وقتی «تکرار» نکنیم فراموش می کنیم
براساس این فرضیه (که البته طرفداران کمی دارد) هر آنچه از اطلاعات وارد مغز می شود در معرض اضمحلال و نابودی است. به این معنا که با گذشت زمان اطلاعاتی را که وارد مغزتان کرده اید از بین می رود. اگر تکرار و تمرین نکنید و هر از چندگاهی یاداوری نکنید هر چه که درون مغزتان ریخته اید از بین می رود. بازیابی اطلاعات بدون تکرار امکانپذیر نیست. منتقدان این فرضیه می گویند بسیاری از اطلاعات را چه تمرین و یادآوری کنید و یا نه در حافظه ی بلند مدت شما ثبت خواهد شد.
فرضیه ی تداخل و تشویش
این فرضیه می گوید که خاطرات و اطلاعات در ذهن ما در حال رقابت و تداخل هستند. وقتی اطلاعات و خاطراتی مشابه یکدیگر باشند بازآوری و به یادآوردن کار سخت و دشواری می شود.
عدم ذخیره سازی درست
در این فرضیه می گوید وقتی اطلاعات را در حافظه ات خوب و با کیفیت ذخیره سازی نکنی، آنها مستحق نابودی و فنا هستند. درجه ی مهم بودن موضوع هم می تواند در این مسئله نقش داشته باشد. هر چقدر موضوعی بی اهمیت تر باشد زودتر فراموش می شود و هر چقدر برای شما از اهمیت بیشتری برخوردار باشد به راحتی از ذهن پاک نمی شود و باقی می ماند. اگر مطالب را بفهمید و آن ها را طوطی وار مرور و حفظ نکنید، احتمال این که آن ها را در بلندمدت به یاد آورید بیشتر خواهد شد. مرور برای جاگرفتن اطلاعات در حافظه کوتاه مدت خوب است ولی وقتی به رمزگردانی اندوزش و بازیابی اطلاعات در حافظه بلند مدت نیاز دارید، خیلی موثر نیست. پس سعی کنید تا حد امکان اطلاعات را بفهمید و آن ها را معنا و بسط دهید و شخصی کنید.
