به گزارش بیبیسی، برای دورنگه داشتن رهگذران، در کنار جاده خاکی دو سیلندر فولادی و حفاظهای فلزی قرارگرفته است. هر دو در دهه 1940 و برای جلوگیری از یورش نازیها در زمان حمله ساخته شدند.
"جانی گرانت" صاحبملک و سیزدهم کنتِ دیسارت میگوید: "این اولین حفاظ است. آنها دو حفاظ تعبیه کردند که در صورت شکست اولی، مانع دیگری نیز وجود داشته باشد."
کارینگورمز مکانی بود که برای دشمنان اهمیت ویژهای داشت. این منطقهی واقع در ارتفاعات شرقیِ بریتانیا، بزرگترین و درعینحال آرامترین پارک ملی این کشور است. از میان پنج کوه بلند در بریتانیا، چهار کوه در این منطقه قرار دارند. وجود این کوهها، جنگلهای انبوه و شرایط آبوهوایی قطبی، سبب شده کمتر از 20 هزار نفر در این منطقه ساکن باشند. اکثر بازدیدکنندگان برای دیدنِ طبیعت وحشی و بهخصوص اسکی، به آنجا میروند.
اما در جنگ جهانی دوم، درامینتول و دو منطقه دیگر نزدیک به آن (گلنمور و فورست)، نقش مهمی در مبارزه با نازیها داشتند.
سازمان "عملیات اجرایی ویژه" (SOE) در سراسر بریتانیا مدارس آموزشی داشت تا نیروهای مقاومت متفقین از تمام ملیتها آموزش ببینند. این شبکه آنقدر مهیب بود که آلمانها به آن "مدرسه بینالمللی گانگستر" میگفتند.
یک اردوگاه آموزشی نروژی به نام "STS 26” در کارینگورمز وجود داشت که در آن مأموران مخفی نروژی از "شرکت مستقل 1" آموزشهای خرابکاری، جنگ چریکی و جاسوسی میدیدند. در اینجا بود که موفقترین خرابکاری و نقشه SOE برنامهریزی شد: تخریب جسورانهی تأسیسات برق-آبی نازیها که در توانایی آنها دررسیدن به بمب اتمی نقشِ اساسی داشت.
آلمانیها در حال بررسی تأسیسات برق-آبی پس از تخریب توسط نروژیها
STS 26 نیز مانند دیگر اردوگاههای آموزشی مخفی نگاه داشته شد و مردم محلی اجازه ورود به محوطه آن را نداشتند. گرچه آلمانیها از وجود این مدارس مطلع بودند، اما بازهم مخفی ماندن موقعیت، عملیات ویژه و هویت مأموران از اهمیت بسیار زیادی برخوردار بود. افرادی که در این اردوگاهها آموزش میدیدند با خطر قابلتوجهی روبرو بودند: هیتلر در فرمان تروریستی سال 1942 اعلام کرد که تمامیِ عوامل متفقین فوراً و بدون محاکمه اعدام شوند (یک جرم و جنایت جنگی که بعدها افسران تابع این فرمان در دادگاههای "نورنبرگ" به خاطرش محاکمه شدند.)
"فیلیپیا گرانت" همسر جانی گرانت که با بسیاری از فارغالتحصیلان STS 26 صحبت کرده افزود: " اگر نازیها میفهمیدند این مأموران در نروژ چه میکنند، نهتنها خانواده بلکه ممکن بود تمام روستاهایشان را نابود کنند."
سازمان جسور و باشهامت