به گزارش بلاغ، شیخ صدوق در کتاب شریف «أمالی» در خصوص احیای لیالی قدر می‌نویسد: «من أحیا هاتین اللیلتین بمذاکره العلم فهو أفضل»: کسی که این دو شب (شب ۲۱ و ۲۳) را به گفت‌وگوی علمی احیا کند، پس این عمل افضل است.



گرچه شیخ صدوق مستندی برای سخن خود ذکر نکرده است اما از برخی روایات می‌توان چنین برداشتی را به دست آورد. از جمله روایت پیامبر اکرم(ص) که فرموده است: يا أباذَرٍّ الجُلوسُ ساعَةً عِندَ مُذاكرَةِ العِلمِ خَيرٌ لَك مِن عِبادَةِ سَنَةٍ صِيامِ نَهارِها وَقِيامِ لَيلِها (ای اباذر، ساعتی نشستن برای گفت‌وگوی علمی بهتر است برای تو از عبادت یک سال که روزش را روزه بداری و شب‌هایش را به شب زنده داری برخیزی.)



همچنین روایت امیرالمومنین(ع) که فرموده‌اند: لا عِبادَهَ كالتَّفَكُّرِ فی صَنْعَهِ الله (هیچ عبادتی مانند اندیشیدن در آفرینش الهی نیست.) همچنین فرمایش امام رضا(ع): ليسَ العِبادَةُ كثرَةَ الصلاةِ و الصومِ ، إنّما العِبادَةُ التَّفكُّرُ في أمرِ اللّهِ (عبادت به زیادی نماز و روزه نیست، قطعا عبادت، تفکر در امر الهی است.)



امام صادق(ع) نیز می‌فرمایند: أفضَلُ العِبادَةِ إدمانُ التَّفكُّرِ في اللّهِ و في قُدرَتِهِ (برترین عبادت، تفکر در خداوند و قدرت الهی است.) همچنین پیامبر اکرم(ص) فرموده است: فكرَةُ ساعَةٍ خَيرٌ مِن عِبادَةِ سَنةٍ (ساعتی تفکر بهتر است از عبادت یک سال).



علاوه بر روایات متعددی که در این زمینه وجود دارد و بیانگر برتری تحصیل علم بر سایر عبادات است، عادت بسیاری از علمای شیعی بر این بوده است که کار تألیف آثار خود را در لیالی قدر به پایان می‌رساندند. مثلا مرحوم صاحب جواهر از فقهای معاصر حوزه علمیه نجف، کار تألیف کتاب «جواهرالکلام» را شب بيست و سوم ماه رمضان تمام كرده است. همچنین ملاّ هادى سبزوارى، تأليف كتاب منظومه را در بيست و سوم رمضان به پايان رسانده است. علاّمه طباطبايى نیز تفسير الميزان را در بيست و سوم رمضان تمام كرده است./ر