کسانی لایحه مجازات پرسشگران را ارائه دادند که فریاد آزادی‌خواهی‌شان همه مملکت را پر کرده است

وی ادامه داد: یکی از برنامه های متداول و همیشگی اغلب مجموعه های دانشجویی جلسات پرسش و پاسخ است که با توجه به بندهای مندرج در این طرح باید گفت از این به بعد دانشجویان باید قید هرگونه پرسش از سیاسیون را بزنند.

دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بابل افزود: این طرح نقطه سیاهی در کارنامه مجلس دهم است و نمایندگانی که آن را ارائه دادند حتی به خود زحمت ندادند که ادبیات طرحشان را کمی حقوقی تر بنویسند و چارچوب های طرح های مجلس شورای اسلامی را رعایت کنند.

شهسواری تاکید کرد: ضمن اینکه در این طرح موارد متعددی خلاف قانون اساسی دیده میشود باید گفت متن بسیار تفسیر پذیر است و راه را برای سیاسیونی که تحمل نقد را ندارند کاملا هموار می کند تا منتقدین و مخالفین را شدیدا محدود و سرکوب کنند.

وی ادامه داد: اما آنچه از متن طرح عجیب تر است، نام امضا کنندگان آن است. افرادی پیگیر این طرحند که فریاد آزادی طلبی و دموکراسی خواهیشان همه مملکت را پر کرده.

این فعال سیاسی خاطرنشان کرد: مفاد این طرح آنقدر عجیب است که در صورت تصویب آن یقینا فضای سیاسی کشور را به سوی عصر حجر سوق می دهد که هرکس از حکمرانان سوالی می‌کرد، سر از تنش جدا میکردند! حال پرسش اینجاست که طراحان این طرح که باید از آنان به عنوان نودیکتاتورهای ایران یاد کرد آیا رویشان می‌شود از این پس بازهم از آزادی سخن بگویند؟ کسانی که حتی سوال پرسیدن را هم جرم می‌دانند چطور انتظار دارند مردم شعارهای آزادی خواهانه آن ها را باور کنند؟

شهسواری ادامه داد: البته لازم است متذکر شوم در این طرح یک خلط مبحث عجیبی هم رخ داده است که در آن مجرم خواندن پرسشگران ذیل مبارزه با برهم زنندگان سخنرانی‌ها تعریف شده که البته اقدام زیرکانه ای از سوی طراحان آن است.

وی تصریح کرد: طبیعی است که برهم زدن سخنرانی ها اقدام بسیار غلط و غیرقابل دفاعی است و کسانی که در گذشته دست به چنین اقداماتی زدند نه تنها ضربات بزرگی به پیکر نحیف آزادی بیان در ایران زدند بلکه عملی خلاف قانون نیز مرتکب شدند و از بعدی دیگر رهبری نظام هم بارها و بارها با چنین اقداماتی مخالفت کردند.

شهسواری در پایان تاکید کرد: ضمن اینکه برخورد قانونی با برهم زنندگان سخنرانی ها و نیروهای خودسر اقدام درست و شایسته ای است که باید مدت ها قبل پیگیری می شد اما بخش دیگر این طرح به طور جدی و اساسی آزادی بیان در فضای سیاسی کشور را تهدید می کند و در صورت تصویب آن شاهد سیل عظیمی از برخوردهای امنیتی با منتقدان و مخالفین که نه بلکه با مردمی که پرسشی عادی از سیاسیون دارند روبرو خواهیم بود و با توجه به اینکه دانشگاه و دانشجو همواره در کانون چنین برنامه های پرسگرانه ای هستند، متاسفانه این طرح ضربه مهلکی را به دانشجویان وارد می کند و از این بابت ما بطور جدی نگرانی داریم!