند که برای نابینایان خوشایند نیست.
                  
کارمند شهرداری بابل ادامه داد: اگر مردم می‌خواهند به نابینایان لطف کنند نباید به گونه‌ای باشد که به شخصیت آنان بربخورد، محبت واقعی مردم به نابینایان عدم تبعیض است، اینکه نابینایان را شهروندی مانند بدانند.
               
غلامی تصریح کرد: نابینایان مانند همه شهروندان حق استفاده از تجهیزات و امکانات شهری را دارند، در بابل خوشبختانه بعضی از دستگاه‌های خودپرداز و عابربانک‌ها گویا هستند و قسمت‌هایی برای عبور و مرور نابینایان در پیاده‌رو تعبیه شد اما این امکانات در کل شهر وجود ندارد.
                  
وی اضافه کرد: اداره شهرداری بابل اقداماتی را برای سهولت تردد نابینایان انجام داده اما این اقدامات کافی نیست و امکانات خاصی فراهم نشد، مواردی چون پل و برجستگی برای رد شدن از خیابان، رفت‌و‌آمد را برای ما مشکل ساخت.
               
این روشندل بابلی با اشاره به مشکل اشتغال نابینایان، گفت: بزرگترین مشکل نابینایان شهرستان بابل و کل کشور مسئله اشتغال است، اکثر نابینایان برای یافتن شغل مشکل دارند در صورتی که اگر مسئله اشتغال از سوی مسئولان به درستی حل شود باقی مشکلات ما نیز رفع خواهد شد.
           
غلامی ادامه داد: علاوه بر ایجاد شغل باید فرصت رشد و خودشکوفایی نیز در آن شغل مهیا باشد، البته ما برای اینکه در میان سختی‌ها و مشکلات فرصت بروز توانایی‌هایمان را داشته باشیم غالبا مشغول تحصیل می‌شویم به این امید که با رسیدن به درجه‌ و سطحی از علم مردم ما را به دلیل ضعفمان از خود دور نسازند و بهتر درک کنند.
             
وی تاکید کرد: موفقیت نابینایان در هر زمینه‌ای تفکر مردم را تغییر می‌دهد، البته شاید برخی هم تنها دلسوزی کنند اما ما به این نتیجه رسیدیم که باوجود مشکلات تنها باید تلاشمان را بیشتر کنیم.
             
کارمند نمونه شهرداری بابل در ادوار گذشته افزود: بنده خود از بدو تولد نابینا نبودم و بر اثر ضعیف شدن مداوم چشم‌ها و بیماری چشمی از سال ۷۹ بینایی‌ام را از دست دادم، با این حال موفق به کسب مدرک لیسانس شدم و نزدیک به ۹ سال است که در شهرداری بابل مشغول به کار هستم.
               
غلامی در پایان گفت: سازمان بهزیستی باید حمایت و پشتیبانی بیشتری از نابینایان در زمینه اشتغال کند و از مسئولان نیز تقاضا دارم که بستر مناسب برای اشتغال، ازدواج و مسکن نابینایان فراهم سازند تا ما هم بتوانیم مانند سایر شهروندان موفقیت کسب کنیم.