اوایل خرداد‌ماه بودکه بعد از ۱۰سال پیگیری مستمر انجمن جهانی آلزایمر و اعلام نیاز به داشتن رویكرد جهانی در مورد بحران دمانس، سازمان جهانی بهداشت طرح جهانی دمانس را تصویب کرد. در این طرح از دولت‌ها خواسته شده تا اهداف این طرح شامل افزایش اطلاع‌رسانی در مورد بیماری،کاهش عوامل خطر، تشخیص، مراقبت و درمان، حمایت از مراقبت‌كنندگان و همچنین تحقیقات را در دستورکار خود قرار دهند. پیام فوری طرح جهانی دمانس به دولت‌ها این استکه طرح ملیکشور خود را با تأمین بودجه اجرایی و پایشکنند. حالا بعد از گذشت چند‌ماه رئیس انجمن آلزایمر ایران بر تصویب هرچه زودتر سند ملی «دمانس» تأكید دارد چراکه معتقد است هزینه مراقبت از بیماری آلزایمر سنگین است و خانواده‌ها را دچار فرسودگی می‌كند.
البته در این زمینه علیرضا زالی، رئیس سازمان نظام پزشكی ارائه خدمات توانبخشی را از اصلی‌ترین مراحل درمان عنوانکرد و گفت: متأسفانه خدمات توانبخشی هزینه‌های بالایی دارد و بسیاری از اقشاریکه مدد‌جویانشان جزو خانوادهایکم‌درآمد هستند امروزه به‌دلیل مشكلات اقتصادی درمان را نیمه‌‌كاره رها می‌كنند. امروزه زمان طلایی و استاندارد را در بحث توانبخشی از دست داده‌ایم.
آلزایمر پیشرونده و تحلیل‌برنده است
معصومه صالحی در گفت‌وگو با خبرنگار همشهری گفت: این بیماری به‌صورت اختلال حافظه تظاهر می‌كند و روندی بسیار آهسته و تدریجی دارد. نخستین علائم آن فراموشكاری و حواس‌پرتی جزئی است و ممكن است با آثار ناشی از پیری طبیعی اشتباه شود. بیمار وسایلش را در مكانی قرار می‌دهد و بعد فراموش می‌كند آنها راکجا گذاشته است یا پس از خروج از منزل و هنگام بازگشت به خانه ممكن است مسیر را فراموش یا اشتباهکند. در مراحل اولیه، بیمار و خانواده‌اش به‌ندرت به پزشك مراجعه می‌كنند و غالبا هنگامی از پزشك درخواستکمك می‌كنندکه به‌دنبال بروز یك بیماری جسمی دیگر علائم فراموشكاری و اختلال حافظه بیمار آشكار می‌شود.
هزینه‌های سنگین آلزایمر برای خانواده‌ها
وی ادامه داد: ضمن اینكه بیماری آلزایمر پیشرونده و تحلیل‌برنده است و مراقبت بیمار مبتلا به آن، خانواده را خسته می‌كند. علاوه بر آن هزینه‌های بسیار سنگینی داردکه خانواده‌ها را فرسوده می‌كند. به همین سبب امیدواریم با تصویب سند ملی دمانس، دولت در زمینه‌های مراقبت از این بیماران و همچنین هزینه داروهای آنهاکمك کند.
اما مراقبت از یك بیمار مبتلا به آلزایمر، مستلزم اطلاع از ماهیت بیماری و روش‌های صحیح مراقبت از بیمار است؛ یعنی باید بیماری را بشناسیم و عوارض آن را بدانیم و سپس روش‌های مراقبت مناسب از بیمار را تمرین کنیم. صالحی در این‌باره ادامه داد: مراقبت از بیماران مبتلا به آلزایمر، به‌خصوص درکشورهایی چون ایرانکه به‌رغم زندگی شهرنشینی کماكان ارزش‌های سنتی خود را حفظ کرده‌اند، عمدتاً در خانواده صورت می‌گیرد؛
یعنی خانواده‌ها معمولاً ترجیح می‌دهند که تا مرحله پایانی بیماری شخصاً از بیمارشان مراقبت کنند و معمولاً زمانی تصمیم می‌گیرند او را به مركز نگهداری بسپارندکه با شرایطی دشوار و بحرانی روبه‌رو شده‌اند. البته مراكز نگهداری از بیماران مبتلا به آلزایمر باید ویژه باشند؛ چون اگر این افراد درکنار افراد عادی نگهداری شوند، مشكلاتی ایجاد می‌شود و گاهی این بیماران دچار توهم یا هذیان می‌شوند، حتی ممكن است افراد سالم آنها را مورد ضرب و شتم قرار دهند.
صالحی با اشاره به راه‌‌اندازی مركز نگهداری روزانه از بیماران مبتلا به آلزایمر در این انجمن، افزود: در این مركز جامع توانبخشی روی حواس پنج‌گانه بیمارانکار می‌شود و در عین حال فرصتی برای خانواده آنها فراهم می‌شودکه آرامش داشته باشند.
پیشگیری از آلزایمر با سبك زندگی سالم
شاید فكرکنید برای مقابله با بیماری‌های حافظه ازجمله آلزایمر هنوز خیلی وقت دارید اما مطالعات پزشكان انجمن ملی بیماری‌های اعصاب انگلستان نشان داده، نخستین نشانه‌هایکاهش عملكرد نورون‌های عصبی و سرعت و انتقال رشته‌های عصبی حدود ۳۰ سالگی شروع شده و در ۴۰ سالگی آرام آرام تخریب سلول‌های مغزی آغاز می‌شود.
رئیس انجمن آلزایمر در این‌باره معتقد است باید از دورهکودكی سبك زندگی سالم را انتخابکرد. صالحی می‌گوید: اگر در دورانکودكی آموزش ببینیمکه سبك زندگی درستی داشته باشیم و از مواد غذایی مضر استفاده نكنیم، علاوه بر حفظ سلامت جسم و روح، از مغز هم به خوبی محافظت می‌شود.
كودكان باید یاد بگیرندکه چگونه سالم زندگیکنند و در رژیم غذایی خود تا حد ممكن از روغن‌های اشباع و فست‌فود استفاده نكنند. همچنین باید سعیکنند با یادگیری هنرهای مختلف، ذخایر مغزی خود را افزایش دهند. یادگیری حتی در زمان سالمندی و میانسالی نیز تأثیر بسیار مثبتی بر سلامت دارد.
شناخت، مراقبت و درمان آلزایمر با طرح دمانس
پاولا باربارینو، مدیرعامل جدید انجمن جهانی آلزایمر: ۵۰ میلیون نفر با دمانس در جهان زندگی می‌كنند و تا سال ۲۰۵۰ این رقم سه برابر می‌شود. بیش از نیمی از افراد مبتلا به دمانس درکشورهای با درآمدکم و متوسط زندگی می‌كنند و فقط ۱۰ درصد از این افراد شناسایی می‌شوند. پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۱۸ هزینه جهانی دمانس به بیش از یك تریلیون دلار برسد. طرح دمانس فصل تازه‌ای در شناخت، مراقبت و درمان باز می‌كند. این طرح تأیید می‌كندکه دمانس بخشی از روند پیری نیست. همچنین افرادیکه به این بیماری مبتلا شده‌اند باید حمایت شوند و تا آنجاکه امكان دارد، زندگی را به خوبی بگذرانند.
