بعد از دیدار اخیر محمدرضا عارف و حجت الاسلام حسن روحانی و طرح گمانه زنی‌ها درباره اعضای کابینه دولت دوازدهم، تنش‌های لفطی و کنایه‌های خاص سیاسی بین حامیان دولت و اصلاح طلبان بیش از پیش شده و از تیتر یک روزنامه‌ها، شبکه اجتماعی، صفحات توئیتر و اینیستاگرام به "تذکرات شفاهی" در صحن علنی مجلس رسیده است.
بعد از کنایه و نقد صریح عارف به دولت که گفته بود :"برخی بعضی‌ها وقتی پیروز می‌شوند، فراموش می‌کنند چه کسانی برایشان زحمت کشیده‌اند" و پاسخ‌های نزدیکان روحانی از جمله حسام الدین آشنا به او، اصلاح طلبان برای حضور بیشتر در کابینه دوازدهم رایزنی‌ها را تشدید کرده و مجدداً همچون گذشته تصریح کردند که "چک سفید امضا" به کسی- حسن روحانی- نداده‌اند و استمرار حمایتشان از افراد منوط به "اما" و "اگر"های است که برای آنها راهبردی است.
و اما سهم خواهی جریان اصلاحات از دولت آنقدر علنی شده که برخی حامیان دولت سعی کردند که نقدهای خود از سه خواهی اصلاح‌طلبان را به گوش افکار عمومی برسانند؛ صادق خرازی در همین زمینه گفت که ریشه سهم خواهی‌ها از دولت روحانی حاکی از نفوذ و تاثیرگذاری برخی هاست که به گفته او رفتار دموکراتیک ندارند.
امروز نیز در حاشیه جلسه علنی مجلس شورای اسلامی، مصطفی کواکبیان از اعضای لیست امید در تذکری غیرمرتبط با دستور جلسه مجلس، با تاکید بر آنکه اصلاح‌طلبان به دنبال سهم خواهی از دولت نیستند، گفت: دولت نباید از کسانی که بخواهند زنبیل‌شان را در چند جا بگذارند، استفاده کند.
کواکبیان همچنین گفت: اصولگرا با هویت مشخص برای ما بهتر از «دو زیست» و «چندزیست» هستند چرا که بعضی‌ها با تمام وجود با این دولت نیستند، اما این روزها خود را به شکلی در می‌آورند که با دولت هستند.
گرچه کنایه کواکبیان، ضمیری بود که مرجعش را به آسانی و شاید هم در نزدیکی‌ها صندلی کواکبیان در مجلس بتوان پیدا کرد اما باید گفت که این کنایه صریح می‌تواند حاکی از آغاز رویارویی جدی دولتی ها با کسانی که امروز کواکبیان آنها را "دوزیست" یا "چند زیست" خواند، باشد/آ
